Йәшая 9
1 Бирақ, һәсрәт-надамәткә қалғанларға зулмәт боливәрмәйду; У өткән заманларда Зәбулун зиминини вә Нафтали зиминини хар қилдурған; Бирақ кәлгүсидә У мошу йәрни, йәни «ят әлләрниң макани» Галилийәгә, җүмлидин «деңиз йоли» бойидики җайлар вә Иордан дәриясиниң қарши қирғақлириға шан-шөһрәт кәлтүриду;
しかし、苦しみにあった地にも、やみがなくなる。さきにはゼブルンの地、ナフタリの地にはずかしめを与えられたが、後には海に至る道、ヨルダンの向こうの地、異邦人のガリラヤに光栄を与えられる。
2 Қараңғулуқта меңип жүргән кишиләр зор бир нурни көрди; Өлүм сайисиниң жутида турғучиларға болса, Дәл уларниң үстигә нур парлиди.
暗やみの中に歩んでいた民は大いなる光を見た。暗黒の地に住んでいた人々の上に光が照った。
3 — Сән әлни авуттуң, Уларниң шатлиғини зиядә қилдиң; Хәлиқләр һосул вақтида шатланғандәк, Җәң олҗисини үләштүргән вақитта хошаллиққа чөмгәндәк, Улар алдиңда шатлинип кетиду.
あなたが国民を増し、その喜びを大きくされたので、彼らは刈入れ時に喜ぶように、獲物を分かつ時に楽しむように、あなたの前に喜んだ。
4 Чүнки Мидиянниң [үстидин ғәлибә қилған] күнгә охшаш, Сән униңға селинған боюнтуруқни, Мүрисигә чүшкән әпкәшни, Уларни әзгүчиниң тайиғини сундуруп ташливәттиң.
これはあなたが彼らの負っているくびきと、その肩のつえと、しえたげる者のむちとを、ミデアンの日になされたように折られたからだ。
5 Чүнки [ләшкәрләрниң] урушта кийгән һәр бир өтүклири, Қанға миләнгән һәр бир тонлири болса пәқәтла от үчүн йеқилғу болиду.
すべて戦場で、歩兵のはいたくつと、血にまみれた衣とは、火の燃えくさとなって焼かれる。
6 Чүнки биз үчүн бир бала туғулди; Бизгә бир оғул ата қилинди; Һөкүмранлиқ болса униң зиммисигә қоюлиду; Униң нами: — «Карамәт Мәслиһәтчи, Қудрәтлик Тәңри, Мәңгүлүк Ата, аман-хатирҗәмлик Егиси Шаһзадә» дәп атилиду.
ひとりのみどりごがわれわれのために生れた、ひとりの男の子がわれわれに与えられた。まつりごとはその肩にあり、その名は、「霊妙なる議士、大能の神、とこしえの父、平和の君」ととなえられる。
7 У Давутниң тәхтигә олтарғанда вә падишалиғиға һөкүмранлиқ қилғанда, Шу чағдин башлап та әбәдил-әбәткичә, Уни адаләт һәм һәққанийлиқ билән тикләйду, шундақла мәзмут сақлайду, Униңдин келидиған һөкүмранлиқ вә аман-хатирҗәмликниң ешиши пүтмәс-түгимәс болиду. Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң отлуқ муһәббити мошуларни ада қилиду.
そのまつりごとと平和とは、増し加わって限りなく、ダビデの位に座して、その国を治め、今より後、とこしえに公平と正義とをもってこれを立て、これを保たれる。万軍の主の熱心がこれをなされるのである。
8 Рәб Яқуп җәмәтигә бир сөз әвәтти, У пат арида Исраилға чүшиду,
主はひと言をヤコブにおくり、これをイスラエルの上にくだされる。
9 Барлиқ хәлиқ, йәни Әфраим вә Самарийәдикиләр шу [сөзниң] тоғрилиғини билгән болсиму, Лекин көңлидә тәкәббурлишип йоғанлиқ қилип, улар: —
すべてこの民、エフライムとサマリヤに住む者とは知るであろう。彼らは高ぶり、心おごって言う、
10 — «Хишлар чүшүп кәтти, Бирақ уларниң орниға ойулған ташлар билән қайта ясаймиз; Ерән дәрәқлири кесилип болди, Бирақ уларниң орнида кедир дәрәқлирини ишлитимиз» — дейишиду;
「かわらがくずれても、われわれは切り石をもって建てよう。くわの木が切り倒されても、われわれは香柏をもってこれにかえよう」と。
11 Шуңа Пәрвәрдигар Рәзинниң күшәндилирини [Исраилға] қарши күчләндүрди, [Яқупниң] дүшмәнлирини қозғиди.
