< Аюп 20 >

1 Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
Then answered Zophar the Naamathite, and said,
2 «Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
Therefore do my thoughts cause me to answer, and for [this] I make haste.
3 Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
I have heard the check of my reproach, and the spirit of my understanding causeth me to answer.
4 Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
Knowest thou [not] this of old, since man was placed upon earth,
5 Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
That the triumphing of the wicked [is] short, and the joy of the hypocrite [but] for a moment?
6 Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
Though his excellence shall mount up to the heavens, and his head reach to the clouds;
7 Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
[Yet] he shall perish for ever like his own dung: they who have seen him shall say, Where [is] he?
8 У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
He shall fly away as a dream, and will not be found: yea, he shall be chased away as a vision of the night.
9 Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
The eye also [which] saw him shall [see him] no more; neither shall his place any more behold him.
10 Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
His children shall seek to please the poor, and his hands shall restore their goods.
11 Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
His bones are full [of the sin] of his youth, which shall lie down with him in the dust.
12 Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
Though wickedness may be sweet in his mouth, [though] he may hide it under his tongue;
13 У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
[Though] he may spare it, and forsake it not; but keep it still within his mouth:
14 Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
[Yet] his food in his bowels is turned, [it is] the gall of asps within him.
15 У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
He hath swallowed down riches, and he shall vomit them up again: God shall cast them out of his belly.
16 У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
He shall suck the poison of asps: the viper's tongue shall slay him.
17 У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
He shall not see the river, the floods, the brooks of honey and buttermilk.
18 У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
That which he labored for shall he restore, and shall not swallow [it]: according to [his] substance [shall] the restitution [be], and he shall not rejoice [in it].
19 Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
Because he hath oppressed [and] hath forsaken the poor; [because] he hath violently taken away a house which he did not build.
20 У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
Surely he shall not feel quietness in his belly, he shall not save of that which he desired.
21 Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
There shall none of his food be left; therefore shall no man look for his goods.
22 Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
In the fullness of his sufficiency he shall be in straits: every hand of the wicked shall come upon him.
23 У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.
[When] he is about to fill his belly, [God] shall cast the fury of his wrath upon him, and shall rain [it] upon him while he is eating.
24 У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
He shall flee from the iron weapon, [and] the bow of steel shall strike him through.
25 Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
It is drawn, and cometh out of the body; yes, the glittering sword cometh out of his gall: terrors [are] upon him.
26 Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
All darkness [shall be] hid in his secret places: a fire not blown shall consume him; it shall go ill with him that is left in his tabernacle.
27 Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
The heaven shall reveal his iniquity; and the earth shall rise up against him.
28 Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
The increase of his house shall depart, [and his goods] shall flow away in the day of his wrath.
29 Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».
This [is] the portion of a wicked man from God, and the heritage appointed to him by God.

< Аюп 20 >