Аюп 18
1 Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
Then Bildad the Shuhite spoke up and said,
2 Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
“How long will you go on talking, hunting for the right words to say? Talk sense if you want us to reply!
3 Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
Do you think we're dumb animals? Do we look stupid to you?
4 Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
You tear yourself apart with your anger. Do you think the earth has to be abandoned, or the mountains moved, just because of you?
5 Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
It's certain that the life of the wicked will end like a lamp that is snuffed out—their flame will shine no more.
6 Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
The light in their home goes out, the lamp hanging above is extinguished.
7 Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
Instead of taking strong strides they stumble, and their own plans cause them to fall.
8 Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
Their own feet trip them up and they are caught in a net; as they walk along they fall into a pit.
9 Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
A trap grabs them by the heel; a snare tightens around them.
10 Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
A noose is hidden on the ground for them; a rope is stretched across the path to trip them.
11 Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
Terrors scare the wicked, coming at them from every side, chasing them, biting at their heels.
12 Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
Hunger robs them of strength; disaster waits for them when they fall.
13 Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
Disease devours their skin; deadly disease consumes their limbs.
14 У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
They are torn from the homes they trusted in and taken to the king of terrors.
15 Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
People they don't know will live in their homes; sulfur will be scattered where they used to live.
16 Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
They wither away, roots below and branches above;
17 Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
the memory of them fades from the earth; nobody remembers their names any more.
18 У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
They are thrown out of light into darkness, driven from the world.
19 Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
They have no children or descendants among their people, and no survivors where they used to live.
20 Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
People of the west are appalled at what happens to them. People of the east are shocked.
21 Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
This is what happens to the homes of the wicked, to the places of those who reject God.”
