Аюп 18
1 Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
2 Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
"Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
3 Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?
4 Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
5 Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
6 Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;
7 Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;
8 Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,
9 Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
10 Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;
11 Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
12 Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:
13 Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
14 У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
15 Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;
16 Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
17 Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;
18 У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
19 Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
20 Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
21 Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!
