Аюп 13
1 Мана, мениң көзүм буларниң һәммисини көрүп чиққан; Мениң қулиқим буларни аңлап чүшәнгән.
Lo, all [this] hath my eye seen, my ear hath heard and noted it for itself;
2 Силәрниң билгәнлириңларни мәнму билимән; Мениң силәрдин қелишқичилигим йоқ.
As much as ye know, do I also know: I do not fall short compared with you.
3 Бирақ мениң арзуюм Һәммигә қадир билән сөзлишиштур, Мениң Худа билән муназирә қилғум келиду.
However, I would gladly speak to the Almighty; and to argue with God do I desire.
4 Силәр болсаңлар төһмәт чаплиғучилар, Һәммиңлар ярамсиз тевипсиләр.
But ye are inventors of falsehood, physicians of no value are all of you.
5 Силәр пәқәтла сүкүттә турған болсаңлар еди! Бу силәр үчүн даналиқ болатти!
Oh, who would grant that ye might keep a profound silences! and it would he accounted unto you as wisdom.
6 Мениң муназирәмгә қулақ селиңлар, Ләвлиримдики муһакимиләрни аңлап беқиңлар.
Do hearken but to my reasoning, and listen to the pleadings of my lips.
7 Силәр Худаниң вакаләтчиси сүпитидә болувелип адилсиз сөз қиламсиләр? Униң үчүн һейлә-микирлик гәп қилмақчимусиләр?
Will ye speak wrong things for God? and will ye speak for him deceitfully?
8 Униңға йүз-хатирә қилип [хушамәт] қилмақчимусиләр?! Униңға вакалитән дәва соримақчимусиләр?
Will ye show him undue favor, when ye contend for God?
9 У ич-бағриңларни ахтуруп чиқса, силәр үчүн яхши болаттиму? Инсан балисини алдиғандәк уни алдимақчимусиләр?
Will it be well if he should search you out? or as one overreacheth another mortal, do ye expect to overreach him?
10 Силәр йүз-хатирә қилип йошурунчә хушамәт қилсаңлар, У чоқум силәрни әйипләйду.
He will surely reprove you, if in secret you show him undue favor.
11 Буниңдин көрә Униң һәйвисиниң силәрни қорқатқини, Униң вәһимисиниң силәргә чүшкини түзүк әмәсму?
Doth not his excellency terrify you? and his dread fall upon you?
12 Пәнд-несиһәтиңлар пәқәт күлгә охшаш сөзләр, халас; Силәр [ишәш бағлиған] истиһкамиңлар пәқәт лай истиһкамлар, халас.
The things you remember are mere proverbs of ashes, your high-places are high-places of clay.
13 Мени ихтияримға қоюветип зуван сүрмәңлар, мени гәп қилғили қоюңлар. Бешимға һәр немә кәлсә кәлсун!
Keep silence toward me, that I may indeed speak, and let pass over me what will.
14 Қандақла болмисун, җеним билән тәвәккул қилимән, Мән җенимни алқинимға елип қойимән!
Whatever it may cost, I will take my flesh in my teeth, and my life will I put in my hand.
15 У җенимни алсиму мән йәнила Уни күтимән, Униңға тайинимән; Бирақ қандақла болмисун мән тутқан йоллиримни Униң алдида ақлимақчимән;
Lo, though he slay me, yet will I trust in him: only I will argue my own ways before him.
16 Бундақ қилишим маңа ниҗатлиқ болиду; Чүнки иплас бир адәм униң алдиға баралмайду.
Even he will come to my assistance; for a hypocrite cannot come before him.
17 Сөзлиримни диққәт билән аңлаңлар, Баянлиримға убдан қулақ селиңлар.
Listen well to my word, and to my demonstration with your ears.
18 Мана, мән өз дәвайимни тәртиплиқ қилип тәйяр қилдим; Мән өзүмниң һәқиқәтән ақлинидиғанлиғимни билимән.
Behold now, I have arrayed my cause: I know that I shall be indeed justified.
19 Мән билән бәс-муназирә қилидиған қени ким баркин? Һазир сүкүт қилған болсам, тиниқтин тохтиған болаттим!
Who is he that will contend with me? for now, if I keep silence, I must perish.
20 [Аһ Худа]! Маңа пәқәт икки ишнила қилип бәргин; Шундақ болғандила, мән өзүмни Сәндин қачурмаймән:
Only two things do not unto me: then will I not hide myself from thy presence.
21 — Қолуңни мәндин жирақ қилғин; — Вәһимәң мени қорқатмисун.
Remove thy hand far from me; and let not thy dread terrify me.
22 Андин мени сот қилишқа чақир, мән саңа җавап беримән; Яки мән Саңа [дәвайимдин] сөз қилсам, Сәнму маңа җавап берисән.
Then call thou, and I will answer; or let me speak, and do thou reply to me.
23 Мениң қәбиһликлирим һәм гуналирим зади қанчилик? Итаәтсизлигим һәм гунайимни маңа көрситип бәр!
How many are my iniquities and sins? my transgression and my sin let me know.
24 Немишкә дидариңни мәндин йошурисән? Немишкә мени Өз дүшминиң дәп билдиң?
Wherefore wilt thou hide thy face, and regard me as an enemy unto thee?
25 Уяқ-буяққа учуруветилидиған анчики бир йопурмақни вәһимигә салмақчимусән? Қуруп кәткән пахални қоғлимақчимусән?
Wilt thou terrify a leaf driven about [by the wind]? and wilt thou pursue dry stubble?
26 Чүнки Сән мениң үстүмдин зәһәрдәк әрзләрни язисән, Сән яшлиғимдики қәбиһликлиримни маңа қайтуруватисән.
That thou writest bitter decrees against me, and assignest unto me the iniquities of my youth;
27 Мән чирип кәткән бир нәрсә, Мән пәқәт күйә йегән бир кийимла болғиним билән, Лекин Сән мениң путлиримни кишәнләйсән, Һәммә йоллиримни күзитип жүрисән; Тапанлиримға маңмаслиқ үчүн чәк сизип қойғансән.
And [that] thou puttest my feet in the stocks, and watchest narrowly all my paths; [and] settest for thyself a mark upon the soles of my feet?
And yet the body decayeth like a rotten thing, as a garment that the moth hath eaten.
