< Аюп 12 >

1 Аюп җававән мундақ деди: —
ויען איוב ויאמר׃
2 Силәр бәрһәқ әл-әһлисиләр! Өлсәңлар һекмәтму силәр билән биллә кетиду!
אמנם כי אתם עם ועמכם תמות חכמה׃
3 Мениңму силәрдәк өз әқлим бар, Әқилдә силәрдин қалмаймән; Бунчилик ишларни ким билмәйду?!
גם לי לבב כמוכם לא נפל אנכי מכם ואת מי אין כמו אלה׃
4 Мән өз достлиримға мазақ объекти болдум; Мәндәк Тәңригә илтиҗа қилип, дуаси иҗабәт болған киши, Һәққаний, дурус бир адәм мазақ қилинди!
שחק לרעהו אהיה קרא לאלוה ויענהו שחוק צדיק תמים׃
5 Раһәттә олтарған кишиләр көңлидә һәр қандақ күлпәтни нәзиригә алмайду; Улар: «Күлпәтләр путлири тейилиш алдида турған кишигила тәйяр туриду» дәп ойлайду.
לפיד בוז לעשתות שאנן נכון למועדי רגל׃
6 Қарақчиларниң чедирлири аватлишиду; Тәңригә һақарәт кәлтүридиғанлар аман туриду; Улар өзиниң илаһини өз алқинида көтириду.
ישליו אהלים לשדדים ובטחות למרגיזי אל לאשר הביא אלוה בידו׃
7 Әнди һайванлардинму сорап бақ, Улар саңа үгитиду, Асмандики учар-қанатларму саңа дәйду;
ואולם שאל נא בהמות ותרך ועוף השמים ויגד לך׃
8 Вә яки йәр-зиминға гәп қилсаңчу, Уму саңа үгитиду; Деңиздики белиқлар саңа сөз қилиду.
או שיח לארץ ותרך ויספרו לך דגי הים׃
9 Буларниң һәммисини Пәрвәрдигарниң қоли қилғанлиғини ким билмәйду?
מי לא ידע בכל אלה כי יד יהוה עשתה זאת׃
10 Барлиқ җан егилири, барлиқ әт егилири, Җүмлидин барлиқ инсанниң нәпәси униң қолидидур.
אשר בידו נפש כל חי ורוח כל בשר איש׃
11 Еғизда таамни тетиғандәк, Қулақму сөзиниң тоғрилиғини синап бақиду әмәсму?
הלא אזן מלין תבחן וחך אכל יטעם לו׃
12 Яшанғанларда даналиқ раст тепиламду? Күнлириниң көп болуши билән йорутулуш келәмду?
בישישים חכמה וארך ימים תבונה׃
13 Униңдила даналиқ һәм қудрәт бар; Униңдила йолйоруқ һәм йорутуш бардур.
עמו חכמה וגבורה לו עצה ותבונה׃
14 Мана, У харап қилса, һеч ким қайтидин қуруп чиқалмайду; У қамап қойған адәмни һеч ким қоюветәлмәйду.
הן יהרוס ולא יבנה יסגר על איש ולא יפתח׃
15 Мана, У суларни тохтитивалса, сулар қуруп кетиду, У уларни қоюп бәрсә, улар йәр-зиминни бесип вәйран қилиду.
הן יעצר במים ויבשו וישלחם ויהפכו ארץ׃
16 Униңда күч-қудрәт, чин һекмәтму бар; Алдиғучи, алданғучиму униңға тәвәдур.
עמו עז ותושיה לו שגג ומשגה׃
17 У мәслиһәтчиләрни ялаңач қилдуруп, ялап елип кетиду, Сорақчиларни рәсва қилиду.
מוליך יועצים שולל ושפטים יהולל׃
18 У падишалар [әл-әһлигә] салған кишәнләрни йешиду, Андин шу падишаларни ялаңачлап, чатрақлирини лата биләнла қалдуруп [шәрмәндә қилиду].
מוסר מלכים פתח ויאסר אזור במתניהם׃
19 У каһинларни ялиңаяғ маңдуруп елип кетиду; У күч-һоқуқдарларни ағдуриду.
מוליך כהנים שולל ואתנים יסלף׃
20 У ишәшлик қаралған затларниң ағзини етиду; Ақсақалларниң әқлини елип кетиду.
מסיר שפה לנאמנים וטעם זקנים יקח׃
21 У ақсүнәкләрниң үстигә һақарәт төкиду, У палванларниң бәлвеғини йешип [уларни күчсиз қилиду].
שופך בוז על נדיבים ומזיח אפיקים רפה׃
22 У қараңғулуқтики чоңқур сирларни ашкарилайду; У өлүмниң сайисини йорутиду.
מגלה עמקות מני חשך ויצא לאור צלמות׃
23 У әл-жутларни улуқлаштуриду һәм андин уларни гумран қилиду; Әл-жутларни кеңәйтиду, уларни тарқитиду.
משגיא לגוים ויאבדם שטח לגוים וינחם׃
24 У зиминдики әл-җамаәтниң каттивашлириниң әқлини елип кетиду; Уларни йолсиз дәшт-баяванда сәрсан қилип аздуриду.
מסיר לב ראשי עם הארץ ויתעם בתהו לא דרך׃
25 Улар нурсизландурулуп қараңғулуқта йолни силаштуриду, У уларни мәс болуп қалған кишидәк галди-гулдуң маңдуриду.
ימששו חשך ולא אור ויתעם כשכור׃

< Аюп 12 >