Аюп 13
1 Мана, мениң көзүм буларниң һәммисини көрүп чиққан; Мениң қулиқим буларни аңлап чүшәнгән.
Lo! all [this], hath mine own eye seen, —Mine ear hath heard and understood it:
2 Силәрниң билгәнлириңларни мәнму билимән; Мениң силәрдин қелишқичилигим йоқ.
Just as ye know, I too, know, I, fall not short, of you.
3 Бирақ мениң арзуюм Һәммигә қадир билән сөзлишиштур, Мениң Худа билән муназирә қилғум келиду.
But indeed, I, unto the Almighty, would speak, and, to direct my argument unto GOD, would I be well pleased.
4 Силәр болсаңлар төһмәт чаплиғучилар, Һәммиңлар ярамсиз тевипсиләр.
For, in truth, ye, do besmear with falsehood, Worthless physicians, all of you!
5 Силәр пәқәтла сүкүттә турған болсаңлар еди! Бу силәр үчүн даналиқ болатти!
Oh that ye would, altogether hold your peace, and it should serve you for wisdom!
6 Мениң муназирәмгә қулақ селиңлар, Ләвлиримдики муһакимиләрни аңлап беқиңлар.
Hear, I pray you, the argument of my mouth, and, to the pleadings of my lips, give heed: —
7 Силәр Худаниң вакаләтчиси сүпитидә болувелип адилсиз сөз қиламсиләр? Униң үчүн һейлә-микирлик гәп қилмақчимусиләр?
Is it, for God, ye would speak perversely? And, for him, would ye speak deceit:
8 Униңға йүз-хатирә қилип [хушамәт] қилмақчимусиләр?! Униңға вакалитән дәва соримақчимусиләр?
Even, for him, would ye be partial? Or, for GOD, would ye [so] plead?
9 У ич-бағриңларни ахтуруп чиқса, силәр үчүн яхши болаттиму? Инсан балисини алдиғандәк уни алдимақчимусиләр?
Would it be well, when he searched you out? Or, as one might jest with a mortal, would ye jest, with him?
10 Силәр йүз-хатирә қилип йошурунчә хушамәт қилсаңлар, У чоқум силәрни әйипләйду.
He will, severely rebuke, you, if ye are secretly partial.
11 Буниңдин көрә Униң һәйвисиниң силәрни қорқатқини, Униң вәһимисиниң силәргә чүшкини түзүк әмәсму?
Shall not, his majesty, overwhelm you? and, the dread of him, fall upon you?
12 Пәнд-несиһәтиңлар пәқәт күлгә охшаш сөзләр, халас; Силәр [ишәш бағлиған] истиһкамиңлар пәқәт лай истиһкамлар, халас.
Are not your memorable sayings, proverbs of ashes? Breastworks of clay, your breastworks?
13 Мени ихтияримға қоюветип зуван сүрмәңлар, мени гәп қилғили қоюңлар. Бешимға һәр немә кәлсә кәлсун!
Quietly let me alone, that, I, may speak out, then let come on me, what may.
14 Қандақла болмисун, җеним билән тәвәккул қилимән, Мән җенимни алқинимға елип қойимән!
In any case, I will take up my flesh in my teeth, and, my life, will I put in my hand:
15 У җенимни алсиму мән йәнила Уни күтимән, Униңға тайинимән; Бирақ қандақла болмисун мән тутқан йоллиримни Униң алдида ақлимақчимән;
Lo! he may slay me, [yet], for him, will I wait, —Nevertheless, my ways—unto his face, will I show to be right:
16 Бундақ қилишим маңа ниҗатлиқ болиду; Чүнки иплас бир адәм униң алдиға баралмайду.
Even he, will be on my side—unto salvation, For, not before his face, shall any impious person come.
17 Сөзлиримни диққәт билән аңлаңлар, Баянлиримға убдан қулақ селиңлар.
Hear ye patiently my speech, and be my declaration in your ears.
18 Мана, мән өз дәвайимни тәртиплиқ қилип тәйяр қилдим; Мән өзүмниң һәқиқәтән ақлинидиғанлиғимни билимән.
Lo! I pray you, I have set forth in order a plea, I know that, I, shall be found right.
19 Мән билән бәс-муназирә қилидиған қени ким баркин? Һазир сүкүт қилған болсам, тиниқтин тохтиған болаттим!
Who is it that shall contend with me? For, now, if I should hold my peace, why! I should breathe my last!
20 [Аһ Худа]! Маңа пәқәт икки ишнила қилип бәргин; Шундақ болғандила, мән өзүмни Сәндин қачурмаймән:
Only, two things, do thou not with me, then, from thy face, will I not hide me: —
21 — Қолуңни мәндин жирақ қилғин; — Вәһимәң мени қорқатмисун.
Thy hand—from off me, take thou far away, and, thy terror, let it not startle me!
22 Андин мени сот қилишқа чақир, мән саңа җавап беримән; Яки мән Саңа [дәвайимдин] сөз қилсам, Сәнму маңа җавап берисән.
Then call thou, and, I, will answer, Or I will speak, and reply thou unto me.
23 Мениң қәбиһликлирим һәм гуналирим зади қанчилик? Итаәтсизлигим һәм гунайимни маңа көрситип бәр!
How many are mine iniquities and sins? My transgression and my sin, let me know!
24 Немишкә дидариңни мәндин йошурисән? Немишкә мени Өз дүшминиң дәп билдиң?
Wherefore, thy face, shouldst thou hide? Or count me, as an enemy to thee?
25 Уяқ-буяққа учуруветилидиған анчики бир йопурмақни вәһимигә салмақчимусән? Қуруп кәткән пахални қоғлимақчимусән?
A driven leaf, wilt thou cause to tremble? Or, dry stubble, wilt thou pursue?
26 Чүнки Сән мениң үстүмдин зәһәрдәк әрзләрни язисән, Сән яшлиғимдики қәбиһликлиримни маңа қайтуруватисән.
For thou writest, against me, bitter things, and dost make me inherit the iniquities of my youth;
27 Мән чирип кәткән бир нәрсә, Мән пәқәт күйә йегән бир кийимла болғиним билән, Лекин Сән мениң путлиримни кишәнләйсән, Һәммә йоллиримни күзитип жүрисән; Тапанлиримға маңмаслиқ үчүн чәк сизип қойғансән.
And thou dost put—in the stocks—my feet, and observest all my paths, Against the roots of my feet, thou dost cut out a bound;
And, a man himself, as a rotten thing, weareth out, as a garment which the moth hath eaten.