それゆえ、主は敵を起して彼らを攻めさせ、そのあだを奮い立たせられる。
12 Шәриқтин Сурийәликләр, ғәрәбтә Филистийләр, Улар ағзини һаңдәк ечип Исраилни жутувалиду. Ишлар шундақ дейилгәндәк болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.
東にスリヤびとあり、西にペリシテびとあり、彼らは大口をあけてイスラエルを食い尽す。それでも主の怒りはやまず、なおも、そのみ手を伸ばされる。
13 Бирақ хәлиқ өзлирини Урғучиниң йениға техи йенип кәлмиди, Улар самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарни издимәйватиду.
しかもなお、この民は自分たちを撃った者に帰らず、万軍の主を求めない。
14 Шуңа Пәрвәрдигар бир күн ичидә Исраилниң беши вә қуйруғини, Палма шехи вә қомушини кесип ташлайду;
それゆえ、主はイスラエルから頭と尾と、しゅろの枝と葦とを一日のうちに断ち切られる。
15 Мойсипит вә мөһтәрәмләр болса баштур; Ялғанчилиқ үгитидиған пәйғәмбәр — қуйруқтур.
その頭とは、長老と尊き人、その尾とは、偽りを教える預言者である。
16 Чүнки мошу хәлиқниң йетәкчилири уларни аздуриду, Йетәкләнгүчиләр болса жутувелинип йоқилиду.
この民を導く者は、これを迷わせ、彼らに導かれる者は、のみ尽される。
17 Шуңа Рәб уларниң жигитлиридин хурсәнлик тапмайду, Житим-йесирлири вә тул хотунлириға рәһим қилмайду; Чүнки һәр бири иплас вә рәзиллик қилғучи, Һәммә еғиздин чиққини пасиқлиқтур. Һәммиси шундақ болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.
それゆえ、主はその若き人々を喜ばれず、そのみなしごと寡婦とをあわれまれない。彼らはみな、不信仰であって、悪を行う者、すべての口は愚かな事を語るからである。それでも主の怒りはやまず、なおも、そのみ手を伸ばされる。
18 Чүнки рәзиллик оттәк көйиду, У җиған вә тикәнләрни жутувалиду; У орманниң барақсан җайлири арисида тутишиду, Улар ис-түтәклик түврүк болуп пурқирап жуқуриға өрләйду;
悪は火のように燃え、いばらと、おどろとを食い尽し、茂りあう林を焼き、煙の柱となって巻きあがる。
19 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң дәрғәзиви билән зимин көйдүрүп ташлиниду, Хәлиқ болса отниң йеқилғуси болиду, халас; Һеч ким өз қериндишини аяп рәһим қилмайду.
万軍の主の怒りによって地は焼け、その民は火の燃えくさのようになり、だれもその兄弟をあわれむ者がない。
20 Бириси оң тәрәптә гөш кесип йәп, тоймайду, Сол тәрәптин ялмап йәпму, қанаәтләнмәйду; Һәр ким өз билигини йәйду;
彼らは右手につかんでも、なお飢え、左手で食べても飽くことがない。おのおのその隣り人の肉を食う。
21 Мәнассәһ Әфраимни, Әфраим болса мәнассәһни йәйду; Униң үстигә иккисиму Йәһудаға қарши туриду. Һәммиси шундақ болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.
マナセはエフライムを、エフライムはマナセを食い、彼らは共にユダを攻める。それでも主の怒りはやまず、なおも、そのみ手を伸ばされる。
