Аюп 18
1 Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
2 Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
«Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
3 Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
4 Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
5 Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
6 Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
7 Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
8 Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
9 Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
10 Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
11 Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
12 Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
13 Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
14 У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
15 Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
16 Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
17 Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
18 У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
19 Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
20 Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
21 Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
