Аюп 17
1 Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.
spiritus meus adtenuabitur dies mei breviabuntur et solum mihi superest sepulchrum
2 Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.
non peccavi et in amaritudinibus moratur oculus meus
3 Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?
libera me et pone iuxta te et cuiusvis manus pugnet contra me
4 Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!
cor eorum longe fecisti a disciplina et propterea non exaltabuntur
5 Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.
praedam pollicetur sociis et oculi filiorum eius deficient
6 У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.
posuit me quasi in proverbium vulgi et exemplum sum coram eis
7 Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.
caligavit ab indignatione oculus meus et membra mea quasi in nihili redacta sunt
8 Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.
stupebunt iusti super hoc et innocens contra hypocritam suscitabitur
9 Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.
et tenebit iustus viam suam et mundis manibus addet fortitudinem
10 Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.
igitur vos omnes convertimini et venite et non inveniam in vobis ullum sapientem
11 Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.
dies mei transierunt cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum
12 Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.
noctem verterunt in diem et rursum post tenebras spero lucem
si sustinuero infernus domus mea est in tenebris stravi lectulum meum (Sheol h7585)
14 «Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!
putredini dixi pater meus es mater mea et soror mea vermibus
15 Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?
ubi est ergo nunc praestolatio mea et patientiam meam quis considerat
