Аюп 22
1 Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —
Then answered Eliphaz the Temanite, and said:
2 Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?
Can a man be profitable unto God? Or can he that is wise be profitable unto Him?
3 Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?
Is it any advantage to the Almighty, that thou art righteous? Or is it gain to Him, that thou makest thy ways blameless?
4 Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?
Is it for thy fear of Him that He reproveth thee, that He entereth with thee into judgment?
5 Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?
Is not thy wickedness great? And are not thine iniquities without end?
6 Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.
For thou hast taken pledges of thy brother for nought, and stripped the naked of their clothing.
7 Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,
Thou hast not given water to the weary to drink, and thou hast withholden bread from the hungry.
8 Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,
And as a mighty man, who hath the earth, and as a man of rank, who dwelleth in it,
9 Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.
Thou hast sent widows away empty, and the arms of the fatherless have been broken.
10 Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.
Therefore snares are round about thee, and sudden dread affrighted thee,
11 Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.
Or darkness, that thou canst not see, and abundance of waters cover thee.
12 Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!
Is not God in the height of heaven? And behold the topmost of the stars, how high they are!
13 Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.
And thou sayest: 'What doth God know? Can He judge through the dark cloud?
14 Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.
Thick clouds are a covering to Him, that He seeth not; and He walketh in the circuit of heaven.'
15 Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?
Wilt thou keep the old way which wicked men have trodden?
16 Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.
Who were snatched away before their time, whose foundation was poured out as a stream;
17 Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.
Who said unto God: 'Depart from us'; and what could the Almighty do unto them?
18 Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!
Yet He filled their houses with good things — but the counsel of the wicked is far from me.
19 Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —
The righteous saw it, and were glad, and the innocent laugh them to scorn:
20 «Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.
'Surely their substance is cut off, and their abundance the fire hath consumed.'
21 [Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.
Acquaint now thyself with Him, and be at peace; thereby shall thine increase be good.
22 Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.
Receive, I pray thee, instruction from His mouth, and lay up His words in thy heart.
23 Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,
If thou return to the Almighty, thou shalt be built up — if thou put away unrighteousness far from thy tents,
24 Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,
And lay thy treasure in the dust, and the gold of Ophir among the stones of the brooks;
25 Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.
And the Almighty be thy treasure, and precious silver unto thee;
26 У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.
Then surely shalt thou have thy delight in the Almighty, and shalt lift up thy face unto God.
27 Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.
Thou shalt make thy prayer unto Him, and He will hear thee, and thou shalt pay thy vows;
28 Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.
Thou shalt also decree a thing, and it shall be established unto thee, and light shall shine upon thy ways.
29 Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.
When they cast thee down, thou shalt say: 'There is lifting up'; for the humble person He saveth.
30 У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.
He delivereth him that is innocent, yea, thou shalt be delivered through the cleanness of thy hands.
