Аюп 11

1 Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —

And Zophar the Naamathite answers and says:

2 «Гәп мундақ көп турса, уни җавапсиз қалдурғили болмас? Сөзмән киши өзини ақлиса боламду?

“Is a multitude of words not answered? And is a man of lips justified?

3 Сениң сәпсәтәлириң көпчиликниң ағзини тувақлиса боламду? Сән мазақ қилип сөзлигәндин кейин, һеч ким бу ишни йүзүңгә салмисунму?

Your boastings make men keep silent, You scorn, and none is causing blushing!

4 Чүнки сән: «Мениң әқидилирим саптур, Мән сән [Худаниң] алдида пакмән» — дедиң.

And you say, My discourse [is] pure, And I have been clean in Your eyes.

5 Аһ, Тәңри гәп қилсиди! Ағзини ечип сени әйиплисиди!

And yet, O that God had spoken! And opens His lips with you.

6 Шундақ қилип У даналиқниң сирлирини саңа ечип бәрсиди! Чүнки даналиқ икки тәрәпликтур! Тәңриниң гунайиңниң хелә бир қисмини көтириветип, улардин өтидиғанлиғини убдан билип қой!

And declares to you secrets of wisdom, for counsel has foldings. And know that God forgets of your iniquity for you.

7 Сән Тәңрини издигән тәғдирдиму Уни түптин тонуяламсән?! Һәммигә Қадирниң чәксизлигини чүшинип йетәләмсән?

Do you find out God by searching? To perfection find out the Mighty One?

8 [Бундақ даналиқ] асмандин егиздур, [униңға еришишкә] немә амалиң бар? У тәһтисарадин чоңқурдур, сән немини биләләйсән? (Sheol h7585)

Heights of the heavens—what [can] you do? Deeper than Sheol—what [can] you know? (Sheol h7585)

9 Униң узунлуғи йәр-зиминдин узундур, Кәңлиги деңиз-океанлардин кәңдур.

Its measure [is] longer than earth, and broader than the sea.

10 У өтүп кетиветип, адәмни қамиса, уни сораққа чақирса, кимму Уни тосалисун?

If He passes on, and shuts up, and assembles, Who then reverses it?

11 Чүнки У сахта адәмләрни убдан билиду, У тәкшүрмәй турупла алдамчилиқни аллиқачан көрүп болған.

For He has known men of vanity, And He sees iniquity, And one does not consider [it]!

12 «Инсан туғулуп бир явайи ешәкниң тәхийигә айланғичә, Надан адәм дана болур!».

And empty man is bold, And man is born [as] the colt of a wild donkey.

13 Бирақ сән болсаң, әгәр қәлбиңни тоғрилатсаң, Қолуңни Худаға қарап созсаң,

If you have prepared your heart, And have spread out your hands to Him,

14 Қолуңдики қәбиһликни өзүңдин нери қилсаң, Чедирлириңда һеч яманлиқни турғузмисаңла,

If iniquity [is] in your hand, put it far off, And do not let perverseness dwell in your tents.

15 Сән у чағда йүзүңни қусурсиз көтирип жүрисән, Тәврәнмәс, қорқунучсиз болисән;

For then you lift up your face from blemish, And you have been firm, and do not fear.

16 Җапайиңни унтуйсән, Һәтта еқип өтүп кәткән суни ойлиғандәк уларни әсләйсән;

For you forget misery, As waters passed away you remember.

17 Күнлириң чүштики нурдин йоруқ болиду, Сени һазир қараңғулуқ басқини билән, таңдәк парлақ болисән.

And age rises above the noon, You fly—you are as the morning.

18 Үмүтүң бар болғачқа, сән һимайигә егә болисән, Сән әтрапиңға хатирҗәм қарап арам елип олтирисән.

And you have trusted because there is hope, And searched—in confidence you lie down,

19 Раст, сән ятқиниңда, һеч кимниң вәсвәсиси болмайду, Әксичә нурғунлиған кишиләр сениң һиммитиңни издәп келиду.

And you have rested, And none is causing trembling, And many have begged [at] your face;

20 Бирақ рәзилләрниң көзлири нуридин кетиду, Уларға қечишқа һеч йол қалмайду, Уларниң үмүти нәпәси тохташтин ибарәт болиду, халас».

And the eyes of the wicked are consumed, And refuge has perished from them, And their hope [is] a breathing out of soul!”