Аюп 18
1 Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
Entonces Bildad, el suhita, tomó la palabra y dijo:
2 Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
“¿Hasta cuándo seguirás hablando, buscando las palabras adecuadas que decir? ¡Habla con sentido común si quieres que te respondamos!
3 Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
¿Crees que somos animales tontos? ¿Te parecemos estúpidos?
4 Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
Te destrozas con tu ira. ¿Crees que la tierra tiene que ser abandonada, o que las montañas deben moverse sólo por ti?
5 Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
“Es cierto que la vida de los malvados terminará como una lámpara que se apaga: su llama no brillará más.
6 Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
La luz de su casa se apaga, la lámpara que cuelga arriba se apaga.
7 Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
En lugar de dar pasos firmes, tropiezan, y sus propios planes los hacen caer.
8 Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
Sus propios pies los hacen tropezar y quedan atrapados en una red; mientras caminan caen en un pozo.
9 Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
Una trampa los agarra por el talón; un lazo los rodea.
10 Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
Un lazo se esconde en el suelo para ellos; una cuerda se extiende a través del camino para hacerlos tropezar.
11 Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
El terror asusta a los malvados, los persigue por todas partes, les muerde los talones.
12 Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
El hambre les quita las fuerzas; el desastre los espera cuando caen.
13 Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
La enfermedad devora su piel; la enfermedad mortal consume sus miembros.
14 У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
Son arrancados de los hogares en los que confiaban y llevados al rey de los terrores.
15 Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
La gente que no conoce vivirá en sus casas; el azufre se esparcirá donde solían vivir.
16 Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
Se marchitan, las raíces abajo y las ramas arriba;
17 Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
el recuerdo de ellos se desvanece de la tierra; nadie recuerda ya sus nombres.
18 У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
Son arrojados de la luz a las tinieblas, expulsados del mundo.
19 Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
No tienen hijos ni descendientes en su pueblo, ni supervivientes donde solían vivir.
20 Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
La gente de occidente está horrorizada por lo que les sucede. La gente del oriente está conmocionada.
21 Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
Esto es lo que ocurre con las casas de los malvados, con los lugares de los que rechazan a Dios”.
