< Аюп 27 >
1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
Y REASUMIÓ Job su discurso, y dijo:
2 «Мениң һәққимни тартивалған Тәңриниң һаяти билән, Җенимни ағритқан Һәммигә Қадирниң һәққи билән қәсәм қилимәнки,
Vive Dios, el cual ha apartado mi causa, y el Omnipotente, que amargó el alma mía,
3 Тенимдә нәпәс болсила, Тәңриниң бәргән Роһи димиғимда турсила,
Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, y [hubiere] hálito de Dios en mis narices,
4 Ләвлиримдин һәққанийсиз сөзләр чиқмайду, Тилим алдамчилиқ билән һеч шивирлимайду!
Mis labios no hablarán iniquidad, ni mi lengua pronunciará engaño.
5 Силәрниңкини тоғра дейиш мәндин жирақ турсун! Җеним чиққанға қәдәр дуруслуғумни өзүмдин айримаймән!
Nunca tal acontezca que yo os justifique: hasta morir no quitaré de mí mi integridad.
6 Адиллиғимни чиң тутуверимән, уни қоюп бәрмәймән, Виҗданим яшиған һеч бир күнүмдә мени әйиплимисун!
Mi justicia tengo asida, y no la cederé: no [me] reprochará mi corazón en el tiempo de mi vida.
7 Мениң дүшминим рәзилләргә охшаш болсун, Маңа қарши чиққанлар һәққанийсиз дәп қаралсун.
Sea como el impío mi enemigo, y como el inicuo mi adversario.
8 Чүнки Тәңри иплас адәмни үзүп ташлиғанда, Униң җенини алғанда, Униң йәнә немә үмүти қалар?
Porque ¿cuál es la esperanza del hipócrita, por mucho que hubiere robado, cuando Dios arrebatare su alma?
9 Балаю-апәт уни бесип чүшкәндә, Тәңри униң налә-пәрядини аңламду?
¿Oirá Dios su clamor cuando la tribulación sobre él viniere?
10 У Һәммигә Қадирдин сөйүнәмду? У һәрдайим Тәңригә илтиҗа қилаламду?
¿Deleitaráse en el Omnipotente? ¿invocará á Dios en todo tiempo?
11 Мән Тәңриниң қолиниң қилғанлири тоғрисида силәргә мәлумат берәй; Һәммигә Қадирда немә барлиғини йошуруп жүрмәймән.
Yo os enseñaré en orden á la mano de Dios: no esconderé lo que hay para con el Omnipotente.
12 Мана силәр аллибурун буларни көрүп чиқтиңлар; Силәр немишкә ашундақ пүтүнләй қуруқ хияллиқ болуп қалдиңлар?
He aquí que todos vosotros lo habéis visto: ¿por qué pues os desvanecéis con fantasía?
13 Рәзил адәмләрниң Тәңри бекиткән ақивити шундақки, Зораванларниң Һәммигә Қадирдин алидиған несивиси шундақки: —
Esta es para con Dios la suerte del hombre impío, y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.
14 Униң балилири көпәйсә, қиличлиниш үчүнла көпийиду; Униң пәрзәнтлириниң нени йетишмәйду.
Si sus hijos fueren multiplicados, serán para el cuchillo; y sus pequeños no se hartarán de pan;
15 Униң өзидин кейин қалған адәмлири өлүм билән беваситә дәпнә қилиниду, Буниң билән қалған тул хотунлири матәм тутмайду.
Los que le quedaren, en muerte serán sepultados; y no llorarán sus viudas.
16 У күмүчләрни топа-чаңдәк жиғип догилисиму, Кийим-кечәкләрни лайдәк көп жиғсиму,
Si amontonare plata como polvo, y si preparare ropa como lodo;
17 Буларниң һәммисини тәйярлисиму, Бирақ кийимләрни һәққанийлар кийиду; Бигуналарму күмүчләрни бөлүшиду.
Habrála él preparado, mas el justo se vestirá, y el inocente repartirá la plata.
18 Униң ясиған өйи пәрваниниң ғозисидәк, Үзүмзарниң күзәтчиси өзигә салған кәпидәк бош болиду.
Edificó su casa como la polilla, y cual cabaña que el guarda hizo.
19 У бай болуп йетип дәм алғини билән, Бирақ әң ахирқи қетим келидуки, Көзини ачқанда, әнди түгәштим дәйду.
El rico dormirá, mas no será recogido: abrirá sus ojos, mas él no será.
20 Вәһимиләр кәлкүндәк бешиға келиду; Кәчтә қара қуюн уни чаңгилиға алиду.
Asirán de él terrores como aguas: torbellino lo arrebatará de noche.
21 Шәриқ шамили уни учуруп кетиду; Шиддәт билән уни орнидин елип жираққа етип ташлайду.
Lo antecogerá el solano, y partirá; y tempestad lo arrebatará del lugar suyo.
22 Боран уни һеч айимай, бешиға урулиду; У униң чаңгилидин қутулуш үчүн һә дәп уруниду;
[Dios] pues descargará sobre él, y no perdonará: hará él por huir de su mano.
23 Бирақ [шамал] униңға қарап чавак чалиду, Уни орнидин «уш-уш» қилип қоғливетиду».
Batirán sus manos sobre él, y desde su lugar le silbarán.