< Аюп 14 >

1 Анидин туғулғанларниң күнлири аздур, Палакәт униңға ярдур.
Man, born of woman, living for a short time, is filled with many miseries.
2 У гүлдәк дунияға келип андин тозуйду, У [қуяш алдидин] сайигә охшаш қечип кетиду.
He comes forth like a flower, and is crushed, and he flees, as if a shadow, and never remains in the same state.
3 Бирақ Сән техи шундақ бир аҗиз болғучиға көзүңни тикип, Мени Өз алдиңға сораққа тартиватамсән?
And do you consider it fitting to look down with your eyes on someone in this way and to lead him into judgment with you?
4 Ким напак нәрсиләрдин пак нәрсини чиқиралайду? — һеч ким!
Who can make him clean who is conceived of unclean seed? Are you not the only one who can?
5 [Инсанниң] күнлири бекитилгәндикин, Униң айлириниң сани Сениң илкиңдә болғандикин, Сән униң өтсә болмайдиған чәклирини бекиткәндикин,
The days of man are short, and the number of his months is with you; you have determined his limits, which cannot be surpassed.
6 Униң бир аз дәм елиши үчүн униңдин көзүңни елип қачқин, Шуниң билән мәдикардәк униңға өз күнлиридин сөйүнүш несип болсун!
Withdraw a little from him, so that he may rest, until his awaited day arrives, like that of the hired hand.
7 Чүнки дәрәқ кесиветилгәндин кейин, қайта өсүштин үмүт бар; Буниңлиқ билән униң юмран бихлири түгәп кәтмәйду;
A tree has hope: if it has been cut, it turns green again, and its branches spring forth.
8 Униң йилтизи йәрдә қуруп кәткән болсиму, Униң көтиги топида өлүп кәткән болсиму,
If its roots grow old in the earth, and its trunk passes into dust,
9 Бирақ суниң пуриғи биләнла у йәнә көкириду, Юмран от-чөптәк йеңи бихларни чиқириду.
at the scent of water, it will sprout and bring forth leaves, as when it had first been planted.
10 Бирақ адәм болса өлиду, илаҗсиз оңда ятиду, бәрһәқ, Инсан нәпәстин қалиду, андин нәдә болиду?
Truly, when a man dies, and has been left unprotected, and has decayed, I ask you where is he?
11 Деңиздики сулар парға айлинип түгәп кәткәндәк, Дәриялар қағҗирап қуруп кәткәндәк,
It is as if the waters had receded from the sea and an emptied river had dried up;
12 Охшашла адәм йетип қалсила қайтидин турмайду; Асманлар йоқимиғичә, улар ойғанмайду, уйқидин турмайду.
just so, when a man is fallen asleep, he will not rise again, until the heavens are worn away; he will not awaken, nor rise from his sleep.
13 Аһ, тәһтисараға мени йошуруп қойсаң еди, Ғәзивиң өтүп кәткичә мени мәхпий сақлап қойсаң еди, Мени есиңгә алидиған бир вақит-саатни маңа бекитип бәрсәң еди! (Sheol h7585)
Who will grant this to me, that you will protect me in the underworld, and hide me until your fury passes by, and establish a time for me, in which you will remember me? (Sheol h7585)
14 Адәм өлсә, қайта яшамду? Шундақ болса маңа шундақ өзгириш вақти кәлгичә, Мошу җапаға толған күнлирим өткичә, сәвир-тақәт билән күтәттим!
Do you suppose that a dead man will live again? On each of the days in which I now battle, I wait until my transformation occurs.
15 Шундақ болса Сән мени чақирсаң, җавап берәттим; Сән Өз қолуң билән яратқиниңға үмүт-арзуюң болатти.
You will call me and I will answer you; to the work of your hands, you will extend your right hand.
16 Бирақ Сән һазир һәр бир дәссигән қәдәмлиримни санап, Гунайимни күзитиватисәнғу!
Indeed, you have numbered my steps, but you have been lenient with my sins.
17 Итаәтсизлигим халтиға селинип печәтләнди, Гуналиримни дога-дога қилип сақлап қойдуң.
You have sealed up my offenses, as if in a purse, but you have cured my iniquity.
18 Дәрвәқә тағму йимирилип йоқалғандәк, Таш өз орнидин тәвринип кәткәндәк,
A falling mountain flows away, and a stone is transferred from its place.
19 Сулар таш-шеғилларни упритип йоқатқандәк, Топанлар зиминдики топини сүпүрүп кәткәндәк, Сән адәмниң үмүтини йоқ қилисән.
Waters wear away stones, and with a flood the land is reduced little by little; and similarly, you will destroy man.
20 Сән мәңгүгә униң үстидин ғалип келисән, Шуңа у дуниядин кетиду; униң чирайини тутулдурисән, Уни Өз йениңдин жирақ қилисән.
You have strengthened him for a little while, so that he may cross over into eternity. You will change his face and send him forth.
21 Униң оғуллири һөрмәткә еришиду, бирақ у буни билмәйду; Улар пәс қилинсиму, Бирақ униң булардинму хәвири болмайду.
Whether his sons have been noble or ignoble, he will not understand.
22 У [пәқәт] өз тенидики ағриғидинла азаплиниду, У көңлидә өзи үчүнла һәсрәт-надамәт чекиду.
And in this way his body, while he yet lives, will have grief, and his soul will mourn over himself.

< Аюп 14 >