< Аюп 25 >
1 Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
2 «Униңда һөкүмранлиқ һәм һәйвәт бардур; У асманларниң қәридики ишларниму тәртипкә салиду.
Hem is de macht en de schrik, Hem, die vrede gebiedt in zijn hoge hemel!
3 Униң қошунлирини санап түгәткили боламду? Униң нури кимниң үстигә чүшмәй қалар?
Zijn soms zijn legioenen te tellen, Tegen wien staan zijn troepen niet op!
4 Әнди инсан балиси қандақму Тәңриниң алдида һәққаний болалисун? Аял затидин туғулғанлар қандақму пак болалисун?
Hoe kan dan een mens tegen God in zijn recht zijn, Of rein, die uit een vrouw is geboren?
5 Мана, Униң нәзиридә һәтта айму йоруқ болмиған йәрдә, Юлтузларму пак болмиған йәрдә,
Zie, zelfs de maan is niet helder, De sterren zijn niet rein in zijn ogen:
6 Қурут болған инсан, Сазаң болған адәм балиси [униң алдида] қандақ болар?».
Hoeveel minder een mens, een aas, Een mensenkind, een worm!