< Аюп 23 >

1 Аюп җававән мундақ деди: —
Then Job answered and said,
2 «Бүгүнму шикайитим аччиқтур; Униң мени басқан қоли аһ-зарлиримдинму еғирдур!
“Even today my complaint is bitter; my hand is heavy because of my groaning.
3 Аһ, Уни нәдин тапалайдиғанлиғимни билгән болсам еди, Ундақта Униң олтиридиған җайиға барар едим!
Oh, that I knew where I might find him! Oh, that I might come to his place!
4 Шунда мән Униң алдида дәвайимни баян қилаттим, Ағзимни муназириләр билән толдураттим,
I would lay my case in order before him and fill my mouth with arguments.
5 Мән Униң маңа бәрмәкчи болған җававини биләләйттим, Униң маңа немини демәкчи болғанлиғини чүшинәләйттим.
I would learn the words with which he would answer me and would understand what he would say to me.
6 У маңа қарши туруп зор күчи билән мениң билән талишамти? Яқ! У чоқум маңа қулақ салатти.
Would he argue against me in the greatness of his power? No, he would pay attention to me.
7 Униң һозурида һәққаний бир адәм униң билән дәвалишалайтти; Шундақ болса, мән өз Сотчим алдида мәңгүгичә ақланған болаттим.
There the upright person might argue with him. In this way I would be acquitted forever by my judge.
8 Әпсус, мән алға қарап маңсамму, лекин У у йәрдә йоқ; Кәйнимгә янсамму, Униң сайисиниму көрәлмәймән.
See, I go eastward, but he is not there, and westward, but I cannot perceive him.
9 У сол тәрәптә иш қиливатқанда, мән Уни байқалмаймән; У оң тәрәптә йошурунғанда, мән Уни көрәлмәймән;
To the north, where he is at work, but I cannot see him, and to the south, where he hides himself so that I cannot see him.
10 Бирақ У мениң маңидиған йолумни билип туриду; У мени тавлиғандин кейин, алтундәк сап болимән.
But he knows the way that I take; when he has tested me, I will come out like gold.
11 Мениң путлирим униң қәдәмлиригә чиң әгәшкән; Униң йолини чиң тутуп, һеч чәтнимидим.
My foot has held fast to his steps; I have kept to his way and turned not aside.
12 Мән йәнә Униң ләвлириниң буйруғидин баш тартмидим; Мән Униң ағзидики сөзләрни өз көңүлдикилиримдин қиммәтлик билип қәдирләп кәлдим.
I have not gone back from the commandment of his lips; I have treasured the words of his mouth more than my portion of food.
13 Бирақ Униң болса бирла муддиаси бардур, кимму Уни йолидин буруялисун? У көңлидә немини арзу қилған болса, шуни қилиду.
But he is one of a kind, who can turn him back? What he desires, he does.
14 Чүнки У маңа немини ирадә қилған болса, шуни бәрһәқ вуҗудқа чиқириду; Мана мошу хилдики ишлар Униңда йәнә нурғундур.
For he carries out his decree against me; there are many like them.
15 Шуңа мән Униң алдида дәккә-дүккигә чүшимән; Буларни ойлисамла, мән Униңдин қорқуп кетимән.
Therefore, I am terrified in his presence; when I think about him, I am afraid of him.
16 Чүнки Тәңри көңлүмни аҗиз қилған, Һәммигә Қадир мени сарасимигә салиду.
For God has made my heart weak; the Almighty has terrified me.
17 Һалбуки, мән қараңғулуқ ичидә уҗуқтурулмидим, Вә яки йүзүмни оривалған зулмәт-қараңғулуққиму һеч сүкүт қилмидим.
I have not been brought to an end by darkness, because of the thick darkness that covers the gloom of my face.

< Аюп 23 >