< Аюп 15 >
1 Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
Y respondió Elifaz Temanita, y dijo:
2 Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
¿Si responderá el sabio sabiduría ventosa, y henchirá su vientre de viento solano?
3 Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
¿Disputará con palabras inútiles, y con razones sin provecho?
4 Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
Tú también disipas el temor, y disminuyes la oración delante de Dios.
5 Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
Porque tu boca declaró tu iniquidad, pues has escogido el lenguaje de los astutos.
6 Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
Tu boca te condenará, y no yo; y tus labios testificarán contra ti.
7 Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
¿Naciste tú primero que Adam? ¿y fuiste tú creado antes de los collados?
8 Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
¿Oíste tú el secreto de Dios, que detienes en ti solo la sabiduría?
9 Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
¿Qué sabes tú que no lo sabemos? ¿qué entiendes tú que no se halle en nosotros?
10 Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
Entre nosotros también hay cano, también hay viejo, mayor en días que tu padre.
11 Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
¿En tampoco tienes las consolaciones de Dios; y tienes alguna cosa oculta acerca de ti?
12 Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
¿Por qué te toma tu corazón, y por qué guiñan tus ojos,
13 Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
Que respondas a Dios con tu espíritu, y saques tales palabras de tu boca?
14 Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, y que se justifique el nacido de mujer?
15 Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
He aquí, que en sus santos no confía, y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:
16 Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
¿Cuánto más el hombre abominable y vil, que bebe como agua la iniquidad?
17 Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
Escúchame: mostrarte he, y contarte he lo que he visto:
18 Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
Lo que los sabios nos contaron de sus padres; y no lo encubrieron:
19 (Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
A los cuales solos fue dada la tierra; y no pasó extraño por medio de ellos.
20 — Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, y el número de años es escondido al violento.
21 Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
Estruendos espantosos tiene en sus oídos, en la paz le vendrá quien le asuele.
22 Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
Él no creerá que ha de volver de las tinieblas, y siempre está mirando la espada.
23 У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
Desasosegado viene a comer siempre, porque sabe que le está aparejado día de tinieblas.
24 Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
Tribulación y angustia le asombrará, y se esforzará contra él, como un rey aparejado para la batalla.
25 Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
Porque él extendió su mano contra Dios, y contra el Todopoderoso se esforzó.
26 Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
El le encontrará en la cerviz, en lo grueso de los hombros de sus escudos.
27 Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
Porque cubrió su rostro con su gordura: e hizo arrugas sobre los ijares.
28 У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
Y habitó las ciudades asoladas, las casas inhabitadas, que estaban puestas en montones.
29 У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
No enriquecerá, ni será firme su potencia, ni extenderá por la tierra su hermosura.
30 У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
No se escapará de las tinieblas: la llama secará su renuevo, y con el aliento de su boca perecerá.
31 У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
No será afirmado: en vanidad yerra: por lo cual en vanidad será trocado.
32 Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
Él será cortado antes de su tiempo, y sus renuevos no reverdecerán.
33 Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
El perderá su agraz, como la vid; y como la oliva derramará su flor.
34 Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
Porque la compañía del hipócrita será asolada: y fuego consumirá las tiendas de cohecho.
35 [Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
Concibieron dolor, y parieron iniquidad: y las entrañas de ellos meditan engaño.