< Аюп 19 >

1 Аюп җававән мундақ деди: —
Então Job respondeu,
2 «Силәр қачанғичә җенимни азаплимақчисиләр, Қачанғичә мени сөз билән әзмәкчисиләр?
“Quanto tempo você vai me atormentar, e me esmagar com palavras?
3 Силәр мени он қетим харлидиңлар; Маңа увал қилишқа номус қилмайсиләр.
Você já me reprovou dez vezes. Você não tem vergonha de me atacar.
4 Әгәр мениң сәһвәнлигим болса, Мән әнди униң [дәрдини] тартимән.
If é verdade que eu errei, meu erro permanece comigo mesmo.
5 Әгәр силәр мениңдин үстүнлүк талашмақчи болсаңлар, Йүзүм алдида шәрм-һаяни көрситип мени әйиплимәкчи болсаңлар,
Se de fato vocês se ampliarão contra mim, e implorar contra mim a minha reprovação,
6 Әнди билип қоюңларки, маңа увал қилған Тәңри екән, У тори билән мени чирмаштуруп тартти;
saiba agora que Deus me subverteu, e tem me cercado com sua rede.
7 Қара, мән налә-пәряд көтирип «Зораванлиқ!» дәп вақираймән, Бирақ һеч ким аңлимайду; Мән вақираймән, бирақ маңа адаләт кәлмәйду.
“Eis que eu grito de errado, mas não sou ouvido. Eu clamo por ajuda, mas não há justiça.
8 У йолумни мени өтүвалмисун дәп чит билән тосуп қойди, Қәдәмлиримгә қараңғулуқ салди.
Ele se amuralhou no meu caminho para que eu não possa passar, e colocou escuridão em meus caminhos.
9 У мәндин шан-шәривимни мәһрум қилди, Бешимдин таҗни тартивалди.
Ele me despojou de minha glória, e tirei a coroa da minha cabeça.
10 У маңа һәр тәрәптин бузғунчилиқ қиливатиду, мән түгәштим; Үмүтүмни У дәрәқни юлғандәк жулувалди.
Ele me derrubou de todos os lados, e eu estou fora. Ele arrancou minha esperança como uma árvore.
11 Ғәзивини маңа қаритип қозғиди, Мени Өз дүшмәнлиридин һесаплиди.
Ele também acendeu sua ira contra mim. Ele me conta entre seus adversários.
12 Униң қошунлири сәп түзүп атланди, Пәләмпәйлирини ясап маңа һуҗум қилди, Улар чедиримни қоршавға елип баргаһ тикивалди.
Suas tropas se unem, construir uma rampa de cerco contra mim, e acampar ao redor da minha tenda.
13 У қериндашлиримни мәндин нери қилди, Тонушлиримниң меһрини мәндин үзди.
“Ele colocou meus irmãos longe de mim. Meus conhecidos estão totalmente distantes de mim.
14 Туққанлирим мәндин ятлишип кәтти, Дост-бурадәрлирим мени унутти.
Meus parentes foram embora. Meus amigos familiares se esqueceram de mim.
15 Өйүмдә турған мусапирлар, һәтта дедәклиримму мени ят адәм дәп һесаплайду; Уларниң нәзиридә мән мусапир болуп қалдим.
Aqueles que moram em minha casa e minhas empregadas me consideram um estranho. Eu sou um estrangeiro à vista deles.
16 Мән чакиримни чақирсам, у маңа җавап бәрмәйду; Шуңа мән униңға ағзим билән йелинишим керәк.
Chamo meu criado e ele não me dá resposta. Eu lhe imploro com a boca.
17 Тиниқимдин аялимниң қусқуси келиду, Ака-укилирим сесиқлиғимдин бизар.
My respire é ofensivo para minha esposa. Sou repugnante para os filhos de minha própria mãe.
18 Һәтта кичик балилар мени кәмситиду; Орнумдин турмақчи болсам, улар мени һақарәтләйду.
Até mesmo crianças pequenas me desprezam. Se eu me levanto, eles falam contra mim.
19 Мениң сирдаш достлиримниң һәммиси мәндин нәпрәтлиниду, Мән сөйгәнләр мәндин йүз өриди.
Todos os meus amigos familiares me abominam. Aqueles que eu amava se voltaram contra mim.
20 Әт-терилирим устиханлиримға чаплишип туриду, Җеним қил үстидә қалди.
Meus ossos colam-se à minha pele e à minha carne. Eu escapei pela pele dos meus dentes.
21 Аһ, достлирим, маңа ичиңлар ағрисун, ичиңлар ағрисун! Чүнки Тәңриниң қоли маңа келип тәгди.
“Tenha piedade de mim. Tenham piedade de mim, vocês meus amigos, pois a mão de Deus me tocou.
22 Силәр немишкә Тәңридәк маңа зиянкәшлик қилисиләр? Силәр немишкә әтлиримгә шунчә тоймайсиләр!
Por que você me persegue como Deus, e não estão satisfeitos com minha carne?
23 Аһ, мениң сөзлирим йезилсиди! Улар бир язмиға пүтүклүк болған болатти!
“Oh, que minhas palavras foram escritas agora! Oh, que estavam inscritos em um livro!
24 Улар төмүр қәләм билән қоғушун ичигә йезилсиди! Әбәдил-әбәт таш үстигә оюп пүтүлгән болатти!
That com uma caneta de ferro e chumbo eles foram gravados na rocha para sempre!
25 Бирақ мән шуни билимәнки, өзүмниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучим һаяттур, У ахирәт күнидә йәр йүзидә туруп туриду!
Mas quanto a mim, eu sei que meu Redentor vive. No final, ele estará sobre a terra.
26 Һәм мениң бу терә-әтлирим бузулғандин кейин, Мән йәнила тенимдә туруп Тәңрини көримән!
Depois que minha pele for destruída, então eu verei Deus em minha carne,
27 Уни өзүмла әйни һалда көримән, Башқа адәмниң әмәс, бәлки өзүмниң көзи билән қараймән; Аһ, қәлбим буниңға шунчә интизардур!
que eu, até mesmo eu, verei do meu lado. Meus olhos vão ver, e não como um estranho. “Meu coração está consumido dentro de mim”.
28 Әгәр силәр: «Ишниң йилтизи униңдидур, Уни қандақ қилип қистап қоғливетәләймиз?!» — десәңлар,
Se você disser: 'Como o perseguiremos'! porque a raiz da questão se encontra em mim,
29 Әнди өзүңлар қиличтин қорққиниңлар түзүк! Чүнки [Худаниң] ғәзиви қилич җазасини елип келиду, Шуниң билән силәр [Худаниң] сотиниң қуруқ гәп әмәслигини билисиләр».
tenha medo da espada, por fúria traz as punições da espada, que você pode saber que há um julgamento”.

< Аюп 19 >