< Аюп 27 >
1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
ヨブはまた言葉をついで言った、
2 «Мениң һәққимни тартивалған Тәңриниң һаяти билән, Җенимни ағритқан Һәммигә Қадирниң һәққи билән қәсәм қилимәнки,
「神は生きておられる。彼はわたしの義を奪い去られた。全能者はわたしの魂を悩まされた。
3 Тенимдә нәпәс болсила, Тәңриниң бәргән Роһи димиғимда турсила,
わたしの息がわたしのうちにあり、神の息がわたしの鼻にある間、
4 Ләвлиримдин һәққанийсиз сөзләр чиқмайду, Тилим алдамчилиқ билән һеч шивирлимайду!
わたしのくちびるは不義を言わない、わたしの舌は偽りを語らない。
5 Силәрниңкини тоғра дейиш мәндин жирақ турсун! Җеним чиққанға қәдәр дуруслуғумни өзүмдин айримаймән!
わたしは断じて、あなたがたを正しいとは認めない。わたしは死ぬまで、潔白を主張してやめない。
6 Адиллиғимни чиң тутуверимән, уни қоюп бәрмәймән, Виҗданим яшиған һеч бир күнүмдә мени әйиплимисун!
わたしは堅くわが義を保って捨てない。わたしは今まで一日も心に責められた事がない。
7 Мениң дүшминим рәзилләргә охшаш болсун, Маңа қарши чиққанлар һәққанийсиз дәп қаралсун.
どうか、わたしの敵は悪人のようになり、わたしに逆らう者は不義なる者のようになるように。
8 Чүнки Тәңри иплас адәмни үзүп ташлиғанда, Униң җенини алғанда, Униң йәнә немә үмүти қалар?
神が彼を断ち、その魂を抜きとられるとき、神を信じない者になんの望みがあろう。
9 Балаю-апәт уни бесип чүшкәндә, Тәңри униң налә-пәрядини аңламду?
災が彼に臨むとき、神はその叫びを聞かれるであろうか。
10 У Һәммигә Қадирдин сөйүнәмду? У һәрдайим Тәңригә илтиҗа қилаламду?
彼は全能者を喜ぶであろうか、常に神を呼ぶであろうか。
11 Мән Тәңриниң қолиниң қилғанлири тоғрисида силәргә мәлумат берәй; Һәммигә Қадирда немә барлиғини йошуруп жүрмәймән.
わたしは神のみ手についてあなたがたに教え、全能者と共にあるものを隠すことをしない。
12 Мана силәр аллибурун буларни көрүп чиқтиңлар; Силәр немишкә ашундақ пүтүнләй қуруқ хияллиқ болуп қалдиңлар?
見よ、あなたがたは皆みずからこれを見た、それなのに、どうしてむなしい者となったのか。
13 Рәзил адәмләрниң Тәңри бекиткән ақивити шундақки, Зораванларниң Һәммигә Қадирдин алидиған несивиси шундақки: —
これは悪人の神から受ける分、圧制者の全能者から受ける嗣業である。
14 Униң балилири көпәйсә, қиличлиниш үчүнла көпийиду; Униң пәрзәнтлириниң нени йетишмәйду.
その子らがふえればつるぎに渡され、その子孫は食物に飽きることがない。
15 Униң өзидин кейин қалған адәмлири өлүм билән беваситә дәпнә қилиниду, Буниң билән қалған тул хотунлири матәм тутмайду.
その生き残った者は疫病で死んで埋められ、そのやもめらは泣き悲しむことをしない。
16 У күмүчләрни топа-чаңдәк жиғип догилисиму, Кийим-кечәкләрни лайдәк көп жиғсиму,
たとい彼は銀をちりのように積み、衣服を土のように備えても、
17 Буларниң һәммисини тәйярлисиму, Бирақ кийимләрни һәққанийлар кийиду; Бигуналарму күмүчләрни бөлүшиду.
その備えるものは正しい人がこれを着、その銀は罪なき者が分かち取るであろう。
18 Униң ясиған өйи пәрваниниң ғозисидәк, Үзүмзарниң күзәтчиси өзигә салған кәпидәк бош болиду.
彼の建てる家は、くもの巣のようであり、番人の造る小屋のようである。
19 У бай болуп йетип дәм алғини билән, Бирақ әң ахирқи қетим келидуки, Көзини ачқанда, әнди түгәштим дәйду.
彼は富める身で寝ても、再び富むことがなく、目を開けばその富はない。
20 Вәһимиләр кәлкүндәк бешиға келиду; Кәчтә қара қуюн уни чаңгилиға алиду.
恐ろしい事が大水のように彼を襲い、夜はつむじ風が彼を奪い去る。
21 Шәриқ шамили уни учуруп кетиду; Шиддәт билән уни орнидин елип жираққа етип ташлайду.
東風が彼を揚げると、彼は去り、彼をその所から吹き払う。
22 Боран уни һеч айимай, бешиға урулиду; У униң чаңгилидин қутулуш үчүн һә дәп уруниду;
それは彼を投げつけて、あわれむことなく、彼はその力からのがれようと、もがく。
23 Бирақ [шамал] униңға қарап чавак чалиду, Уни орнидин «уш-уш» қилип қоғливетиду».
それは彼に向かって手を鳴らし、あざけり笑って、その所から出て行かせる。