Аюп 21
1 Аюп җававән мундақ деди: —
Отвещав же Иов, рече:
2 «Гәплиримгә қулақ селиңлар, Бу силәрниң маңа бәргән «тәсәллилириңлар»ниң орнида болсун!
послушайте, послушайте словес моих, да не будет ми от вас сие утешение:
3 Сөз қилишимға йол қойсаңлар; Сөз қилғинимдин кейин, йәнә мазақ қиливериңлар!
потерпите ми, аз же возглаголю, таже не посмеетемися.
4 Мениң шикайитим болса, инсанға қаритиливатамду? Роһум қандақму бетақәт болмисун?
Что бо? Еда человеческо ми обличение? Или почто не возярюся?
5 Маңа убдан қараңларчу? Силәр чоқум һәйран қалисиләр, Қолуңлар билән ағзиңларни етивалисиләр.
Воззревшии на мя удивитеся, руку положше на ланите.
6 Мән бу ишлар үстидә ойлансамла, вәһимигә чөмимән, Пүтүн әтлиримни титрәк басиду.
Аще бо воспомяну, ужаснуся: обдержат бо плоть мою болезни.
7 Немишкә яманлар яшивериду, Узун өмүр көриду, Һәтта зор күч-һоқуқлуқ болиду?
Почто нечестивии живут, обетшаша же в богатстве?
8 Уларниң нәсли өз алдида, Пәрзәнтлири көз алдида мәзмут өсиду,
Семя их по души, чада же их пред очима.
9 Уларниң өйлири вәһимидин аман туриду, Тәңриниң тайиғи уларниң үстигә тәгмәйду.
Домове их обилнии суть, страх же нигде, раны же от Господа несть на них.
10 Уларниң калилири җүпләнсә уруқлимай қалмайду, Иники мозайлайду, Мозийиниму ташлимайду.
Говядо их не изверже: спасена же бысть их имущая во чреве и не лишися.
11 [Рәзилләр] кичик балилирини қой падисидәк талаға чиқиривериду, Уларниң пәрзәнтлири тақлап-сәкрәп уссул ойнап жүриду.
Пребывают же яко овцы вечныя, дети же их предиграют,
12 Улар дап һәм чилтарға тәңкәш қилиду, Улар нәйниң авазидин шатлиниду.
вземше псалтирь и гусли, и веселятся гласом песни.
13 Улар күнлирини аватчилиқ ичидә өткүзиду, Андин көзни жумуп ачқучила тәһтисараға чүшүп кетиду. (Sheol h7585)
Скончаша во благих житие свое, в покои же адове успоша. (Sheol h7585)
14 Һәм улар Тәңригә: «Биздин нери бол, Бизниң йоллириң билән тонушқимиз йоқтур!» — дәйду,
Глаголют же Господеви: отступи от нас, путий Твоих ведети не хощем:
15 — «Һәммигә Қадирниң хизмитидә болушниң әрзигидәк нәри барду? Униңға дуа қилсақ бизгә немә пайда болсун?!».
что достоин, яко да поработаем Ему? И кая польза, яко да взыщем Его?
16 Қараңлар, уларниң бәхити өз қолида әмәсму? Бирақ яманларниң нәсиһити мәндин нери болсун!
В руках бо их бяху благая, дел же нечестивых не надзирает.
17 Яманларниң чириғи қанчә қетим өчиду? Уларни өзлиригә лайиқ күлпәт басамду? [Худа] ғәзивидин уларға дәрдләрни бөлүп берәмду?
Обаче же и нечестивых светилник угаснет, найдет же им развращение, болезни же их оымут от гнева:
18 Улар шамал алдидики еңизға охшаш, Қара қуюн учуруп кетидиған пахалға охшашла йоқамду?
будут же аки плевы пред ветром, или якоже прах, егоже взя вихр.
19 Тәңри униң қәбиһлигини балилириға чүшүрүшкә қалдурамду? [Худа] бу җазани униң өзигә бәрсун, униң өзи буни тетисун!
Да оскудеют сыном имения его: воздаст противу ему, и уразумеет.
20 Өзиниң һалакитини өз көзи билән көрсун; Өзи Һәммигә Қадирниң қәһрини тетисун!
Да узрят очи его свое убиение, от Господа же да не спасется.
21 Чүнки униң бекитилгән жил-айлири түгигәндин кейин, У қандақму йәнә өз өйдикилиридин һозур-һалавәт алалисун?
Яко воля его с ним в дому его, и числа месяцей его разделишася.
22 Тәңри каттиларниң үстидинму һөкүм қилғандин кейин, Униңға билим үгитәләйдиған адәм бармидур?!
Не Господь ли есть научаяй разуму и хитрости? Тойже мудрых разсуждает.
23 Бириси сақ-саламәт, пүтүнләй ғәм-әндишсиз, азатиликтә жиллири тошқанда өлиду;
Той умрет в силе простоты своея, всецел же благодушествуяй и благоуспеваяй,
24 Беқинлири сүт билән семиз болиду, Устиханлириниң илиги хелә нәм туриду.
утроба же его исполнена тука, мозг же его разливается.
25 Йәнә бириси болса аччиқ арманда түгәп кетиду; У һеч қандақ раһәт-парағәт көрмигән.
Ов же умирает в горести души, не ядый ничтоже блага.
26 Улар билән биллә топа-чаңда тәң ятиду, Қурутлар уларға чаплишиду.
Вкупе же на земли спят, гнилость же их покры.
27 — Мана, силәрниң немини ойлаватқанлиғиңларни, Мени қарилаш нийәтлириңларни билимән.
Темже вем вас, яко дерзостию належите ми,
28 Чүнки силәр мәндин: «Есилзадиниң өйи нәгә кәткән? Рәзилләрниң турған чедирлири нәдидур?» дәп сораватисиләр.
яко речете: где есть дом княжь? И где есть покров селений нечестивых?
29 Силәр йолучилардин шуни соримидиңларму? Уларниң шу баянлириға көңүл қоймидиңларму?
Вопросите мимоходящих путем, и знамения их не чужда сотворите.
30 [Демәк], «Яман адәм палакәт күнидин сақлинип қалиду, Улар ғәзәп күнидин қутулуп қалиду!» — [дәйду].
Яко на день пагубы соблюдается нечестивый, и в день гнева Его отведен будет.
31 Ким [рәзилниң] тутқан йолини йүз туранә әйипләйду? Ким униңға өз қилмиши үчүн тегишлик җазасини йегүзиду?
Кто возвестит пред лицем его путь его, и еже той сотвори, кто воздаст ему?
32 Әксичә, у һәйвәт билән йәрлигигә көтирип меңилиду, Униң қәбри күзәт астида туриду.
И той во гроб отнесен бысть, и на гробищих побде.
33 Җилғиниң чалмилири униңға татлиқ билиниду; Униң алдидиму сансиз адәмләр кәткәндәк, Униң кәйнидинму барлиқ адәмләр әгишип бариду.
Усладися ему дробное камение потока, и вслед его всяк человек отидет, и пред ним безчисленнии.
34 Силәр немишкә маңа қуруқ гәп билән тәсәлли бәрмәкчи? Силәрниң җаваплириңларда пәқәт сахтилиқла тепилиду!
Како же мя утешаете суетными? А еже бы мне почити от вас, ничтоже.
