Аюп 18
1 Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
And Bildad the Shuhite answers and says:
2 Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
“When do you set an end to words? Consider, and afterward we speak.
3 Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
Why have we been reckoned as livestock? We have been defiled in your eyes!
4 Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
He is tearing himself in his anger. Is earth forsaken for your sake? And is a rock removed from its place?
5 Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
Also, the light of the wicked is extinguished. And there does not shine a spark of his fire.
6 Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
The light has been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
7 Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
The steps of his strength are restricted, And his own counsel casts him down.
8 Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
For he is sent into a net by his own feet, And he habitually walks on a snare.
9 Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
A trap seizes on the heel, The designing prevails over him.
10 Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
His cord is hidden in the earth, And his trap on the path.
11 Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
Terrors have terrified him all around, And they have scattered him—at his feet.
12 Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
His sorrow is hungry, And calamity is ready at his side.
13 Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
It consumes the parts of his skin, Death’s firstborn consumes his parts.
14 У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
His confidence is drawn from his tent, And it causes him to step to the king of terrors.
15 Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
It dwells in his tent—out of his provender, Sulfur is scattered over his habitation.
16 Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
From beneath his roots are dried up, And from above his crop is cut off.
17 Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
His memorial has perished from the land, And he has no name on the street.
18 У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
They thrust him from light to darkness, And cast him out from the habitable earth.
19 Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
He has no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
20 Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
At this day, those [in the] west have been astonished, And those [in the] east have taken fright.
21 Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
Only these [are] dwelling places of the perverse, And this [is] the place God has not known.”
