< Йәшая 65 >

1 Әзәлдин Мени издимигәнләргә Мени сораш йолини ачтим; Мән Өзүмгә интилмигәнләргә Өзүмни тапқуздум. Мениң намим билән аталмиған ят бир әлгә Мән: — «Маңа қара, Маңа қара» — дедим.
ئەزەلدىن مېنى ئىزدىمىگەنلەرگە مېنى سوراش يولىنى ئاچتىم؛ مەن ئۆزۈمگە ئىنتىلمىگەنلەرگە ئۆزۈمنى تاپقۇزدۇم. مېنىڭ نامىم بىلەن ئاتالمىغان يات بىر ئەلگە مەن: ــ «ماڭا قارا، ماڭا قارا» ــ دېدىم.
2 Бирақ яман йолда маңидиған, Өзиниң пикир-хиялиға әгишип маңидиған, Асийлиқ қилғучи бир хәлиққә болса Мән күн бойи қолумни узитип интилип кәлдим.
بىراق يامان يولدا ماڭىدىغان، ئۆزىنىڭ پىكىر-خىيالىغا ئەگىشىپ ماڭىدىغان، ئاسىيلىق قىلغۇچى بىر خەلققە بولسا مەن كۈن بويى قولۇمنى ئۇزىتىپ ئىنتىلىپ كەلدىم.
3 Йәни бағларда қурбанлиқ қилип, Уларни хишлиқ супилар үстидиму көйдүрүп, Көз алдимдила зәрдәмгә тегидиған бир хәлиқ;
يەنى باغلاردا قۇربانلىق قىلىپ، ئۇلارنى خىشلىق سۇپىلار ئۈستىدىمۇ كۆيدۈرۈپ، كۆز ئالدىمدىلا زەردەمگە تېگىدىغان بىر خەلق؛
4 Улар қәбирләр арисида олтириду, Мәхпий җайлардиму түнәп олтириду; Улар чошқа гөшини йәйду, Қазан-қачилирида һәр қандақ жиркиничлик нәрсиләрниң шорписи бар.
ئۇلار قەبرىلەر ئارىسىدا ئولتۇرىدۇ، مەخپىي جايلاردىمۇ تۈنەپ ئولتۇرىدۇ؛ ئۇلار چوشقا گۆشىنى يەيدۇ، قازان-قاچىلىرىدا ھەرقانداق يىرگىنچلىك نەرسىلەرنىڭ شورپىسى بار.
5 Улар: «Өзүң билән бол, Маңа йеқинлашқучи болма; Чүнки мән сәндин пакмән» — дәйду; Мошулар димиғимға киргән ис-түтәк, Күн бойи өчмәй туридиған оттур!
ئۇلار: «ئۆزۈڭ بىلەن بول، ماڭا يېقىنلاشقۇچى بولما؛ چۈنكى مەن سەندىن پاكمەن» ــ دەيدۇ؛ مۇشۇلار دىمىغىمغا كىرگەن ئىس-تۈتەك، كۈن بويى ئۆچمەي تۇرىدىغان ئوتتۇر!
6 Мана, Мениң алдимда пүтүклүк туридуки: — Мән сүкүт қилип турмаймән — дәйду Пәрвәрдигар — Бәлки һәм силәрниң қәбиһликлириңларни, Шундақла тағ чоққилирида исриқ яққан, Дөңләр үстидиму Мени һақарәтлигән ата-бовилириңларниң қәбиһликлирини бирликтә қайтуримән, — Шуларни өз қучағлириға қайтуримән; Бәрһәқ, Мән илгәрки қилғанлирини өз қучағлириға өлчәп қайтуримән.
مانا، مېنىڭ ئالدىمدا پۈتۈكلۈك تۇرىدۇكى: ــ مەن سۈكۈت قىلىپ تۇرمايمەن ــ دەيدۇ پەرۋەردىگار ــ بەلكى ھەم سىلەرنىڭ قەبىھلىكلىرىڭلارنى، شۇنداقلا تاغ چوققىلىرىدا ئىسرىق ياققان، دۆڭلەر ئۈستىدىمۇ مېنى ھاقارەتلىگەن ئاتا-بوۋىلىرىڭلارنىڭ قەبىھلىكلىرىنى بىرلىكتە قايتۇرىمەن، ــ شۇلارنى ئۆز قۇچاقلىرىغا قايتۇرىمەن؛ بەرھەق، مەن ئىلگىرىكى قىلغانلىرىنى ئۆز قۇچاقلىرىغا ئۆلچەپ قايتۇرىمەن.
