< Аюп 19 >

1 Аюп җававән мундақ деди: —
ויען איוב ויאמר
2 «Силәр қачанғичә җенимни азаплимақчисиләр, Қачанғичә мени сөз билән әзмәкчисиләр?
עד-אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים
3 Силәр мени он қетим харлидиңлар; Маңа увал қилишқа номус қилмайсиләр.
זה עשר פעמים תכלימוני לא-תבשו תהכרו-לי
4 Әгәр мениң сәһвәнлигим болса, Мән әнди униң [дәрдини] тартимән.
ואף-אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי
5 Әгәр силәр мениңдин үстүнлүк талашмақчи болсаңлар, Йүзүм алдида шәрм-һаяни көрситип мени әйиплимәкчи болсаңлар,
אם-אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי
6 Әнди билип қоюңларки, маңа увал қилған Тәңри екән, У тори билән мени чирмаштуруп тартти;
דעו-אפו כי-אלוה עותני ומצודו עלי הקיף
7 Қара, мән налә-пәряд көтирип «Зораванлиқ!» дәп вақираймән, Бирақ һеч ким аңлимайду; Мән вақираймән, бирақ маңа адаләт кәлмәйду.
הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט
8 У йолумни мени өтүвалмисун дәп чит билән тосуп қойди, Қәдәмлиримгә қараңғулуқ салди.
ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים
9 У мәндин шан-шәривимни мәһрум қилди, Бешимдин таҗни тартивалди.
כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי
10 У маңа һәр тәрәптин бузғунчилиқ қиливатиду, мән түгәштим; Үмүтүмни У дәрәқни юлғандәк жулувалди.
יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי
11 Ғәзивини маңа қаритип қозғиди, Мени Өз дүшмәнлиридин һесаплиди.
ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו
12 Униң қошунлири сәп түзүп атланди, Пәләмпәйлирини ясап маңа һуҗум қилди, Улар чедиримни қоршавға елип баргаһ тикивалди.
יחד יבאו גדודיו--ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי
13 У қериндашлиримни мәндин нери қилди, Тонушлиримниң меһрини мәндин үзди.
אחי מעלי הרחיק וידעי אך-זרו ממני
14 Туққанлирим мәндин ятлишип кәтти, Дост-бурадәрлирим мени унутти.
חדלו קרובי ומידעי שכחוני
15 Өйүмдә турған мусапирлар, һәтта дедәклиримму мени ят адәм дәп һесаплайду; Уларниң нәзиридә мән мусапир болуп қалдим.
גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם
16 Мән чакиримни чақирсам, у маңа җавап бәрмәйду; Шуңа мән униңға ағзим билән йелинишим керәк.
לעבדי קראתי ולא יענה במו-פי אתחנן-לו
17 Тиниқимдин аялимниң қусқуси келиду, Ака-укилирим сесиқлиғимдин бизар.
רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני
18 Һәтта кичик балилар мени кәмситиду; Орнумдин турмақчи болсам, улар мени һақарәтләйду.
גם-עוילים מאסו בי אקומה וידברו-בי
19 Мениң сирдаш достлиримниң һәммиси мәндин нәпрәтлиниду, Мән сөйгәнләр мәндин йүз өриди.
תעבוני כל-מתי סודי וזה-אהבתי נהפכו-בי
20 Әт-терилирим устиханлиримға чаплишип туриду, Җеним қил үстидә қалди.
בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני
21 Аһ, достлирим, маңа ичиңлар ағрисун, ичиңлар ағрисун! Чүнки Тәңриниң қоли маңа келип тәгди.
חנני חנני אתם רעי כי יד-אלוה נגעה בי
22 Силәр немишкә Тәңридәк маңа зиянкәшлик қилисиләр? Силәр немишкә әтлиримгә шунчә тоймайсиләр!
למה תרדפני כמו-אל ומבשרי לא תשבעו
23 Аһ, мениң сөзлирим йезилсиди! Улар бир язмиға пүтүклүк болған болатти!
מי-יתן אפו ויכתבון מלי מי-יתן בספר ויחקו
24 Улар төмүр қәләм билән қоғушун ичигә йезилсиди! Әбәдил-әбәт таш үстигә оюп пүтүлгән болатти!
בעט-ברזל ועפרת-- לעד בצור יחצבון
25 Бирақ мән шуни билимәнки, өзүмниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучим һаяттур, У ахирәт күнидә йәр йүзидә туруп туриду!
ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על-עפר יקום
26 Һәм мениң бу терә-әтлирим бузулғандин кейин, Мән йәнила тенимдә туруп Тәңрини көримән!
ואחר עורי נקפו-זאת ומבשרי אחזה אלוה
27 Уни өзүмла әйни һалда көримән, Башқа адәмниң әмәс, бәлки өзүмниң көзи билән қараймән; Аһ, қәлбим буниңға шунчә интизардур!
אשר אני אחזה-לי--ועיני ראו ולא-זר כלו כליתי בחקי
28 Әгәр силәр: «Ишниң йилтизи униңдидур, Уни қандақ қилип қистап қоғливетәләймиз?!» — десәңлар,
כי תאמרו מה-נרדף-לו ושרש דבר נמצא-בי
29 Әнди өзүңлар қиличтин қорққиниңлар түзүк! Чүнки [Худаниң] ғәзиви қилич җазасини елип келиду, Шуниң билән силәр [Худаниң] сотиниң қуруқ гәп әмәслигини билисиләр».
גורו לכם מפני-חרב--כי-חמה עונות חרב למען תדעון שדין (שדון)

< Аюп 19 >