< Аюп 15 >
1 Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
Then answered Eliphaz the Themanite, and said,
2 Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
Should a wise man utter windy knowledge, and fill his inward parts with the east wind?
3 Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
Should he reason with a speech which availeth nothing? and with words in which there is no profit?
4 Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
Yea, thou truly makest void the fear [of God], and diminishest devotion before God.
5 Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
For thy iniquity teacheth thy mouth, so that thou choosest the language of the crafty.
6 Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
Thy own mouth must condemn thee, but not I: yea, thy own lips will testify against thee.
7 Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
Wast thou born as the first man? or wast thou brought forth before the hills?
8 Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
Hast thou listened to the secret counsel of God? and is wisdom therefore of little esteem with thee?
9 Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
What knowest thou, that we do not know? what understandest thou, which is not with us?
10 Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
Both the grayheaded and the very aged are among us, — richer than thy father in days.
11 Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
Are the divine consolations too little for thee? and the word that was so mild with thee?
12 Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
Whither doth thy heart carry thee away? and what do thy eyes gaze at?
13 Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
That thou shouldst turn against God thy spirit, and utter [such] words out of thy mouth?
14 Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
What is man, that he should be pure? and that he who is born of woman should be declared righteous?
15 Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
Behold, in his holy ones he putteth no trust; and the heavens are not pure in his eyes:
16 Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
How much more then the abominable and corrupt, the man who drinketh like water wrong-doing?
17 Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
I will instruct thee, hear me; and what I have seen will I relate;
18 Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
Which wise men have ever told, and have not concealed, as they obtained it from their fathers;
19 (Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
Unto whom alone the earth was given, and into whose midst no stranger ever entered.
20 — Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
All his days is the wicked plagued with pain, and the number of years which are laid by for the tyrant.
21 Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
A sound of terrors is in his ears: during peace will the waster come over him.
22 Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is looked for by the sword.
23 У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
He wandereth abroad for bread, [saying, ] Where is it? he knoweth that there is ready at his hand the day of darkness.
24 Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
Distress and anguish terrify him: they assail him with might, as a king prepared for the battle.
25 Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
Because he had stretched out against God his hand, and strengthened himself against the Almighty;
26 Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
[And] he had run against him, with an [extended] neck, with the thick roundings of his bucklers;
27 Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
Because he had covered his face with his fat, and had made thick folds of fat on his flanks;
28 У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
And he dwelt in abandoned cities, in houses which none inhabited, which were destined to be ruinous heaps.
29 У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
[Yet] will he not remain rich, neither will his wealth endure, nor will he attain their perfection on earth.
30 У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
He will never depart out of darkness: the flame shall dry up his shoots, and he will depart by the breath of God's mouth.
31 У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
Let him that goeth astray not trust in vanity; for vanity will be what he obtaineth thereby.
32 Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
Even before his time will it be overfull, and his branches will not be green.
33 Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
He will shake off like the vine his unripe grapes, and cast off like the olive his blossoms.
34 Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
For the assembly of hypocrites will remain desolate, and fire will consume the tents of bribery.
35 [Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
They conceive trouble, and bring forth wrong-doing, and their body prepareth deceit.