7
8 Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Сапақ үзүмниң «сарқинди ширнә»си көрүнгәндә, Хәқләрниң: «Уни чәйливетип вәйран қилмисун, чүнки униңда бәрикәт туриду» дегинидәк, Мән Өз қуллиримниң сәвәвидинла шундақ қилимәнки, Уларниң һәммисини вәйран қилмаймән.
پەرۋەردىگار مۇنداق دەيدۇ: ــ ساپاق ئۈزۈمنىڭ «سارقىندى شىرنە»سى كۆرۈنگەندە، خەقلەرنىڭ: «ئۇنى چەيلىۋېتىپ ۋەيران قىلمىسۇن، چۈنكى ئۇنىڭدا بەرىكەت تۇرىدۇ» دېگىنىدەك، مەن ئۆز قۇللىرىمنىڭ سەۋەبىدىنلا شۇنداق قىلىمەنكى، ئۇلارنىڭ ھەممىسىنى ۋەيران قىلمايمەن.
9 Шундақ қилип Мән Яқуптин бир нәсилни, Йәһудадинму тағлиримға бир егидарни чиқиримән; Шуниң билән Мениң таллиғанлирим [зиминға] егә болиду, Мениң қуллирим шу йәрдә маканлишиду.
شۇنداق قىلىپ مەن ياقۇپتىن بىر نەسىلنى، يەھۇدادىنمۇ تاغلىرىمغا بىر ئىگىدارنى چىقىرىمەن؛ شۇنىڭ بىلەن مېنىڭ تاللىغانلىرىم [زېمىنغا] ئىگە بولىدۇ، مېنىڭ قۇللىرىم شۇ يەردە ماكانلىشىدۇ.
10 Мени издигән хәлқим үчүн, Шарон болса йәнә қой падилириға қотан, Ахор болса кала падилириға қоналғу болиду.
مېنى ئىزدىگەن خەلقىم ئۈچۈن، شارون بولسا يەنە قوي پادىلىرىغا قوتان، ئاخور بولسا كالا پادىلىرىغا قونالغۇ بولىدۇ.
11 Бирақ Пәрвәрдигарни ташлап, Муқәддәс теғимни унтуғучи, «Тәләй» [дегән бут] үчүн дәстихан салғучи, «Тәғдир» [дегән бут] үчүнму әбҗәш шарапни қуюп қачиларни толдурғучисиләр,
بىراق پەرۋەردىگارنى تاشلاپ، مۇقەددەس تېغىمنى ئۇنتۇغۇچى، «تەلەي» [دېگەن بۇت] ئۈچۈن داستىخان سالغۇچى، «تەقدىر» [دېگەن بۇت] ئۈچۈنمۇ ئەبجەش شارابنى قۇيۇپ قاچىلارنى تولدۇرغۇچىسىلەر،
12 Мән силәрни қиличқа «тәғдир» қилдим, Силәрниң һәммиңлар қирғинчилиқта баш егисиләр; Чүнки Мән чақирдим, силәр җавап бәрмидиңлар; Мән сөз қилдим, силәр қулақ салмидиңлар; Әксичә нәзиримдә яман болғанни қиливатисиләр, Мән яқтурмайдиғанни таллиғансиләр.
مەن سىلەرنى قىلىچقا «تەقدىر» قىلدىم، سىلەرنىڭ ھەممىڭلار قىرغىنچىلىقتا باش ئېگىسىلەر؛ چۈنكى مەن چاقىردىم، سىلەر جاۋاب بەرمىدىڭلار؛ مەن سۆز قىلدىم، سىلەر قۇلاق سالمىدىڭلار؛ ئەكسىچە نەزىرىمدە يامان بولغاننى قىلىۋاتىسىلەر، مەن ياقتۇرمايدىغاننى تاللىغانسىلەر.
13 Шуңа, Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мана, Мениң қуллирим йәйду, Силәр ач қалисиләр; Мана, Мениң қуллирим ичиду, Бирақ силәр уссуз қалисиләр; Мана, Мениң қуллирим шатлиниду, Силәр шәрмәндиликтә қалисиләр;
شۇڭا، رەب پەرۋەردىگار مۇنداق دەيدۇ: ــ مانا، مېنىڭ قۇللىرىم يەيدۇ، سىلەر ئاچ قالىسىلەر؛ مانا، مېنىڭ قۇللىرىم ئىچىدۇ، بىراق سىلەر ئۇسسۇز قالىسىلەر؛ مانا، مېنىڭ قۇللىرىم شادلىنىدۇ، سىلەر شەرمەندىلىكتە قالىسىلەر؛
14 Мана, көңлидики шат-хурамлиқтин қуллирим нахша ейтиду, Силәр көңүлдики азаптин зар-зар жиғлайсиләр, Роһ-қәлб сунуқлуғидин налә-пәряд көтирисиләр.
مانا، كۆڭلىدىكى شاد-خۇراملىقتىن قۇللىرىم ناخشا ئېيتىدۇ، سىلەر كۆڭۈلدىكى ئازابتىن زار-زار يىغلايسىلەر، روھ-قەلب سۇنۇقلۇقىدىن نالە-پەرياد كۆتۈرىسىلەر.
15 Исмиңларни Мениң таллиғанлиримға ләнәт болушқа қалдурисиләр. Рәб Пәрвәрдигар сени өлтүриду, Һәм униң қуллириға башқа бир исимни қоюп бериду.
ئىسمىڭلارنى مېنىڭ تاللىغانلىرىمغا لەنەت بولۇشقا قالدۇرىسىلەر. رەب پەرۋەردىگار سېنى ئۆلتۈرىدۇ، ھەم ئۇنىڭ قۇللىرىغا باشقا بىر ئىسىمنى قويۇپ بېرىدۇ.
16 Шуниң үчүн кимки өзигә бир бәхитни тилисә, «Амин» дегүчи Худаниң нами билән әшу бәхитни тиләйду; Кимки қәсәм ичмәкчи болса, Әнди «Амин» дегүчи Худаниң нами билән қәсәм ичиду; Чүнки бурунқи дәрд-әләмләр унтулған болиду, Чүнки уларни көзүмдин йошурдум.
شۇنىڭ ئۈچۈن كىمكى ئۆزىگە بىر بەختنى تىلىسە، «ئامىن» دېگۈچى خۇدانىڭ نامى بىلەن ئاشۇ بەختنى تىلەيدۇ؛ كىمكى قەسەم ئىچمەكچى بولسا، ئەمدى «ئامىن» دېگۈچى خۇدانىڭ نامى بىلەن قەسەم ئىچىدۇ؛ چۈنكى بۇرۇنقى دەرد-ئەلەملەر ئۇنتۇلغان بولىدۇ، چۈنكى ئۇلارنى كۆزۈمدىن يوشۇردۇم.
17 Чүнки қараңлар, Мән йеңи асманларни вә йеңи зиминни яритимән; Илгәрки ишлар һеч әсләнмәйду, Һәтта әскә кәлмәйду.
چۈنكى قاراڭلار، مەن يېڭى ئاسمانلارنى ۋە يېڭى زېمىننى يارىتىمەن؛ ئىلگىرىكى ئىشلار ھېچ ئەسلەنمەيدۇ، ھەتتا ئەسكە كەلمەيدۇ.
18 Әксичә силәр Мениң яритидиғанлиғимдин хошаллиниңлар; Мәңгүгә шат-хурамлиқта болуңлар, Чүнки Мән Йерусалимни шат-хурамлиқ, Униң хәлқини хошаллиқ бәргүчи қилип яритимән.
ئەكسىچە سىلەر مېنىڭ يارىتىدىغانلىقىمدىن خۇشاللىنىڭلار؛ مەڭگۈگە شاد-خۇراملىقتا بولۇڭلار، چۈنكى مەن يېرۇسالېمنى شاد-خۇراملىق، ئۇنىڭ خەلقىنى خۇشاللىق بەرگۈچى قىلىپ يارىتىمەن.
19 Өзүмму Йерусалимдин шат-хурамлиқта болимән, Шундақла Өз хәлқимдин хошаллинимән; Униңда нә жиға авази, Нә налә-пәрядлар иккинчи аңланмайду;
ئۆزۈممۇ يېرۇسالېمدىن شاد-خۇراملىقتا بولىمەن، شۇنداقلا ئۆز خەلقىمدىن خۇشاللىنىمەن؛ ئۇنىڭدا نە يىغا ئاۋازى، نە نالە-پەريادلار ئىككىنچى ئاڭلانمايدۇ؛
20 Униңда йәнә бир нәччә күнлүк чачрап кәткән бовақ болмайду, Яки вақти тошмай вақитсиз кәткән бовай болмайду; Йүз яшқа киргән болса «жигит» санилиду, Шуниңдәк гунакар йүз яшқа кирип өлгән болса «Худаниң ләнитигә учриған» дәп һесаплиниду.
