Аюп 21
1 Аюп җававән мундақ деди: —
Then Job answered, and said:
2 «Гәплиримгә қулақ селиңлар, Бу силәрниң маңа бәргән «тәсәллилириңлар»ниң орнида болсун!
Hear, I beseech you, my words, and do penance.
3 Сөз қилишимға йол қойсаңлар; Сөз қилғинимдин кейин, йәнә мазақ қиливериңлар!
Suffer me, and I will speak, and after, if you please, laugh at my words.
4 Мениң шикайитим болса, инсанға қаритиливатамду? Роһум қандақму бетақәт болмисун?
Is my debate against man, that I should not have just reason to be troubled?
5 Маңа убдан қараңларчу? Силәр чоқум һәйран қалисиләр, Қолуңлар билән ағзиңларни етивалисиләр.
Hearken to me and be astonished, and lay your finger on your mouth.
6 Мән бу ишлар үстидә ойлансамла, вәһимигә чөмимән, Пүтүн әтлиримни титрәк басиду.
As for me, when I remember, I am afraid, and trembling taketh hold on my flesh.
7 Немишкә яманлар яшивериду, Узун өмүр көриду, Һәтта зор күч-һоқуқлуқ болиду?
Why then do the wicked live, are they advanced, and strengthened with riches?
8 Уларниң нәсли өз алдида, Пәрзәнтлири көз алдида мәзмут өсиду,
Their seed continueth before them, a multitude of kinsmen, and of children’s children in their sight.
9 Уларниң өйлири вәһимидин аман туриду, Тәңриниң тайиғи уларниң үстигә тәгмәйду.
Their houses are secure and peaceable, and the rod of God is not upon them.
10 Уларниң калилири җүпләнсә уруқлимай қалмайду, Иники мозайлайду, Мозийиниму ташлимайду.
Their cattle have conceived, and failed not: their cow has calved, and is not deprived of her fruit.
11 [Рәзилләр] кичик балилирини қой падисидәк талаға чиқиривериду, Уларниң пәрзәнтлири тақлап-сәкрәп уссул ойнап жүриду.
Their little ones go out like a flock, and their children dance and play.
12 Улар дап һәм чилтарға тәңкәш қилиду, Улар нәйниң авазидин шатлиниду.
They take the timbrel, and the harp, and rejoice at the sound of the organ.
13 Улар күнлирини аватчилиқ ичидә өткүзиду, Андин көзни жумуп ачқучила тәһтисараға чүшүп кетиду. (Sheol h7585)
They spend their days in wealth, and in a moment they go down to hell. (Sheol h7585)
14 Һәм улар Тәңригә: «Биздин нери бол, Бизниң йоллириң билән тонушқимиз йоқтур!» — дәйду,
Who have said to God: Depart from us, we desire not the knowledge of thy ways.
15 — «Һәммигә Қадирниң хизмитидә болушниң әрзигидәк нәри барду? Униңға дуа қилсақ бизгә немә пайда болсун?!».
Who is the Almighty, that we should serve him? and what doth it profit us if we pray to him?
16 Қараңлар, уларниң бәхити өз қолида әмәсму? Бирақ яманларниң нәсиһити мәндин нери болсун!
Yet because their good things are not in their hand, may the counsel of the wicked be far from me.
17 Яманларниң чириғи қанчә қетим өчиду? Уларни өзлиригә лайиқ күлпәт басамду? [Худа] ғәзивидин уларға дәрдләрни бөлүп берәмду?
How often shall the lamp of the wicked be put out, and a deluge come upon them, and he shall distribute the sorrows of his wrath?
18 Улар шамал алдидики еңизға охшаш, Қара қуюн учуруп кетидиған пахалға охшашла йоқамду?
They shall be as chaff before the face of the wind, and as ashes which the whirlwind scattereth.
19 Тәңри униң қәбиһлигини балилириға чүшүрүшкә қалдурамду? [Худа] бу җазани униң өзигә бәрсун, униң өзи буни тетисун!
God shall lay up the sorrow of the father for his children: and when he shall repay, then shall he know.
20 Өзиниң һалакитини өз көзи билән көрсун; Өзи Һәммигә Қадирниң қәһрини тетисун!
His eyes shall see his own destruction, and he shall drink of the wrath of the Almighty.
21 Чүнки униң бекитилгән жил-айлири түгигәндин кейин, У қандақму йәнә өз өйдикилиридин һозур-һалавәт алалисун?
For what is it to him what befalleth his house after him: and if the number of his months be diminished by one half?
22 Тәңри каттиларниң үстидинму һөкүм қилғандин кейин, Униңға билим үгитәләйдиған адәм бармидур?!
Shall any one teach God knowledge, who judgeth those that are high?
23 Бириси сақ-саламәт, пүтүнләй ғәм-әндишсиз, азатиликтә жиллири тошқанда өлиду;
One man dieth strong, and hale, rich and happy.
24 Беқинлири сүт билән семиз болиду, Устиханлириниң илиги хелә нәм туриду.
His bowels are full of fat, and his bones are moistened with marrow.
25 Йәнә бириси болса аччиқ арманда түгәп кетиду; У һеч қандақ раһәт-парағәт көрмигән.
But another dieth in bitterness of soul without any riches:
26 Улар билән биллә топа-чаңда тәң ятиду, Қурутлар уларға чаплишиду.
And yet they shall sleep together in the dust, and worms shall cover them.
27 — Мана, силәрниң немини ойлаватқанлиғиңларни, Мени қарилаш нийәтлириңларни билимән.
Surely I know your thoughts, and your unjust judgments against me.
28 Чүнки силәр мәндин: «Есилзадиниң өйи нәгә кәткән? Рәзилләрниң турған чедирлири нәдидур?» дәп сораватисиләр.
For you say: Where is the house of the prince? and where are the dwelling places of the wicked?
29 Силәр йолучилардин шуни соримидиңларму? Уларниң шу баянлириға көңүл қоймидиңларму?
Ask any one of them that go by the way, and you shall perceive that he knoweth these same things.
30 [Демәк], «Яман адәм палакәт күнидин сақлинип қалиду, Улар ғәзәп күнидин қутулуп қалиду!» — [дәйду].
Because the wicked man is reserved to the day of destruction, and he shall be brought to the day of wrath.
31 Ким [рәзилниң] тутқан йолини йүз туранә әйипләйду? Ким униңға өз қилмиши үчүн тегишлик җазасини йегүзиду?
Who shall reprove his way to his face? and who shall repay him what he hath done?
32 Әксичә, у һәйвәт билән йәрлигигә көтирип меңилиду, Униң қәбри күзәт астида туриду.
He shall be brought to the graves, and shall watch in the heap of the dead.
33 Җилғиниң чалмилири униңға татлиқ билиниду; Униң алдидиму сансиз адәмләр кәткәндәк, Униң кәйнидинму барлиқ адәмләр әгишип бариду.
He hath been acceptable to the gravel of Cocytus, and he shall draw every man after him, and there are innumerable before him.
34 Силәр немишкә маңа қуруқ гәп билән тәсәлли бәрмәкчи? Силәрниң җаваплириңларда пәқәт сахтилиқла тепилиду!
How then do ye comfort me in vain, whereas your answer is shewn to be repugnant to truth?
