< Аюп 22 >

1 Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —
ויען אליפז התמני ויאמר׃
2 Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?
הלאל יסכן גבר כי יסכן עלימו משכיל׃
3 Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?
החפץ לשדי כי תצדק ואם בצע כי תתם דרכיך׃
4 Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?
המיראתך יכיחך יבוא עמך במשפט׃
5 Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?
הלא רעתך רבה ואין קץ לעונתיך׃
6 Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.
כי תחבל אחיך חנם ובגדי ערומים תפשיט׃
7 Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,
לא מים עיף תשקה ומרעב תמנע לחם׃
8 Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,
ואיש זרוע לו הארץ ונשוא פנים ישב בה׃
9 Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.
אלמנות שלחת ריקם וזרעות יתמים ידכא׃
10 Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.
על כן סביבותיך פחים ויבהלך פחד פתאם׃
11 Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.
או חשך לא תראה ושפעת מים תכסך׃
12 Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!
הלא אלוה גבה שמים וראה ראש כוכבים כי רמו׃
13 Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.
ואמרת מה ידע אל הבעד ערפל ישפוט׃
14 Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.
עבים סתר לו ולא יראה וחוג שמים יתהלך׃
15 Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?
הארח עולם תשמר אשר דרכו מתי און׃
16 Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.
אשר קמטו ולא עת נהר יוצק יסודם׃
17 Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.
האמרים לאל סור ממנו ומה יפעל שדי למו׃
18 Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!
והוא מלא בתיהם טוב ועצת רשעים רחקה מני׃
19 Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —
יראו צדיקים וישמחו ונקי ילעג למו׃
20 «Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.
אם לא נכחד קימנו ויתרם אכלה אש׃
21 [Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.
הסכן נא עמו ושלם בהם תבואתך טובה׃
22 Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.
קח נא מפיו תורה ושים אמריו בלבבך׃
23 Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,
אם תשוב עד שדי תבנה תרחיק עולה מאהלך׃
24 Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,
ושית על עפר בצר ובצור נחלים אופיר׃
25 Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.
והיה שדי בצריך וכסף תועפות לך׃
26 У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.
כי אז על שדי תתענג ותשא אל אלוה פניך׃
27 Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.
תעתיר אליו וישמעך ונדריך תשלם׃
28 Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.
ותגזר אומר ויקם לך ועל דרכיך נגה אור׃
29 Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.
כי השפילו ותאמר גוה ושח עינים יושע׃
30 У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.
ימלט אי נקי ונמלט בבר כפיך׃

< Аюп 22 >