Аюп 23
1 Аюп җававән мундақ деди: —
Y respondió Job, y dijo:
2 «Бүгүнму шикайитим аччиқтур; Униң мени басқан қоли аһ-зарлиримдинму еғирдур!
Hoy también hablaré con amargura, y será más grave mi llaga que mi gemido.
3 Аһ, Уни нәдин тапалайдиғанлиғимни билгән болсам еди, Ундақта Униң олтиридиған җайиға барар едим!
¡Quién diese que le conociese, y le hallase! yo iría hasta su trono.
4 Шунда мән Униң алдида дәвайимни баян қилаттим, Ағзимни муназириләр билән толдураттим,
Ordenaría juicio delante de él, y mi boca henchiría de argumentos.
5 Мән Униң маңа бәрмәкчи болған җававини биләләйттим, Униң маңа немини демәкчи болғанлиғини чүшинәләйттим.
Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
6 У маңа қарши туруп зор күчи билән мениң билән талишамти? Яқ! У чоқум маңа қулақ салатти.
¿Pleitearía conmigo con multitud de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
7 Униң һозурида һәққаний бир адәм униң билән дәвалишалайтти; Шундақ болса, мән өз Сотчим алдида мәңгүгичә ақланған болаттим.
Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre de él que me condena.
8 Әпсус, мән алға қарап маңсамму, лекин У у йәрдә йоқ; Кәйнимгә янсамму, Униң сайисиниму көрәлмәймән.
He aquí, yo iré al oriente, y no le hallaré, y al occidente, y no le entenderé.
9 У сол тәрәптә иш қиливатқанда, мән Уни байқалмаймән; У оң тәрәптә йошурунғанда, мән Уни көрәлмәймән;
Si al norte él obrare, yo no le veré: al mediodía se esconderá, y no le veré.
10 Бирақ У мениң маңидиған йолумни билип туриду; У мени тавлиғандин кейин, алтундәк сап болимән.
Mas él conoció mi camino: probóme, y salí como oro.
11 Мениң путлирим униң қәдәмлиригә чиң әгәшкән; Униң йолини чиң тутуп, һеч чәтнимидим.
Mis pies tomaron su rastro: guardé su camino, y no me aparté.
12 Мән йәнә Униң ләвлириниң буйруғидин баш тартмидим; Мән Униң ағзидики сөзләрни өз көңүлдикилиримдин қиммәтлик билип қәдирләп кәлдим.
Del mandamiento de sus labios nunca me quité: las palabras de su boca guardé más que mi comida.
13 Бирақ Униң болса бирла муддиаси бардур, кимму Уни йолидин буруялисун? У көңлидә немини арзу қилған болса, шуни қилиду.
Y si él se determina en una cosa, ¿quién le apartará? Su alma deseó, e hizo.
14 Чүнки У маңа немини ирадә қилған болса, шуни бәрһәқ вуҗудқа чиқириду; Мана мошу хилдики ишлар Униңда йәнә нурғундур.
Por tanto él acabará lo que ha determinado de mí; y muchas cosas como estas hay en él.
15 Шуңа мән Униң алдида дәккә-дүккигә чүшимән; Буларни ойлисамла, мән Униңдин қорқуп кетимән.
Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro: consideraré, y temerle he.
16 Чүнки Тәңри көңлүмни аҗиз қилған, Һәммигә Қадир мени сарасимигә салиду.
Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.
17 Һалбуки, мән қараңғулуқ ичидә уҗуқтурулмидим, Вә яки йүзүмни оривалған зулмәт-қараңғулуққиму һеч сүкүт қилмидим.
¿Por qué yo no fui cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?
