< Йәшая 8 >
1 Пәрвәрдигар маңа: — «Чоң бир тахтайни қолуңға елип, ениқ һәрипләр билән: — «Махар-Шалал-Хаш-Баз» дәп язғин» — деди.
And Yahweh said unto me: Take thee a large tablet, —and write thereon in plain characters, To Maher-shalal-hash-baz. ["Speed-spoil-hurry-prey".]
2 Мән шундақ қилип өзүмгә «ишәшлик гувачилар» сүпитидә мошуни хатириләшкә каһин болған Урия вә Йәрәбәқияниң оғли Зәкәрияни чақиривалдим.
That I may take in attestation, faithful witnesses, —even Uriah the priest, and Zechariah son of Jeberechiah.
3 Андин мән аял пәйғәмбәр билән биллә яттим. Шундақ қилип у һамилдар болуп, бир оғул туғди. Шуниң билән Пәрвәрдигар маңа: — «Униң исмини «Махар-Шалал-Хаш-Баз» дәп атиғин;
Then approached I unto the prophetess, and she conceived and bare a son, —and Yahweh said unto me, Call his name Maher-shalal-hash-baz.
4 чүнки бала «Дада, апа» дәп чақиришни билгичә, Дәмәшқ байлиқлири вә Самарийәдики олҗа Асурийә падишаси тәрипидин булап елип кетилиду» — деди.
For before the boy shall have knowledge to cry, My father! and, My mother! the riches of Damascus and the spoil of Samaria shall be carried away before the king of Assyria.
5 Пәрвәрдигар йәнә маңа сөз қилип мундақ деди: —
And again Yahweh spake unto me yet further saying:
6 «Мошу хәлиқ Шилоаһ өстиңидики ләрзан еқиватқан суларни рәт қилип, Уларниң орнида Рәзин вә Рәмалияниң оғлидин хурсән болғачқа,
Because this people hath refused the waters of Shiloah which flow softly, —and are rejoicing with Rezin and the son of Remaliah,
7 Шуңа мана, Рәб уларниң үстигә долқунлап ақидиған, әлвәк Әфрат дәриясиниң сулирини, — Йәни Асурийәниң падишасини толуқ һәйвә-шөһрити билән елип келиду; У дәриядәк барлиқ ериқ-өстәңлиридин тешип кетиду, Һәммә қирғақлирини бөсүп ташлайду;
now therefore, lo! the Lord is about to bring up against them the waters, strong and many, of the River ["Euphrates"], even the king of Assyria and all his glory, —and he shall rise over all his channels, and flow over all his banks;
8 У таки Йәһудағичә шиддәт билән тешип, һәтта бойниғичә келиду; У қанатлирини яйғанда пүткүл зиминиңға сайә болуп чүшиду, и Иммануел!
and roll on throughout Judah—overflow and pass along, till unto the neck, he shall reach, —and it shall be, that, the stretching out of his wings, shall fill the breadth of thy land, O Immanuel!
9 — Ғәзәплинивериңлар, и әлләр, бирақ сундурулисиләр! Җаһанниң барлиқ чәт җайлири қулақ селиңлар! [Җәң үчүн] белиңларни бағлавериңлар, сундурулисиләр! [Җәң үчүн] белиңларни бағлавериңлар, сундурулисиләр!
Rage, O ye peoples, —and be overthrown, And give ear, all ye distant parts of the earth, —Gird yourselves and be overthrown, Gird yourselves, and be overthrown:
10 Планиңларни түзивериңлар, у бекарға кетиду; Мәслиһәтиңларни қиливериңлар, уму ақмайду; Сәвәви — Иммануел!».
Determine a plan, —and it shall be frustrated, —Speak a word, and it shall not stand, For With-us-is-GOD!
11 Чүнки Пәрвәрдигар күчлүк қолини маңа тәккүзүп, Мениң бу хәлиқниң йолида маңмаслиғимға йолйоруқ берип, мундақ сөз қилди: —
For, thus, spake Yahweh unto me like a firm grasp of the hand, —when he admonished me, not to walk in the way of this people, saying:
12 «Мошу кишиләр көп ишларда «сүйқәст бар» десә, силәр болсаңлар «сүйқәст бар» дәп жүрмәңлар; Уларниң қорққинидин силәр қорқмаңлар, Яки һеч вәһимигә чүшмәңлар;
Ye shall not say—A confederacy! of everything of which this people may say. A confederacy! And their fear, shall ye not fear or regard as awful:
13 Пәқәт самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарнила һәммидин үстүн дәп билиңлар; У силәрниң Қорқидиғиниңлар болсун, Силәрниң вәһимәңлар болсун!
Yahweh of hosts, him, shall ye hallow, —And let, him, be your fear, and let, him inspire you with awe;
14 У бир муқәддәс панаһгаһ болиду, Һәмдә Исраилдики икки җәмәт үчүн путликашаң таш, адәмни жиқитидиған қорам таш, Йерусалимдикиләр үчүнму қилтақ вә тапанқапқан болиду;
So shall he become a hallowed asylum, —But a stone to strike against, and a rock to stumble over unto both houses of Israel A trap and a snare to the dweller in Jerusalem;
15 Улардин көпләр [Униңға] путлишип, жиқилип, янҗилип, қилтаққа чүшүп, әсиргә елиниду».
And many, shall stumble among them, —and fall and be torn, and snared, and captured.
16 — «Бу гуванамини йөгәп, Тәврат қанунини мениң мухлислирим арисида печәтләп қойғин.
Bind thou up the testimony, —Seal the instruction amongst my disciples.
17 Мән болсам, йүзини Яқуп җәмәтидин йошуруватқан Пәрвәрдигарни күтимән; Вә мән Уни тәлмүрүп сақлаймән.
I will therefore long for Yahweh, Who is hiding his face from the house of Jacob, —And will wait, for him.
18 Қараңлар, маңа вә Пәрвәрдигар маңа бәргән балиларға, Биз Зион теғини Өз макани қилған самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар Исраилда намайән қилған бешарәт вә карамәтләрниң сүпитидурмиз».
Lo! I and the children whom Yahweh hath given me, are for signs and for wonders in Israel, —from Yahweh of hosts, who is making his habitation in Mount Zion.
19 — Башқилар силәргә: — «Биз вичир-вичир, гудуң-гудуң қилидиған «әрваһларни чақирғучи»лар вә даханлардин йол сорайли» — десә, силәр җавап берип: — «Бир хәлиқниң өз Худасини издәп йол сориши керәк әмәсму? Тирикләрниң өлүкләрдин йол сориши тоғриму?!» — дәңлар.
But, when they say unto you—Seek ye unto the necromancers and unto the wizards, who chirp, and who mutter, Should not a people seek, unto its God? In behalf of the living, [should it seek] unto the dead?
20 — Тәврат қануни вә гуванамә асас қилинсун! Мошуларни асас қилип сөз қилмиса, уларға таң нури чүшмәйду!
To the law and to the testimony! If they speak not according to this word, [It is], because they have no dawning day.
21 Әксичә, улар қисилған, ач һалда зиминни кезип жүришиду; ач қалған чағда, улар ғәзәплинип асманға қарап, падишасини һәм Худасини қарғап тиллайду;
Therefore shall they pass through it hard pressed and hungry, —And it shall be when they hunger, then will they rage and revile their king and their god and turn their faces upwards;
22 улар йәргә қариса, мана, җапа-мушәққәт, қараңғу-зулмәт, һәсрәт-надамәт вә паракәндичилик туриду; Улар қап-қараңғулуққа һайдиветилиду.
And unto the land, shall they look hard, And lo! distress and darkness, the gloom of anguish, driven away!