< Аюп 15 >

1 Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
Then answered Eliphaz the Temanite, and said,
2 Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
Should a wise men utter vain knowledge, and fill his belly with the east wind?
3 Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
Should he reason with unprofitable talk? or with speeches with which he can do no good?
4 Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
Yes, thou castest off fear, and restrainest prayer before God.
5 Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
For thy mouth uttereth thy iniquity, and thou choosest the tongue of the crafty.
6 Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
Thy own mouth condemneth thee, and not I: yes, thy own lips testify against thee.
7 Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
[Art] thou the first man [that] was born? or wast thou made before the hills?
8 Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
Hast thou heard the secret of God? and dost thou restrain wisdom to thyself?
9 Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
What knowest thou that we know not? [what] understandest thou, which [is] not in us?
10 Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
With us [are] both the gray headed and very aged men, much older than thy father.
11 Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
[Are] the consolations of God small with thee? is there any secret thing with thee?
12 Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
Why doth thy heart carry thee away? and what do thy eyes wink at,
13 Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
That thou turnest thy spirit against God, and lettest [such] words go out of thy mouth?
14 Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
What [is] man, that he should be clean? and [he who is] born of a woman, that he should be righteous?
15 Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
Behold, he putteth no trust in his saints; yes, the heavens are not clean in his sight.
16 Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
How much more abominable and filthy [is] man, who drinketh iniquity like water?
17 Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
I will show thee, hear me; and that [which] I have seen, I will declare;
18 Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
Which wise men have told from their fathers, and have not hid [it]:
19 (Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
To whom alone the earth was given, and no stranger passed among them.
20 — Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
The wicked man travaileth with pain all [his] days, and the number of years is hidden to the oppressor.
21 Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
A dreadful sound [is] in his ears: in prosperity the destroyer shall come upon him.
22 Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is waited for by the sword.
23 У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
He wandereth abroad for bread, [saying], Where [is it]? he knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
24 Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
Trouble and anguish shall make him afraid; they shall prevail against him, as a king ready to the battle.
25 Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
For he stretcheth out his hand against God, and strengtheneth himself against the Almighty.
26 Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
He runneth upon him, [even] on [his] neck, upon the thick bosses of his bucklers:
27 Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
Because he covereth his face with his fatness, and maketh collops of fat on [his] flanks.
28 У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
And he dwelleth in desolate cities, [and] in houses which no man inhabiteth, which are ready to become heaps.
29 У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
He shall not be rich, neither shall his substance continue, neither shall he prolong the perfection of it upon the earth.
30 У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
He shall not depart out of darkness; the flame shall dry up his branches, and by the breath of his mouth shall he go away.
31 У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
Let not him that is deceived trust in vanity: for vanity shall be his recompense.
32 Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
It shall be accomplished before his time, and his branch shall not be green.
33 Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
He shall shake off his unripe grape as the vine, and shall cast off his flower as the olive.
34 Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
For the congregation of hypocrites [shall be] desolate, and fire shall consume the tabernacles of bribery.
35 [Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
They conceive mischief, and bring forth vanity, and their belly prepareth deceit.

< Аюп 15 >