Аюп 26
1 Аюп [Билдадқа] җававән мундақ деди: —
Entonces Job respondió:
2 «Мағдурсиз кишигә қалтис ярдәмләрни беривәттиң! Биләклири күчсиз адәмни карамәт қутқузувәттиң!
¡Qué bien ayudas al débil y socorres al brazo que no tiene fuerza!
3 Әқли йоқ кишигә қалтис несиһәтләрни қиливәттиң! Вә униңға аламәт билимләрни намайән қиливәттиң!
¡Qué útil discernimiento proveíste abundantemente!
4 Сән зади кимниң мәдити билән бу сөзләрни қилдиң? Сәндин чиқиватқини кимниң роһи?
¿Para quién pronunciaste tus palabras? ¿El espíritu de quién se expresó por medio de ti?
5 — «Әрваһлар, йәни су астидикиләр, Шундақла у йәрдә барлиқ туруватқанлар толғинип кетиду;
La sombra de los muertos se estremece bajo las aguas y sus habitantes.
6 Бәрһәқ, [Худаниң] алдида тәһтисараму йепинчисиз көрүниду, Һалакәтниңму япқучи йоқтур. (Sheol h7585)
El Seol está desnudo ante ʼElohim, y el Abadón no tiene cubierta. (Sheol h7585)
7 У [йәрниң] шималий [қутупини] аләм бошлуғиға созған, У йәр [шарини] бошлуқ ичидә муәлләқ қилған;
Él extiende el norte sobre el abismo y cuelga la tierra de la nada.
8 У суларни қоюқ булутлири ичигә жиғиду, Булут уларниң еғирлиғи биләнму житилип кәтмәйду.
Encierra las aguas en sus nubes y las nubes no se rompen con ellas.
9 У айниң йүзини япиду, У булутлири билән уни тосиду.
Encubre la cara de la luna llena y sobre ella extiende su nube.
10 У суларниң үстигә чәмбәр сизип қойған, Буниң билән У йоруқлуқ һәм қараңғулуқниң чегарасини бекиткән.
Trazó un círculo sobre la superficie del agua en el límite entre la luz y la oscuridad.
11 Асманларниң түврүклири тәврәп кетиду, Униң әйивини аңлапла алақзадә болуп кетиду.
Las columnas del cielo se estremecen y están pasmadas ante su reprensión.
12 У деңизни қудрити билән тиничландуриду; Өз һекмити билән Раһабни парә-парә қилип янҗиветиду.
Aquieta el mar con su poder, y con su entendimiento rompe la tormenta.
13 Униң Роһи билән асманлар безәлгән, Униң қоли тез қачқан әҗдиһани санҗийду.
Su soplo despejó el cielo, y su mano traspasó la serpiente cautelosa.
14 Мана, бу ишлар пәқәт униң қилғанлириниң кичиккинә бир қисмидур, халас; Униң сөз-каламидин аңлаватқинимиз наһайити пәс бир шивирлаш, халас! Униң пүткүл зор қудритиниң гүлдүрмамисини болса кимму чүшинәлисун?!».
Ciertamente estos son solo los bordes de sus caminos. ¡Cuán leve murmullo oímos de Él! Pero el trueno de su poder, ¿quién lo puede entender?
