Йәшая 62
1 — «Таки Зионниң һәққанийлиғи җулалинип чақнап чиққичә, Униң ниҗати лавулдаватқан мәшъәлдәк чиққичә, Зион үчүн һеч арам алмаймән, Йерусалим үчүн һәргиз сүкүт қилмаймән;
Um Zions willen schweige ich nicht, und um Jerusalems willen lasse ich nicht ab, bis ihre Gerechtigkeit hervorbricht wie Sonnenglanz und ihr Heil entbrennt wie eine Fackel;
2 Һәм әлләр сениң һәққанийлиғиңни, Барлиқ падишалар шан-шәривиңни көриду; Һәм сән Пәрвәрдигар Өз ағзи билән саңа қойидиған йеңи бир исим билән атилисән,
bis die Heiden deine Gerechtigkeit sehen und alle Könige deine Herrlichkeit und du mit einem neuen Namen genannt wirst, welchen des HERRN Mund bestimmen wird;
3 Шундақла сән Пәрвәрдигарниң қолида турған гөзәл бир таҗ, Худайиңниң қолидики шаһанә баш чәмбирики болисән.
bis du eine Ehrenkrone in der Hand des HERRN und ein königlicher Kopfbund in der Hand deines Gottes sein wirst;
4 Сән иккинчи: «Аҗрашқан, ташливетилгән» дәп аталмайсән, Зиминиң иккинчи: «Вәйран қилип ташливетилгән» дәп аталмайду; Бәлки сән: «Мениң хошаллиғим дәл униңда!», дәп атилисән, Һәм зиминиң: «Никаһланған» дәп атилиду; Чүнки Пәрвәрдигар сәндин хошаллиқ алиду, Зиминиң болса ятлиқ болиду.
bis du nicht mehr «Verlassene» heißest und dein Land nicht mehr «Wüste» genannt wird, sondern man dich «Meine Lust an ihr» und dein Land «Vermählte» nennen wird; denn der HERR hat Lust zu dir und dein Land wird wieder vermählt sein.
5 Чүнки жигит қизға бағланғандәк, Оғуллириң саңа бағлиниду; Той жигити қиздин шатланғандәк, Худайиң сениңдин шатлиниду.
Denn wie ein Jüngling sich mit einer Jungfrau vermählt, so werden sich deine Kinder dir vermählen; und wie sich ein Bräutigam seiner Braut freut, so wird sich dein Gott über dich freuen.
6 Мән сепиллириңда күзәтчиләрни бекитип қойдум, и Йерусалим, Улар күндүзму һәм кечисиму арам алмайду; И Пәрвәрдигарни әсләткүчи болғанлар, сүкүт қилмаңлар!
O Jerusalem, ich habe Wächter auf deine Mauern bestellt, die den ganzen Tag und die ganze Nacht nimmer stille schweigen sollen! Die ihr den HERRN erinnern sollt, gönnt euch keine Ruhe!
7 У Йерусалимни тиклигичә, Уни йәр-җаһанниң оттурисида рәхмәт-мәдһийиләрниң сәвәви қилғичә, Униңға һеч арам бәрмәңлар!».
Und laßt ihm keine Ruhe, bis er Jerusalem herstellt und bis er es zu einem Ruhm auf Erden setzt!
8 Пәрвәрдигар оң қоли һәм Өз күчи болған билиги билән мундақ қәсәм ичти: — «Мән зираәтлириңни дүшмәнлириңгә озуқ болушқа иккинчи бәрмәймән; Җапа тартип ишлигән йеңи шарапниму ятларниң пәрзәнтлири иккинчи ичмәйду;
Der HERR hat bei seiner Rechten und bei seinem starken Arm geschworen: Ich will dein Korn in Zukunft nicht mehr deinen Feinden zur Speise geben, und die Fremdlinge sollen nicht mehr deinen Most trinken, den du erarbeitet hast;
9 Зираәтләрни оруп жиққанлар өзлирила уни йәп Пәрвәрдигарни мәдһийиләйду; [Үзүмләрни] үзгәнләр муқәддәс өйүмниң сәйналирида улардин ичиду».
sondern die es einernten, die sollen es essen und den HERRN preisen; und die ihn einbringen, die sollen ihn trinken in den Vorhöfen meines Heiligtums.
10 — Өтүңлар, дәрвазилардин өтүңлар! Хәлиқниң йолини түз қилип тәйярлаңлар! Йолни көтириңлар, көтириңлар; Ташларни елип ташливетиңлар; Хәлиқ-милләтләр үчүн [йол көрситидиған] бир туғни көтириңлар.
Gehet hin, gehet hin durch die Tore! Bereitet dem Volk den Weg, machet Bahn, machet Bahn! Räumet die Steine weg! Hebt das Panier hoch empor über die Völker!
11 Мана, Пәрвәрдигар җаһанниң чәт-яқилириға мундақ дәп җакалиди: — Зион қизиға мундақ дәп ейтқин: — «Қара, сениң ниҗат-қутулушуң келиватиду! Қара, Униң Өзи алған мукапити Өзи билән биллә, Униң Өзиниң инъами Өзигә һәмраһ болиду.
Siehe, der HERR läßt verkündigen bis ans Ende der Erde: Saget der Tochter Zion: Siehe, dein Heil kommt! Siehe, sein Lohn ist bei ihm und seine Vergeltung vor ihm!
12 Вә хәқләр уларни: «Пак-муқәддәс хәлиқ», «Пәрвәрдигар һәмҗәмәтлик қилип қутқузғанлар» дәйду; Сән болсаң: «Интилип издәлгән», «Һеч ташливетилмигән шәһәр» дәп атилисән.
Und man wird sie nennen «das heilige Volk, Erlöste des HERRN»; und dich wird man nennen «die aufgesuchte und nichtverlassene Stadt».
