< Аюп 20 >

1 Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
2 «Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
Idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiae meae respondebit mihi.
4 Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
5 Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritae ad instar puncti.
6 Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
Si ascenderit usque ad caelum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
7 Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
8 У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
9 Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiae eius, et cum eo in pulvere dormient.
12 Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperae.
17 У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
(Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
18 У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
Luet quae fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non aedificavit eam.
20 У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quae concupierat, possidere non poterit.
21 Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
22 Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
Cum satiatus fuerit, arctabitur, aestuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.
Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum aereum.
25 Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
Gladius eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
26 Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
Omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
Revelabunt caeli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
28 Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
29 Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».
Haec est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.

< Аюп 20 >