Аюп 13
1 Мана, мениң көзүм буларниң һәммисини көрүп чиққан; Мениң қулиқим буларни аңлап чүшәнгән.
Lo, all — hath mine eye seen, Heard hath mine ear, and it attendeth to it.
2 Силәрниң билгәнлириңларни мәнму билимән; Мениң силәрдин қелишқичилигим йоқ.
According to your knowledge I have known — also I. I am not fallen more than you.
3 Бирақ мениң арзуюм Һәммигә қадир билән сөзлишиштур, Мениң Худа билән муназирә қилғум келиду.
Yet I for the Mighty One do speak, And to argue for God I delight.
4 Силәр болсаңлар төһмәт чаплиғучилар, Һәммиңлар ярамсиз тевипсиләр.
And yet, ye [are] forgers of falsehood, Physicians of nought — all of you,
5 Силәр пәқәтла сүкүттә турған болсаңлар еди! Бу силәр үчүн даналиқ болатти!
O that ye would keep perfectly silent, And it would be to you for wisdom.
6 Мениң муназирәмгә қулақ селиңлар, Ләвлиримдики муһакимиләрни аңлап беқиңлар.
Hear, I pray you, my argument, And to the pleadings of my lips attend,
7 Силәр Худаниң вакаләтчиси сүпитидә болувелип адилсиз сөз қиламсиләр? Униң үчүн һейлә-микирлик гәп қилмақчимусиләр?
For God do ye speak perverseness? And for Him do ye speak deceit?
8 Униңға йүз-хатирә қилип [хушамәт] қилмақчимусиләр?! Униңға вакалитән дәва соримақчимусиләр?
His face do ye accept, if for God ye strive?
9 У ич-бағриңларни ахтуруп чиқса, силәр үчүн яхши болаттиму? Инсан балисини алдиғандәк уни алдимақчимусиләр?
Is [it] good that He doth search you, If, as one mocketh at a man, ye mock at Him?
10 Силәр йүз-хатирә қилип йошурунчә хушамәт қилсаңлар, У чоқум силәрни әйипләйду.
He doth surely reprove you, if in secret ye accept faces.
11 Буниңдин көрә Униң һәйвисиниң силәрни қорқатқини, Униң вәһимисиниң силәргә чүшкини түзүк әмәсму?
Doth not His excellency terrify you? And His dread fall upon you?
12 Пәнд-несиһәтиңлар пәқәт күлгә охшаш сөзләр, халас; Силәр [ишәш бағлиған] истиһкамиңлар пәқәт лай истиһкамлар, халас.
Your remembrances [are] similes of ashes, For high places of clay your heights.
13 Мени ихтияримға қоюветип зуван сүрмәңлар, мени гәп қилғили қоюңлар. Бешимға һәр немә кәлсә кәлсун!
Keep silent from me, and I speak, And pass over me doth what?
14 Қандақла болмисун, җеним билән тәвәккул қилимән, Мән җенимни алқинимға елип қойимән!
Wherefore do I take my flesh in my teeth? And my soul put in my hand?
15 У җенимни алсиму мән йәнила Уни күтимән, Униңға тайинимән; Бирақ қандақла болмисун мән тутқан йоллиримни Униң алдида ақлимақчимән;
Lo, He doth slay me — I wait not! Only, my ways unto His face I argue.
16 Бундақ қилишим маңа ниҗатлиқ болиду; Чүнки иплас бир адәм униң алдиға баралмайду.
Also — He [is] to me for salvation, For the profane cometh not before Him.
17 Сөзлиримни диққәт билән аңлаңлар, Баянлиримға убдан қулақ селиңлар.
Hear ye diligently my word, And my declaration with your ears.
18 Мана, мән өз дәвайимни тәртиплиқ қилип тәйяр қилдим; Мән өзүмниң һәқиқәтән ақлинидиғанлиғимни билимән.
Lo, I pray you, I have set in order the cause, I have known that I am righteous.
19 Мән билән бәс-муназирә қилидиған қени ким баркин? Һазир сүкүт қилған болсам, тиниқтин тохтиған болаттим!
Who [is] he that doth strive with me? For now I keep silent and gasp.
20 [Аһ Худа]! Маңа пәқәт икки ишнила қилип бәргин; Шундақ болғандила, мән өзүмни Сәндин қачурмаймән:
Only two things, O God, do with me: Then from Thy face I am not hidden.
21 — Қолуңни мәндин жирақ қилғин; — Вәһимәң мени қорқатмисун.
Thy hand put far off from me, And Thy terror let not terrify me.
22 Андин мени сот қилишқа чақир, мән саңа җавап беримән; Яки мән Саңа [дәвайимдин] сөз қилсам, Сәнму маңа җавап берисән.
And call Thou, and I — I answer, Or — I speak, and answer Thou me.
23 Мениң қәбиһликлирим һәм гуналирим зади қанчилик? Итаәтсизлигим һәм гунайимни маңа көрситип бәр!
How many iniquities and sins have I? My transgression and my sin let me know.
24 Немишкә дидариңни мәндин йошурисән? Немишкә мени Өз дүшминиң дәп билдиң?
Why dost Thou hide Thy face? And reckonest me for an enemy to Thee?
25 Уяқ-буяққа учуруветилидиған анчики бир йопурмақни вәһимигә салмақчимусән? Қуруп кәткән пахални қоғлимақчимусән?
A leaf driven away dost Thou terrify? And the dry stubble dost Thou pursue?
26 Чүнки Сән мениң үстүмдин зәһәрдәк әрзләрни язисән, Сән яшлиғимдики қәбиһликлиримни маңа қайтуруватисән.
For Thou writest against me bitter things, And causest me to possess iniquities of my youth:
27 Мән чирип кәткән бир нәрсә, Мән пәқәт күйә йегән бир кийимла болғиним билән, Лекин Сән мениң путлиримни кишәнләйсән, Һәммә йоллиримни күзитип жүрисән; Тапанлиримға маңмаслиқ үчүн чәк сизип қойғансән.
And puttest in the stocks my feet, And observest all my paths, On the roots of my feet Thou settest a print,
And he, as a rotten thing, weareth away, As a garment hath a moth consumed him.
