< Аюп 26 >

1 Аюп [Билдадқа] җававән мундақ деди: —
Alors Job prit la parole et dit:
2 «Мағдурсиз кишигә қалтис ярдәмләрни беривәттиң! Биләклири күчсиз адәмни карамәт қутқузувәттиң!
Comme tu sais venir en aide à la faiblesse, prêter secours au bras sans force!
3 Әқли йоқ кишигә қалтис несиһәтләрни қиливәттиң! Вә униңға аламәт билимләрни намайән қиливәттиң!
Comme tu conseilles bien l'ignorant! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
4 Сән зади кимниң мәдити билән бу сөзләрни қилдиң? Сәндин чиқиватқини кимниң роһи?
A qui adresses-tu des paroles? Et de qui est l'esprit qui sort de ta bouche?
5 — «Әрваһлар, йәни су астидикиләр, Шундақла у йәрдә барлиқ туруватқанлар толғинип кетиду;
Devant Dieu, les ombres tremblent sous les eaux et leurs habitants.
6 Бәрһәқ, [Худаниң] алдида тәһтисараму йепинчисиз көрүниду, Һалакәтниңму япқучи йоқтур. (Sheol h7585)
Le schéol est à nu devant lui, et l'abîme n'a point de voile. (Sheol h7585)
7 У [йәрниң] шималий [қутупини] аләм бошлуғиға созған, У йәр [шарини] бошлуқ ичидә муәлләқ қилған;
Il étend le septentrion sur le vide, il suspend la terre sur le néant.
8 У суларни қоюқ булутлири ичигә жиғиду, Булут уларниң еғирлиғи биләнму житилип кәтмәйду.
Il renferme les eaux dans ses nuages, et les nues ne se déchirent pas sous leur poids.
9 У айниң йүзини япиду, У булутлири билән уни тосиду.
Il voile la face de son trône, il étend sur lui ses nuées.
10 У суларниң үстигә чәмбәр сизип қойған, Буниң билән У йоруқлуқ һәм қараңғулуқниң чегарасини бекиткән.
Il a tracé un cercle à la surface des eaux, au point de division de la lumière et des ténèbres.
11 Асманларниң түврүклири тәврәп кетиду, Униң әйивини аңлапла алақзадә болуп кетиду.
Les colonnes du ciel s'ébranlent, et s'épouvantent à sa menace.
12 У деңизни қудрити билән тиничландуриду; Өз һекмити билән Раһабни парә-парә қилип янҗиветиду.
Par sa puissance il soulève la mer, par sa sagesse il brise l'orgueil.
13 Униң Роһи билән асманлар безәлгән, Униң қоли тез қачқан әҗдиһани санҗийду.
Par son souffle le ciel devient serein, sa main a formé le serpent fuyard.
14 Мана, бу ишлар пәқәт униң қилғанлириниң кичиккинә бир қисмидур, халас; Униң сөз-каламидин аңлаватқинимиз наһайити пәс бир шивирлаш, халас! Униң пүткүл зор қудритиниң гүлдүрмамисини болса кимму чүшинәлисун?!».
Tels sont les bords de ses voies, le léger murmure que nous en percevons; mais le tonnerre de sa puissance, qui pourra l'entendre?

< Аюп 26 >