Аюп 17

1 Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.

Тлею духом носимь, прошу же гроба и не улучаю.

2 Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.

Молю болезнуя, и что сотворю? Украдоша же ми имение чуждии.

3 Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?

Кто есть сей? Рукою моею связан да будет.

4 Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!

Яко сердце их сокрыл еси от мудрости, сего ради да не вознесеши их.

5 Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.

Части возвестит злобы: очи же на сынех истаяста.

6 У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.

Положил же мя еси в притчу во языцех, смех же бых им.

7 Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.

Ослепоста бо от гнева очи мои, повоеван бых вельми от всех:

8 Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.

чудо объя истинных о сем, праведник же на беззаконника да востанет:

9 Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.

да содержит же верный путь свой, чистый же рукама да приимет дерзость.

10 Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.

Но обаче вси належите и приидите, не бо обретаю в вас истины.

11 Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.

Дние мои преидоша в течении, расторгошася же удове сердца моего.

12 Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.

Нощь в день преложих: свет близ от лица тмы.

13 Әгәр күтсәм, өйүм тәһтисара болиду; Мән қараңғулуққа орнумни раслаймән. (Sheol h7585)

Аще бо стерплю, ад ми есть дом, в сумраце же постлася ми постеля. (Sheol h7585)

14 «Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!

Смерть назвах отца моего быти, матерь же и сестру ми гной.

15 Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?

Где убо еще есть ми надежда, или благая моя узрю?

16 Үмүтүм тәһтисараниң төмүр пәнҗирилири ичигә чүшүп кетиду! Биз бирликтә топиға кирип кетимиз! (Sheol h7585)

Или со мною во ад снидут, или вкупе в персть снидем. (Sheol h7585)