Аюп 17
1 Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.
I perish, carried away by the wind, and I seek for burial, and obtain [it] not.
2 Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.
Weary I entreat; and what have I done? and strangers have stolen my goods.
3 Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?
Who is this? let him join hands with me.
4 Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!
For you have hid their heart from wisdom; therefore you shall not exalt them.
5 Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.
He shall promise mischief to [his] companions: but [their] eyes have failed for [their] children.
6 У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.
But you has made me a byword amount the nations, and I am become a scorn to them.
7 Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.
For my eyes are dimmed through pain; I have been grievously beset by all.
8 Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.
Wonder has seized true men upon this; and let the just rise up against the transgressor.
9 Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.
But let the faithful hold on his own way, and let him that is pure of hands take courage.
10 Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.
Howbeit, do you all strengthen [yourselves] and come now, for I do not find truth in you.
11 Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.
My days have passed in groaning, and my heart-strings are broken.
12 Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.
I have turned the night into day: the light is short because of darkness.
For if I remain, Hades is my habitation: and my bed has been made in darkness. (Sheol h7585)
14 «Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!
I have called upon death to be my father, and corruption [to be] my mother and sister.
15 Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?
Where then is yet my hope? or [where] shall I see my good?
