< Аюп 22 >

1 Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —
Därefter tog Elifas från Teman till orda och sade:
2 Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?
Kan en man bereda Gud något gagn, så att det länder honom till gagn, om någon är förståndig?
3 Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?
Har den Allsmäktige någon båtnad av att du är rättfärdig, eller någon vinning av att du vandrar ostraffligt?
4 Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?
Är det för din gudsfruktans skull som han straffar dig, och som han går med dig till doms?
5 Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?
Har då icke din ondska varit stor, och voro ej dina missgärningar utan ände?
6 Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.
Jo, du tog pant av din broder utan sak, du plundrade de utblottade på deras kläder.
7 Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,
Åt den försmäktande gav du intet vatten att dricka, och den hungrige nekade du bröd.
8 Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,
För den väldige ville du upplåta landet, och den myndige skulle få bo däri,
9 Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.
men änkor lät du gå med tomma händer, och de faderlösas armar blevo krossade.
10 Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.
Därför omgives du nu av snaror och förfäras av plötslig skräck.
11 Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.
ja, av ett mörker där du intet ser, och av vattenflöden som övertäcka dig.
12 Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!
I himmelens höjde är det ju Gud som har sin boning, och du ser stjärnorna däruppe, huru högt de sitta;
13 Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.
därför tänker du: »Vad kan Gud veta? Skulle han kunna döma, han som bor bortom töcknet?
14 Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.
Molnen äro ju ett täckelse, så att han intet ser; och på himlarunden är det han har sin gång.»
15 Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?
Vill du då hålla dig på forntidens väg, där fördärvets män gingo fram,
16 Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.
de män som bortrycktes, innan deras tid var ute, och såsom en ström flöt deras grundval bort,
17 Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.
de män som sade till Gud: »Vik ifrån oss», ty vad skulle den Allsmäktige kunna göra dem?
18 Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!
Det var ju dock han som uppfyllde deras hus med sitt goda. De ogudaktigas rådslag vare fjärran ifrån mig!
19 Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —
De rättfärdiga skola se det och glädja sig, och den oskyldige skall få bespotta dem:
20 «Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.
»Ja, nu äro förvisso våra motståndare utrotade, och deras överflöd har elden förtärt.»
21 [Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.
Men sök nu förlikning och frid med honom; därigenom skall lycka falla dig till.
22 Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.
Tag emot undervisning av hans mun, och förvara hans ord i ditt hjärta.
23 Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,
Om du omvänder dig till den Allsmäktige, så bliver du upprättad; men orättfärdighet må du skaffa bort ur din hydda.
24 Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,
Ja kasta din gyllene skatt i stoftet och Ofirs-guldet ibland bäckens stenar,
25 Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.
så bliver den Allsmäktige din gyllene skatt, det ädlaste silver varder han för dig.
26 У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.
Ja, då skall du hava din lust i den Allsmäktige och kunna upplyfta ditt ansikte till Gud.
27 Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.
När du då beder till honom, skall han höra dig, och de löften du gör skall du få infria.
28 Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.
Allt vad du besluter skall då lyckas för dig, och ljus skall skina på dina vägar.
29 Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.
Om de leda mot djupet och du då beder: »Uppåt!», så frälsar han mannen som har ödmjukat sig.
30 У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.
Ja han räddar och den som ej är fri ifrån skuld; genom dina händers renhet räddas en sådan.

< Аюп 22 >