Яқуп 1
1 Худаниң вә Рәббимиз Әйса Мәсиһниң қули болған мәнки Яқуптин тарқақ туруватқан муһаҗир он икки қәбилигә салам!
Иаков, роб ал луй Думнезеу ши ал Домнулуй Исус Христос, кэтре челе доуэспрезече семинций каре сунт ымпрэштияте: Сэнэтате!
2 И қериндашлирим, һәр қандақ синақларға дуч кәлсәңлар, буни зор хошаллиқ дәп билиңлар.
Фраций мей, сэ привиць ка о маре букурие кынд тречець прин фелурите ынчеркэрь,
3 Чүнки силәргә мәлумки, бундақ етиқатиңларниң синилиши силәрдә сәвир-чидамлиқ шәкилләндүриду;
ка уний каре штиць кэ ынчеркаря крединцей воастре лукрязэ рэбдаре.
4 сәвир-чидамлиқниң хислити қәлбиңларда туруп шундақ пишип йетилсунки, шуниң билән силәр пишқан, мукәммәл вә кәм-кутисиз болисиләр.
Дар рэбдаря требуе сэ-шь факэ десэвыршит лукраря, пентру ка сэ фиць десэвыршиць, ынтреӂь ши сэ ну дучець липсэ де нимик.
5 Бирақ әгәр араңлардики бириси даналиққа муһтаҗ болса, һәммигә сехийлиқ билән беридиған шундақла әйиплимәйдиған Худадин тилисун. Шуниң билән униңға чоқум ата қилиниду.
Дакэ вреунуя динтре вой ый липсеште ынцелепчуня, с-о чарэ де ла Думнезеу, каре дэ тутурор ку мынэ ларгэ ши фэрэ мустраре, ши еа ый ва фи датэ.
6 Бирақ у һеч делиғул болмай ишәш билән тилисун; чүнки делиғул киши худди шамалда урулуп уян-буян йәлпүнгән деңиз долқуниға охшайду.
Дар с-о чарэ ку крединцэ, фэрэ сэ се ындояскэ делок, пентру кэ чине се ындоеште сямэнэ ку валул мэрий, тулбурат ши ымпинс де вынт ынкоаче ши ынколо.
7 Ундақ киши Рәбдин бирәр нәрсигә еришимән, дәп һеч хиял қилмисун;
Ун астфел де ом сэ ну се аштепте сэ примяскэ чева де ла Домнул,
8 ундақлар үҗмә көңүл болуп, барлиқ йоллирида тутами йоқ адәмдур.
кэч есте ун ом нехотэрыт ши нестаторник ын тоате кэиле сале.
9 Намрат болған қериндаш өзиниң жуқуриға көтирилгәнлигигә тәнтәнә қилсун; бай болған қериндаш болса, өзиниң төвән қилинғанлиғиға тәнтәнә қилсун, чүнки у от-чөпләрниң чечәклиридәк тозуп кетиду.
Фрателе динтр-о старе де жос сэ се лауде ку ынэлцаря луй.
Богатул, димпотривэ, сэ се лауде ку смериря луй, кэч ва трече ка флоаря ербий.
11 Қуяш чиқип қизиғанда, от-чөпләрни қурутиду, гүллири тозуп кетиду-дә, униң гөзәллиги йоқилиду; бай адәмләр худди шуниңға охшаш, өз һәләкчилигидә йоқилиду.
Рэсаре соареле ку кэлдура луй арзэтоаре ши усукэ ярба: флоаря ей каде жос, ши фрумусеця ынфэцишэрий ей пере – аша се ва вештежи богатул ын умблетеле луй.
12 Синақларға [сәвирчанлиқ билән] бәрдашлиқ бәргән киши нәқәдәр бәхитлик-һә! Чүнки у синақтин өткәндин кейин, [Худа] Өзини сөйгәнләргә вәдә қилған һаят таҗиға муйәссәр болиду.
Фериче де чел че рабдэ испита. Кэч, дупэ че а фост гэсит бун, ва прими кунуна веций пе каре а фэгэдуит-о Думнезеу челор че-Л юбеск.
13 Адәм аздурулушқа дуч кәлгәндә «Худа мени аздуруватиду» демисун. Чүнки Худа яман ишлар билән аздурулуши мүмкин әмәс һәм башқиларни аздурмайду.
Нимень, кынд есте испитит, сэ ну зикэ: „Сунт испитит де Думнезеу.” Кэч Думнезеу ну поате фи испитит ка сэ факэ рэу ши Ел Ынсушь ну испитеште пе нимень.
14 Бәлки бириси аздурулғанда, өз һәвәс-нәпси қозғилип, уларниң кәйнигә киргән болиду;
Чи фиекаре есте испитит, кынд есте атрас де пофта луй ынсушь ши момит.
15 андин һәвәс-нәпс һамилдар болуп гунани туғиду; гуна өсүп йетилип, өлүмгә елип бариду.
