Аюп 13
1 Мана, мениң көзүм буларниң һәммисини көрүп чиққан; Мениң қулиқим буларни аңлап чүшәнгән.
Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
2 Силәрниң билгәнлириңларни мәнму билимән; Мениң силәрдин қелишқичилигим йоқ.
hvad I ved, ved ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
3 Бирақ мениң арзуюм Һәммигә қадир билән сөзлишиштур, Мениң Худа билән муназирә қилғум келиду.
Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gaa i Rette,
4 Силәр болсаңлар төһмәт чаплиғучилар, Һәммиңлар ярамсиз тевипсиләр.
mens I smører paa med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
5 Силәр пәқәтла сүкүттә турған болсаңлар еди! Бу силәр үчүн даналиқ болатти!
Om I dog vilde tie stille, saa kunde I regnes for vise!
6 Мениң муназирәмгә қулақ селиңлар, Ләвлиримдики муһакимиләрни аңлап беқиңлар.
Hør dog mit Klagemaal, mærk mine Læbers Anklage!
7 Силәр Худаниң вакаләтчиси сүпитидә болувелип адилсиз сөз қиламсиләр? Униң үчүн һейлә-микирлик гәп қилмақчимусиләр?
Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
8 Униңға йүз-хатирә қилип [хушамәт] қилмақчимусиләр?! Униңға вакалитән дәва соримақчимусиләр?
Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
9 У ич-бағриңларни ахтуруп чиқса, силәр үчүн яхши болаттиму? Инсан балисини алдиғандәк уни алдимақчимусиләр?
Gaar det godt, naar han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
10 Силәр йүз-хатирә қилип йошурунчә хушамәт қилсаңлар, У чоқум силәрни әйипләйду.
Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
11 Буниңдин көрә Униң һәйвисиниң силәрни қорқатқини, Униң вәһимисиниң силәргә чүшкини түзүк әмәсму?
Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde paa eder?
12 Пәнд-несиһәтиңлар пәқәт күлгә охшаш сөзләр, халас; Силәр [ишәш бағлиған] истиһкамиңлар пәқәт лай истиһкамлар, халас.
Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
13 Мени ихтияримға қоюветип зуван сүрмәңлар, мени гәп қилғили қоюңлар. Бешимға һәр немә кәлсә кәлсун!
Ti stille, at jeg kan tale, saa overgaa mig, hvad der vil!
14 Қандақла болмисун, җеним билән тәвәккул қилимән, Мән җенимни алқинимға елип қойимән!
Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Haand;
15 У җенимни алсиму мән йәнила Уни күтимән, Униңға тайинимән; Бирақ қандақла болмисун мән тутқан йоллиримни Униң алдида ақлимақчимән;
se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab, dog lægger jeg for ham min Færd.
16 Бундақ қилишим маңа ниҗатлиқ болиду; Чүнки иплас бир адәм униң алдиға баралмайду.
Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
17 Сөзлиримни диққәт билән аңлаңлар, Баянлиримға убдан қулақ селиңлар.
Hør nu ret paa mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
18 Мана, мән өз дәвайимни тәртиплиқ қилип тәйяр қилдим; Мән өзүмниң һәқиқәтән ақлинидиғанлиғимни билимән.
Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
19 Мән билән бәс-муназирә қилидиған қени ким баркин? Һазир сүкүт қилған болсам, тиниқтин тохтиған болаттим!
Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Aanden!
20 [Аһ Худа]! Маңа пәқәт икки ишнила қилип бәргин; Шундақ болғандила, мән өзүмни Сәндин қачурмаймән:
Kun for to Ting skaane du mig, saa kryber jeg ikke i Skjul for dig:
21 — Қолуңни мәндин жирақ қилғин; — Вәһимәң мени қорқатмисун.
Din Haand maa du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
22 Андин мени сот қилишқа чақир, мән саңа җавап беримән; Яки мән Саңа [дәвайимдин] сөз қилсам, Сәнму маңа җавап берисән.
Saa stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
23 Мениң қәбиһликлирим һәм гуналирим зади қанчилик? Итаәтсизлигим һәм гунайимни маңа көрситип бәр!
Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
24 Немишкә дидариңни мәндин йошурисән? Немишкә мени Өз дүшминиң дәп билдиң?
Hvi skjuler du dog dit Aasyn og regner mig for din Fjende?
25 Уяқ-буяққа учуруветилидиған анчики бир йопурмақни вәһимигә салмақчимусән? Қуруп кәткән пахални қоғлимақчимусән?
Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Straa,
26 Чүнки Сән мениң үстүмдин зәһәрдәк әрзләрни язисән, Сән яшлиғимдики қәбиһликлиримни маңа қайтуруватисән.
at du skriver mig saa bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
27 Мән чирип кәткән бир нәрсә, Мән пәқәт күйә йегән бир кийимла болғиним билән, Лекин Сән мениң путлиримни кишәнләйсән, Һәммә йоллиримни күзитип жүрисән; Тапанлиримға маңмаслиқ үчүн чәк сизип қойғансән.
lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje, indkredser mine Fødders Trin!
Og saa er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,
