Йәшая 60
1 — Орнуңдин тур, нур чач! Чүнки нуруң йетип кәлди, Пәрвәрдигарниң шан-шәриви үстүңдә көтирилди!
“Ifni kee dhufeeraatii kaʼii ibsi; ulfinni Waaqayyoo siif baʼeera.
2 Чүнки қараңғулуқ йәр-зиминни, Қап қара зулмәт әл-жутларни басиду; Бирақ Пәрвәрдигар үстүңдә көтирилиду, Униң шан-шәриви сениңдә көрүниду;
Kunoo, dukkanni lafa, dukkanni hamaan immoo uummattoota haguuga; Waaqayyo garuu siif kaʼeera; ulfinni isaas sirraa mulʼata.
3 Һәм әлләр нуруң билән, Падишаһлар сениң көтирилгән йоруқлуғуң билән маңиду.
Saboonni gara ifa keetii, mootonni immoo gara ifa kee 2 isa bariitti ni dhufu.
4 Бешиңни көтәр, әтрапиңға қарап бақ; Уларниң һәммиси җәм болуп жиғилиду; Улар йениңға келиду, — Оғуллириң жирақтин келиду, Қизлириң янпашларға артилип көтирип келиниду.
“Ija kee ol fudhadhuutii naannoo kee ilaali; hundinuu wal gaʼanii gara kee ni dhufu; ilmaan kee fagoodhaa, intallan kees qomatti baatamanii gara kee ni dhufu.
5 Шу чағда көрисән, Көзлириң чақнап кетиду, Жүрәклириң типчәкләп, ич-ичиңгә патмай қалисән; Чүнки деңиздики байлиқлар сән тәрәпкә бурулуп келиду, Әлләрниң мал-дуниялири йениңға келиду.
Ergasii ni ilaalta; ni calaqqiftas; lapheen kee ni dhaʼata; gammachuudhaanis ni guutama; qabeenyi galaanotaa hundinuu gara kee dhufu; badhaadhummaan sabootaas kan kee taʼa.
6 Топ-топ болуп кәткән төгиләр, Һәм Мидиян һәм Әфаһдики тайлақлар сени қаплайду; Шебадикиләрниң һәммиси келиду; Улар алтун һәм хушбуй елип келиду, Пәрвәрдигарниң мәдһийилирини җакалайду.
Gaalli baayʼeen, ilmaan gaalaa kan Midiyaanii fi kan Eefaa biyya kee ni guutu. Namoonni hundi warqee fi ixaana fidanii, galata Waaqayyoo labsaa biyya Shebaatii ni dhufu.
7 Кедарниң барлиқ қой падилири йениңға жиғилиду; Небайотниң қочқарлири хизмитиңдә болиду; Улар Мениң қобул қилишимға еришип қурбангаһимға чиқирилиду; Шуниң билән гөзәллик-җулалиғимни аян қилидиған өйүмни гөзәлләштүримән.
Bushaayeen Qeedaar hundinuu gara keetti walitti qabamu; korbeeyyiin hoolaa Nabaayot si tajaajilu; isaan iddoo aarsaa koo irratti aarsaawwan fudhatama qaban ni taʼu; anis mana ulfina kootii nan kabaja.
8 Кәптәрханилириға қайтип кәлгән кәптәрләрдәк, Учуп келиватқан булуттәк келиватқан кимду?
“Warri akkuma gugeewwanii manneen isaaniitti barrisan, kanneen akka duumessaa gugatan kunneen eenyu faʼi?
9 Чүнки араллар Мени күтиду; Шулар арисидин оғуллириңни жирақтин елип келишкә, Өз алтун-күмүчлирини биллә елип келишкә, Таршиштики кемиләр биринчи болиду. Улар Худайиң Пәрвәрдигарниң намиға, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң йениға келиду; Чүнки У саңа гөзәллик-җулалиқ кәлтүрди.
Dhugumaan biyyoonni bishaan gidduu na abdatu; sababii inni ulfina sitti uffiseef, maqaa Waaqayyo Waaqa keetii, Qulqullicha Israaʼeliitiif jedhanii dooniiwwan Tarshiish dursanii, meetii fi warqee isaanii wajjin ilmaan kee fagoodhaa ni fidu.
10 Ят адәмләрниң балилири сепиллириңни қуриду, Уларниң падишалири хизмитиңдә болиду; Чүнки ғәзивимдә Мән сени урдум; Бирақ шапаитим билән саңа рәһим-меһриванлиқ көрсәттим.
“Namoonni ormaa dallaa kee ni ijaaru; mootonni isaaniis si tajaajilu; Ani aariidhaan si dhaʼu illee, gara laafina koo jaalalaan sitti nan argisiisa.
