Аюп 22
1 Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —
Then Eliphaz the Temanite answered and said,
2 Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?
Can a man be profitable unto God, as he that is wise may be profitable unto himself?
3 Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?
[Is it] any pleasure to the Almighty, that thou art righteous? or [is it] gain [to him], that thou makest thy ways perfect?
4 Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?
Will he reprove thee for fear of thee? will he enter with thee into judgment?
5 Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?
[Is] not thy wickedness great? and thine iniquities infinite?
6 Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.
For thou hast taken a pledge from thy brother for nought, and stripped the naked of their clothing.
7 Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,
Thou hast not given water to the weary to drink, and thou hast withholden bread from the hungry.
8 Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,
But [as for] the mighty man, he had the earth; and the honourable man dwelt in it.
9 Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.
Thou hast sent widows away empty, and the arms of the fatherless have been broken.
10 Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.
Therefore snares [are] round about thee, and sudden fear troubleth thee;
11 Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.
Or darkness, [that] thou canst not see; and abundance of waters cover thee.
12 Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!
[Is] not God in the height of heaven? and behold the height of the stars, how high they are!
13 Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.
And thou sayest, How doth God know? can he judge through the dark cloud?
14 Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.
Thick clouds [are] a covering to him, that he seeth not; and he walketh in the circuit of heaven.
15 Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?
Hast thou marked the old way which wicked men have trodden?
16 Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.
Which were cut down out of time, whose foundation was overflown with a flood:
17 Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.
Which said unto God, Depart from us: and what can the Almighty do for them?
18 Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!
Yet he filled their houses with good [things: ] but the counsel of the wicked is far from me.
19 Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —
The righteous see [it], and are glad: and the innocent laugh them to scorn.
20 «Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.
Whereas our substance is not cut down, but the remnant of them the fire consumeth.
21 [Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.
Acquaint now thyself with him, and be at peace: thereby good shall come unto thee.
22 Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.
Receive, I pray thee, the law from his mouth, and lay up his words in thine heart.
23 Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,
If thou return to the Almighty, thou shalt be built up, thou shalt put away iniquity far from thy tabernacles.
24 Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,
Then shalt thou lay up gold as dust, and the [gold] of Ophir as the stones of the brooks.
25 Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.
Yea, the Almighty shall be thy defence, and thou shalt have plenty of silver.
26 У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.
For then shalt thou have thy delight in the Almighty, and shalt lift up thy face unto God.
27 Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.
Thou shalt make thy prayer unto him, and he shall hear thee, and thou shalt pay thy vows.
28 Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.
Thou shalt also decree a thing, and it shall be established unto thee: and the light shall shine upon thy ways.
29 Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.
When [men] are cast down, then thou shalt say, [There is] lifting up; and he shall save the humble person.
30 У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.
He shall deliver the island of the innocent: and it is delivered by the pureness of thine hands.
