Аюп 20
1 Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
Then Sophar the Minaean answered and said,
2 «Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
I did not suppose that you would answer thus: neither do you understand more than I.
3 Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
I will hear my shameful reproach; and the spirit of my understanding answers me.
4 Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
Hast you [not] known these things of old, from the time that man was set upon the earth?
5 Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
But the mirth of the ungodly is a signal downfall, and the joy of transgressors is destruction:
6 Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
although his gifts should go up to heaven, and his sacrifice reach the clouds.
7 Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
For when he shall seem to be now established, then he shall utterly perish: and they that knew him shall say, Where is he?
8 У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
Like a dream that has fled away, he shall not be found; and he has fled like a vision of the night.
9 Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
The eye has looked upon him, but shall not [see him] again; and his place shall no longer perceive him.
10 Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
Let [his] inferiors destroy his children, and let his hands kindle the fire of sorrow.
11 Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
His bones have been filled with [vigour of] his youth, and it shall lie down with him in the dust.
12 Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
Though evil be sweet in his mouth, [though] he will hide it under his tongue;
13 У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
though he will not spare it, and will not leave it, but will keep it in the midst of his throat:
14 Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
yet he shall not at all be able to help himself; the gall of an asp is in his belly.
15 У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
[His] wealth unjustly collected shall be vomited up; a messenger [of wrath] shall drag him out of his house.
16 У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
And let him suck the poison of serpents, and let the serpent's tongue kill him.
17 У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
Let him not see the milk of the pastures, nor the supplies of honey and butter.
18 У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
He has laboured unprofitably and in vain, [for] wealth of which he shall not taste: [it is] as a lean thing, unfit for food, which he can’t swallow.
19 Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
For he has broken down the houses of many mighty men: and he has plundered an habitation, though he built [it] not.
20 У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
There is no security to his possessions; he shall not be saved by his desire.
21 Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
There is nothing remaining of his provisions; therefore his goods shall not flourish.
22 Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
But when he shall seem to be just satisfied, he shall be straitened; and all distress shall come upon him.
23 У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.
If by any means he would fill his belly, let [God] send upon him the fury of wrath; let him bring a torrent of pains upon him.
24 У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
And he shall by no means escape from the power of the sword; let the brazen bow wound him.
25 Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
And let the arrow pierce through his body; and let the stars be against his dwelling-place: let terrors come upon him.
26 Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
And let all darkness wait for him: a fire that burns not out shall consume him; and let a stranger plague his house.
27 Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
And let the heaven reveal his iniquities, and the earth rise up against him.
28 Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
Let destruction bring his house to an end; let a day of wrath come upon him.
29 Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».
This is the portion of an ungodly man from the Lord, and the possession of his goods [appointed him] by the all-seeing [God].
