Аюп 21
1 Аюп җававән мундақ деди: —
respondens autem Iob dixit
2 «Гәплиримгә қулақ селиңлар, Бу силәрниң маңа бәргән «тәсәллилириңлар»ниң орнида болсун!
audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam
3 Сөз қилишимға йол қойсаңлар; Сөз қилғинимдин кейин, йәнә мазақ қиливериңлар!
sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete
4 Мениң шикайитим болса, инсанға қаритиливатамду? Роһум қандақму бетақәт болмисун?
numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari
5 Маңа убдан қараңларчу? Силәр чоқум һәйран қалисиләр, Қолуңлар билән ағзиңларни етивалисиләр.
adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro
6 Мән бу ишлар үстидә ойлансамла, вәһимигә чөмимән, Пүтүн әтлиримни титрәк басиду.
et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor
7 Немишкә яманлар яшивериду, Узун өмүр көриду, Һәтта зор күч-һоқуқлуқ болиду?
quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis
8 Уларниң нәсли өз алдида, Пәрзәнтлири көз алдида мәзмут өсиду,
semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum
9 Уларниң өйлири вәһимидин аман туриду, Тәңриниң тайиғи уларниң үстигә тәгмәйду.
domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos
10 Уларниң калилири җүпләнсә уруқлимай қалмайду, Иники мозайлайду, Мозийиниму ташлимайду.
bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo
11 [Рәзилләр] кичик балилирини қой падисидәк талаға чиқиривериду, Уларниң пәрзәнтлири тақлап-сәкрәп уссул ойнап жүриду.
egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus
12 Улар дап һәм чилтарға тәңкәш қилиду, Улар нәйниң авазидин шатлиниду.
tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi
13 Улар күнлирини аватчилиқ ичидә өткүзиду, Андин көзни жумуп ачқучила тәһтисараға чүшүп кетиду. (Sheol h7585)
ducunt in bonis dies suos et in puncto ad inferna descendunt (Sheol h7585)
14 Һәм улар Тәңригә: «Биздин нери бол, Бизниң йоллириң билән тонушқимиз йоқтур!» — дәйду,
qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus
15 — «Һәммигә Қадирниң хизмитидә болушниң әрзигидәк нәри барду? Униңға дуа қилсақ бизгә немә пайда болсун?!».
quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum
16 Қараңлар, уларниң бәхити өз қолида әмәсму? Бирақ яманларниң нәсиһити мәндин нери болсун!
verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me
17 Яманларниң чириғи қанчә қетим өчиду? Уларни өзлиригә лайиқ күлпәт басамду? [Худа] ғәзивидин уларға дәрдләрни бөлүп берәмду?
quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui
18 Улар шамал алдидики еңизға охшаш, Қара қуюн учуруп кетидиған пахалға охшашла йоқамду?
erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit
19 Тәңри униң қәбиһлигини балилириға чүшүрүшкә қалдурамду? [Худа] бу җазани униң өзигә бәрсун, униң өзи буни тетисун!
Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet
20 Өзиниң һалакитини өз көзи билән көрсун; Өзи Һәммигә Қадирниң қәһрини тетисун!
videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet
21 Чүнки униң бекитилгән жил-айлири түгигәндин кейин, У қандақму йәнә өз өйдикилиридин һозур-һалавәт алалисун?
quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur
22 Тәңри каттиларниң үстидинму һөкүм қилғандин кейин, Униңға билим үгитәләйдиған адәм бармидур?!
numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat
23 Бириси сақ-саламәт, пүтүнләй ғәм-әндишсиз, азатиликтә жиллири тошқанда өлиду;
iste moritur robustus et sanus dives et felix
24 Беқинлири сүт билән семиз болиду, Устиханлириниң илиги хелә нәм туриду.
viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur
25 Йәнә бириси болса аччиқ арманда түгәп кетиду; У һеч қандақ раһәт-парағәт көрмигән.
alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus
26 Улар билән биллә топа-чаңда тәң ятиду, Қурутлар уларға чаплишиду.
et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos
27 — Мана, силәрниң немини ойлаватқанлиғиңларни, Мени қарилаш нийәтлириңларни билимән.
certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas
28 Чүнки силәр мәндин: «Есилзадиниң өйи нәгә кәткән? Рәзилләрниң турған чедирлири нәдидур?» дәп сораватисиләр.
dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum
29 Силәр йолучилардин шуни соримидиңларму? Уларниң шу баянлириға көңүл қоймидиңларму?
interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis
30 [Демәк], «Яман адәм палакәт күнидин сақлинип қалиду, Улар ғәзәп күнидин қутулуп қалиду!» — [дәйду].
quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur
31 Ким [рәзилниң] тутқан йолини йүз туранә әйипләйду? Ким униңға өз қилмиши үчүн тегишлик җазасини йегүзиду?
quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi
32 Әксичә, у һәйвәт билән йәрлигигә көтирип меңилиду, Униң қәбри күзәт астида туриду.
ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit
33 Җилғиниң чалмилири униңға татлиқ билиниду; Униң алдидиму сансиз адәмләр кәткәндәк, Униң кәйнидинму барлиқ адәмләр әгишип бариду.
dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles
34 Силәр немишкә маңа қуруқ гәп билән тәсәлли бәрмәкчи? Силәрниң җаваплириңларда пәқәт сахтилиқла тепилиду!
quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati
