Йәрәмия 24
1 Бабил падишаси Небоқаднәсар Йерусалимдин Йәһоакимниң оғли, Йәһуда падишаси Йәконияһ, Йәһуда әмир-шаһзадилири, һүнәрвәнләр вә төмүрчиләрни әсиргә елип Бабилға сүргүн қилғандин кейин, Пәрвәрдигар маңа Өз ибадәтханиси алдидики икки севәт әнҗирни «мана көр» дәп көрсәткән.
巴比伦王尼布甲尼撒将犹大王约雅敬的儿子耶哥尼雅和犹大的首领，并工匠、铁匠从耶路撒冷掳去，带到巴比伦。这事以后，耶和华指给我看，有两筐无花果放在耶和华的殿前。
2 Бир севәттә дәсләпки пишқан әнҗирдәк интайин яхши әнҗирләр бар еди; иккинчи севәттә йегили болмайдиған, интайин начар әнҗирләр бар еди.
一筐是极好的无花果，好像是初熟的；一筐是极坏的无花果，坏得不可吃。
3 Андин Пәрвәрдигар маңа: «Немә көрдүң, Йәрәмия?» — дәп сориди. Мән: «Әнҗирләрни көрдүм; яхшилири болса интайин яхшикән; начарлири йегили болмайдиған, интайин начар екән» — дедим.
于是耶和华问我说：“耶利米你看见什么？”我说：“我看见无花果，好的极好，坏的极坏，坏得不可吃。”
4 Пәрвәрдигарниң сөзи маңа келип мундақ дейилди: —
耶和华的话临到我说：“
5 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мән Йәһудадин сүргүн болғанларни, йәни Мениң бу йәрдин калдийләрниң зиминиға әвәткәнлиримни бу яхши әнҗирләрдәк яхши дәп қараймән;
耶和华—以色列的 神如此说：被掳去的犹大人，就是我打发离开这地到迦勒底人之地去的，我必看顾他们如这好无花果，使他们得好处。
6 Мән уларға яхши болсун дәп көзүмни уларға тикимән вә уларни бу зиминға қайтуримән; Мән уларни ғулитип ташлимаймән, бәлки уларни қуримән; уларни жулуп ташлимаймән, бәлки тикип өстүримән.
我要眷顾他们，使他们得好处，领他们归回这地。我也要建立他们，必不拆毁；栽植他们，并不拔出。
7 Мән уларға Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билидиған, Мени тонуйдиған бир қәлбни тәқдим қилимән; шуниң билән улар Мениң хәлқим болиду, Мән уларниң Худаси болимән; чүнки улар пүтүн қәлби билән йенимға қайтиду.
我要赐他们认识我的心，知道我是耶和华。他们要作我的子民，我要作他们的 神，因为他们要一心归向我。”
8 Лекин начар әнҗирләр, йәни йегили болмайдиған, интайин начар әнҗирләр қандақ болған болса, — дәйду Пәрвәрдигар, — Бәрһәқ, Мән Йәһуда падишаси Зәдәкияни, әмир-шаһзадилирини вә Йерусалимдикиләрниң қалған қисмини, бу зиминда қалғанларни вә Мисирда туруватқанларни шуниңға охшаш қилимән;
耶和华如此说：“我必将犹大王西底家和他的首领，以及剩在这地耶路撒冷的余民，并住在埃及地的犹大人都交出来，好像那极坏、坏得不可吃的无花果。
9 Мән уларни йәр йүзидики барлиқ падишалиқларға вәһимә салғучи бир объект болушқа, күлпәткә чүшүшкә тапшуримән; мән уларни һайдивәткән барлиқ җайларда уларни рәсвачилиқниң объекти, сөз-чөчәк, тапа-тәниниң объекти вә ләнәт сөзлири болушқа тапшуримән.
我必使他们交出来，在天下万国中抛来抛去，遭遇灾祸；在我赶逐他们到的各处成为凌辱、笑谈、讥刺、咒诅。
10 Мән уларға һәм ата-бовилириға тәқдим қилған зиминдин йоқитилғичә улар арисиға қилич, қәһәтчилик вә вабани әвәтимән.
我必使刀剑、饥荒、瘟疫临到他们，直到他们从我所赐给他们和他们列祖之地灭绝。”
