< Аюп 18 >
1 Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
2 Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
Usque ad quem finem verba jactabitis? intelligite prius, et sic loquamur.
3 Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
Quare reputati sumus ut jumenta, et sorduimus coram vobis?
4 Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
Qui perdis animam tuam in furore tuo, numquid propter te derelinquetur terra, et transferentur rupes de loco suo?
5 Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
Nonne lux impii extinguetur, nec splendebit flamma ignis ejus?
6 Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
Lux obtenebrescet in tabernaculo illius, et lucerna quæ super eum est extinguetur.
7 Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
Arctabuntur gressus virtutis ejus, et præcipitabit eum consilium suum.
8 Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
Immisit enim in rete pedes suos, et in maculis ejus ambulat.
9 Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
Tenebitur planta illius laqueo, et exardescet contra eum sitis.
10 Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
Abscondita est in terra pedica ejus, et decipula illius super semitam.
11 Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
Undique terrebunt eum formidines, et involvent pedes ejus.
12 Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
Attenuetur fame robur ejus, et inedia invadat costas illius.
13 Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
Devoret pulchritudinem cutis ejus; consumat brachia illius primogenita mors.
14 У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
Avellatur de tabernaculo suo fiducia ejus, et calcet super eum, quasi rex, interitus.
15 Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
Habitent in tabernaculo illius socii ejus qui non est; aspergatur in tabernaculo ejus sulphur.
16 Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
Deorsum radices ejus siccentur: sursum autem atteratur messis ejus.
17 Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
Memoria illius pereat de terra, et non celebretur nomen ejus in plateis.
18 У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
Expellet eum de luce in tenebras, et de orbe transferet eum.
19 Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
Non erit semen ejus, neque progenies in populo suo, nec ullæ reliquiæ in regionibus ejus.
20 Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
In die ejus stupebunt novissimi, et primos invadet horror.
21 Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
Hæc sunt ergo tabernacula iniqui, et iste locus ejus qui ignorat Deum.