Апой пофта, кынд а зэмислит, дэ наштере пэкатулуй; ши пэкатул, одатэ фэптуит, адуче моартя.
16 Шуңа сөйүмлүк қериндашлирим, алдинип қалмаңлар!
Ну вэ ыншелаць, пряюбиций мей фраць:
17 Барлиқ жүксәк сехийлиқ вә һәр бир мукәммәл илтипат жуқуридин, йәни [асмандики] [барлиқ] йоруқлуқларниң Атисидин чүшүп келиду; Униңда һеч қандақ өзгириш болмайду яки Униңда «айлиниш» билән һасил болидиған көләңгиләрму болмайду.
орьче ни се дэ бун ши орьче дар десэвыршит есте де сус, коборынду-се де ла Татэл луминилор, ын каре ну есте нич скимбаре, нич умбрэ де мутаре.
18 У бизни [Өзи яратқан барлиқ] мәвҗудатларниң ичидә Өзигә дәсләп пишқан мевидәк болсун дәп, Өз ирадиси бойичә бизни һәқиқәтниң сөз-калами арқилиқ туғдурди.
Ел, де бунэвоя Луй, не-а нэскут прин Кувынтул адевэрулуй, ка сэ фим ун фел де пыргэ а фэптурилор Луй.
19 Шуниң билән, и сөйүмлүк қериндашлирим, һәр адәм аңлашқа тез тәйяр турсун, сөзләшкә алдиримисун, ғәзәплинишкә алдирмисун.
Штиць бине лукрул ачеста, пряюбиций мей фраць! Орьче ом сэ фие грабник ла аскултаре, ынчет ла ворбире, зэбавник ла мыние,
20 Чүнки инсанниң ғәзиви Худаниң һәққанийлиғини елип кәлмәйду.
кэч мыния омулуй ну лукрязэ неприхэниря луй Думнезеу.
21 Шуниң үчүн, барлиқ ипласлиқларни вә қиниңларға патмайватқан рәзилликни ташлаңлар, [қәлбиңларда] йилтиз тартқузулған, силәрни қутқузалайдиған сөз-каламни кәмтәрлик-мөминлик билән қобул қилиңлар.
Де ачея лепэдаць орьче некурэцие ши орьче ревэрсаре де рэутате ши примиць ку блындеце Кувынтул сэдит ын вой, каре вэ поате мынтуи суфлетеле.
22 Амма өз-өзүңларни алдап пәқәт сөз-каламни аңлиғучилардин болмаңлар, бәлки уни иҗра қилғучилардин болуңлар.
Фиць ымплиниторь ай Кувынтулуй, ну нумай аскултэторь, ыншелынду-вэ сингурь.
23 Чүнки бириси сөз-каламни аңлап қоюпла, уни иҗра қилмиса, у худди әйнәктә өзиниң әйни қияпитигә қарап қоюп, кетип қалған кишигә охшайду; чүнки у өз турқиға қарап болуп, чиқипла, шу һаман өзиниң қандақ екәнлигини унтуйду.
Кэч, дакэ аскултэ чинева Кувынтул ши ну-л ымплинеште ку фапта, сямэнэ ку ун ом каре ышь привеште фаца фиряскэ ынтр-о оглиндэ
ши, дупэ че с-а привит, плякэ ши уйтэ ындатэ кум ера.
25 Лекин әшу кишиләрни әркинликкә ериштүридиған мукәммәл қанунға әстайидиллиқ билән давамлиқ қарап, унтуғақ аңлиғучи болмай, бәлки униң ичидә яшап иҗра қилғучи болған киши ишлирида бәхитлик қилиниду.
Дар чине ышь ва адынчи привириле ын леӂя десэвыршитэ, каре есте леӂя слобозенией, ши ва стэруи ын еа, ну ка ун аскултэтор уйтук, чи ка ун ымплинитор ку фапта, ва фи феричит ын лукраря луй.
26 Бириси өзини ихласмән адәммән дәп һесаплиған, лекин тилини тизгинлимигән болса, өзини өзи алдайду; бундақ кишиниң ихласмәнлиги беһудиликтур.
Дакэ креде чинева кэ есте релиӂиос ши ну-шь ынфрынязэ лимба, чи ышь ыншалэ инима, релиӂия унуй астфел де ом есте задарникэ.
27 ХудаАтимизниң нәзиридики пак вә дағсиз ихласмәнлик шуки, қийинчилиқта қалған житим-йесир, тул хотунларни йоқлап, уларға ғәмхорлуқ қилиш вә өзини бу дунияниң булғишидин дағсиз сақлаштур.
Релиӂия куратэ ши неынтинатэ ынаинтя луй Думнезеу, Татэл ностру, есте сэ черчетэм пе орфань ши пе вэдуве ын неказуриле лор ши сэ не пэзим неынтинаць де луме.
