Аюп 11

1 Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —

Then answered Zophar the Na'amathite, and said.

2 «Гәп мундақ көп турса, уни җавапсиз қалдурғили болмас? Сөзмән киши өзини ақлиса боламду?

Shall a multitude of words not be answered? and is it so that a man full of talk shall be deemed in the right?

3 Сениң сәпсәтәлириң көпчиликниң ағзини тувақлиса боламду? Сән мазақ қилип сөзлигәндин кейин, һеч ким бу ишни йүзүңгә салмисунму?

Thy inventions are to bring men to silence; and when thou utterest thy mocking no one is to cause thee to feel abashed!

4 Чүнки сән: «Мениң әқидилирим саптур, Мән сән [Худаниң] алдида пакмән» — дедиң.

For thou hast said [to God], My doctrine is pure, and I am become clean in thy eyes.

5 Аһ, Тәңри гәп қилсиди! Ағзини ечип сени әйиплисиди!

But oh that God would but speak, and open his lips against thee;

6 Шундақ қилип У даналиқниң сирлирини саңа ечип бәрсиди! Чүнки даналиқ икки тәрәпликтур! Тәңриниң гунайиңниң хелә бир қисмини көтириветип, улардин өтидиғанлиғини убдан билип қой!

And that he would declare unto thee the secrets of wisdom; for it is double to that which is really in our possession: and thou wouldst experience that God overlooketh unto thee much of thy iniquity.

7 Сән Тәңрини издигән тәғдирдиму Уни түптин тонуяламсән?! Һәммигә Қадирниң чәксизлигини чүшинип йетәләмсән?

Canst thou find out the experience of God? or canst thou find [the way] unto the utmost limit of the Almighty?

8 [Бундақ даналиқ] асмандин егиздур, [униңға еришишкә] немә амалиң бар? У тәһтисарадин чоңқурдур, сән немини биләләйсән? (Sheol h7585)

It is as high as heaven; what canst thou effect? it is deeper than the nether world; what canst thou know? (Sheol h7585)

9 Униң узунлуғи йәр-зиминдин узундур, Кәңлиги деңиз-океанлардин кәңдур.

Longer than the earth is its measure, and broader than the sea.

10 У өтүп кетиветип, адәмни қамиса, уни сораққа чақирса, кимму Уни тосалисун?

If he pass by, and surrender [one to suffering], and call together an assembly, who can hinder him?

11 Чүнки У сахта адәмләрни убдан билиду, У тәкшүрмәй турупла алдамчилиқни аллиқачан көрүп болған.

For he knoweth the men of vanity: he seeth the wrong-doer and him who considereth not;

12 «Инсан туғулуп бир явайи ешәкниң тәхийигә айланғичә, Надан адәм дана болур!».

And the heartless who acquireth intelligence, and him who is [like] the colt of the wild ass who is transformed into a man.

13 Бирақ сән болсаң, әгәр қәлбиңни тоғрилатсаң, Қолуңни Худаға қарап созсаң,

If thou truly direct [aright] thy heart, and spread out thy hands toward him: —

14 Қолуңдики қәбиһликни өзүңдин нери қилсаң, Чедирлириңда һеч яманлиқни турғузмисаңла,

If wrong be in thy hand, put it far away, and let not wickedness dwell in thy tents.

15 Сән у чағда йүзүңни қусурсиз көтирип жүрисән, Тәврәнмәс, қорқунучсиз болисән;

For then canst thou lift up thy face free from blemish: yea, thou wilt stand steadfast, and needest not to fear;

16 Җапайиңни унтуйсән, Һәтта еқип өтүп кәткән суни ойлиғандәк уларни әсләйсән;

Because thou wilt truly forget thy trouble, and as a waterflood that is passed away wilt thou remember it;

17 Күнлириң чүштики нурдин йоруқ болиду, Сени һазир қараңғулуқ басқини билән, таңдәк парлақ болисән.

And brighter than the noon of day will thy earthly existence arise; and thy obscurity will be like thy morning.

18 Үмүтүң бар болғачқа, сән һимайигә егә болисән, Сән әтрапиңға хатирҗәм қарап арам елип олтирисән.

And thou wilt feel trust, because there is hope: yea, thou wilt search about carefully, and thou wilt lie down in safety.

19 Раст, сән ятқиниңда, һеч кимниң вәсвәсиси болмайду, Әксичә нурғунлиған кишиләр сениң һиммитиңни издәп келиду.

Also thou wilt stretch thyself out [to rest], with none to make thee afraid; and many will entreat thy favor.

20 Бирақ рәзилләрниң көзлири нуридин кетиду, Уларға қечишқа һеч йол қалмайду, Уларниң үмүти нәпәси тохташтин ибарәт болиду, халас».

But the eyes of the wicked shall fail, and the means of escape will vanish from them, and their [sole] hope shall be the breathing out of their soul.