ئۇنىڭدا يەنە بىرنەچچە كۈنلۈك چاچراپ كەتكەن بوۋاق بولمايدۇ، ياكى ۋاقتى توشماي ۋاقىتسىز كەتكەن بوۋاي بولمايدۇ؛ يۈز ياشقا كىرگەن بولسا «يىگىت» سانىلىدۇ، شۇنىڭدەك گۇناھكار يۈز ياشقا كىرىپ ئۆلگەن بولسا «خۇدانىڭ لەنىتىگە ئۇچرىغان» دەپ ھېسابلىنىدۇ.
21 Улар өйләрни салиду, уларда туриду; Улар үзүмзарларни бәрпа қилиду, улардин мевә йәйду;
ئۇلار ئۆيلەرنى سالىدۇ، ئۇلاردا تۇرىدۇ؛ ئۇلار ئۈزۈمزارلارنى بەرپا قىلىدۇ، ئۇلاردىن مېۋە يەيدۇ؛
22 Улар ясиған өйләрдә, башқа бириси турмайду; Тикилгән үзүмзарлардин, башқа бириси мевә елип йемәйду; Чүнки хәлқимниң күнлири дәрәқниң өмридәк болиду; Мениң таллиғанлирим өзлири өз қоли билән ясиғанлиридин өз өмридә толуқ бәһримән болиду.
ئۇلار ياسىغان ئۆيلەردە، باشقا بىرسى تۇرمايدۇ؛ تىكىلگەن ئۈزۈمزارلاردىن، باشقا بىرسى مېۋە ئېلىپ يېمەيدۇ؛ چۈنكى خەلقىمنىڭ كۈنلىرى دەرەخنىڭ ئۆمرىدەك بولىدۇ؛ مېنىڭ تاللىغانلىرىم ئۆزلىرى ئۆز قولى بىلەن ياسىغانلىرىدىن ئۆز ئۆمرىدە تولۇق بەھرىمەن بولىدۇ.
23 Уларниң қилған әмгиги бекарға кәтмәйду; Яки уларниң балилири туғулғанда келәчики тоғрилиқ вәһимә мәвҗут болмайду; Чүнки улар Пәрвәрдигар бәхит ата қилған нәсилдур, Уларниң пәрзәнтлириму шундақ.
ئۇلارنىڭ قىلغان ئەمگىكى بىكارغا كەتمەيدۇ؛ ياكى ئۇلارنىڭ بالىلىرى تۇغۇلغاندا كېلەچىكى توغرۇلۇق ۋەھىمە مەۋجۇت بولمايدۇ؛ چۈنكى ئۇلار پەرۋەردىگار بەخت ئاتا قىلغان نەسىلدۇر، ئۇلارنىڭ پەرزەنتلىرىمۇ شۇنداق.
24 Вә шундақ болидуки, Улар нида қилип чақирмастинла, Мән иҗабәт қилимән; Улар дуа қилип сөзләватқинидила, Мән уларни аңлаймән.
ۋە شۇنداق بولىدۇكى، ئۇلار نىدا قىلىپ چاقىرماستىنلا، مەن ئىجابەت قىلىمەن؛ ئۇلار دۇئا قىلىپ سۆزلەۋاتقىنىدىلا، مەن ئۇلارنى ئاڭلايمەن.
25 Бөрә һәм пақлан билән биллә озуқлиниду; Шир болса калидәк саман йәйду; Иланниң рисқи болса топа-чаңла болиду. Мениң муқәддәс теғимниң һәммә йеридә һеч зиянкәшлик болмайду; Һеч бузғунчилиқ болмайду, дәйду Пәрвәрдигар.
بۆرە ھەم پاقلان بىلەن بىللە ئوزۇقلىنىدۇ؛ شىر بولسا كالىدەك سامان يەيدۇ؛ يىلاننىڭ رىزقى بولسا توپا-چاڭلا بولىدۇ. مېنىڭ مۇقەددەس تېغىمنىڭ ھەممە يېرىدە ھېچ زىيانكەشلىك بولمايدۇ؛ ھېچ بۇزغۇنچىلىق بولمايدۇ، دەيدۇ پەرۋەردىگار.

< Йәшая 65 >