11 Дәрвазилириң һәрдайим очуқ туриду; (Улар кечә-күндүз етилмәйду) Шундақ қилғанда әлләрниң байлиқлирини саңа елип кәлгили, Уларниң падишалирини алдиңға йетәкләп кәлгили болиду.
Akka namoonni badhaadhina sabootaa gara keetti fidaniif, akka mootonni isaaniis hiriiraan gara keetti seenaniif, karrawwan kee yeroo hunda banamaa taʼu; isaan halkanii guyyaa gonkumaa hin cufaman;
12 Чүнки саңа хизмәттә болушни рәт қилидиған әл яки падишалиқ болса йоқилиду; Мошундақ әлләр пүтүнләй бәрбат болиду.
Sabni yookaan mootummaan si hin tajaajille ni barbadaaʼuutii; guutummaan guutuuttis ni balleeffamu.
13 Мениң муқәддәс җайимни гөзәлләштүрүшкә, Ливанниң шәриви, — Арча, қариғай вә боксус дәрәқлириниң һәммиси саңа келиду; Шундақ қилип айиғим турған йәрни шәрәплик қилимән.
“Ulfinni Libaanoon, gaattiraan, qararoo fi hadheessi, lafa iddoo qulqulluu koo miidhagsuuf gara kee ni dhufu; anis iddoo miilli koo dhaabatu nan kabaja.
14 Сени харлиғанларниң балилири болса алдиңға егилгиничә келиду; Сени кәмситкәнләрниң һәммиси айиғиңға баш уриду; Улар сени «Пәрвәрдигарниң шәһири», «Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң Зиони» дәп атайду.
Ilmaan warra si cunqursanii siif sagadaa gara kee dhufu; warri si tuffatan hundinuus miilla keetti kufu; isaanis Magaalaa Waaqayyoo Xiyoon kan Qulqullicha Israaʼel jedhanii si waamu.
15 Сән ташливетилгән һәм нәпрәткә учриғанлиғиң үчүн, Һеч ким зиминиңдин өтмигән; Әндиликтә Мән сени мәңгүлүк бир шан-шөһрәт, Әвлат-әвлатларниң бир хурсәнлиги қилимән.
“Yoo ati jibbamtee gatamtee namni tokko iyyuu si keessaan darbuu lagate iyyuu, ani boontuu bara baraatii fi gammachuu dhaloota hundaa sin taasisa.
16 Әлләрниң сүтини емисән, Падишаһларниң әмчигидин әмгәндәк [меһри-шәпқитигә] еришсән; Шуниң билән сән Мән Пәрвәрдигарни өзүңниң Ниҗаткариң һәм Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң, «Яқуптики қудрәт Егиси» дәп билисән.
Ati aannan sabootaa ni dhugda; harma moototaas ni hoota. Yommus ani Waaqayyo Jabaan Yaaqoob, Fayyisaa kee fi Furaa kee akkan taʼe ni beekta.
17 Мисниң орниға алтунни, Төмүрниң орниға күмүчни әпкелип алмаштуримән; Яғачниң орниға мисни, Ташларниң орниға төмүрни әпкелип алмаштуримән; Сениң һакимлириңни болса тинич-арамлиқ, Бәглириңни һәққанийлиқ қилимән.
Ani qooda naasii warqee, qooda sibiilaa immoo, meetii siif nan fida. Qooda mukaa naasii, qooda dhagaa immoo, sibiila siif nan fida. Nagaa mootii kee, qajeelummaa immoo, bulchaa kee nan godha.
18 Зиминиңда зораванлиқниң һеч садаси болмайду, Чегаралириң ичидә вәйранчилиқ вә һалакәтму йоқ болиду; Сән сепиллириңни «ниҗат», Дәрвазилириңни «мәдһийә» дәп атайсән.
Siʼachi biyya kee keessatti gooliin, daarii kee keessatti immoo diigamni yookaan badiisni hin dhagaʼamu; ati garuu dallaa kee Fayyina, karrawwan kee immoo Galata jettee waamta.
19 Нә қуяш күндүздә саңа нур болмайду, Нә айниң җуласи саңа йоруқлуқ бәрмәйду; Бәлки Пәрвәрдигар сениң мәңгүлүк нуруң болиду, Сениң Худайиң гөзәл җулалиғиң болиду.
Siʼachi aduun guyyaadhaan, ifni jiʼaas halkaniin ifa kee hin taʼu; Waaqayyo ifa kee bara baraa taʼaatii; Waaqni kee ulfina kee ni taʼa.
20 Сениң қуяшиң иккинчи патмайду, Ейиң толунлуғидин янмайду; Чүнки Пәрвәрдигар сениң мәңгүлүк нуруң болиду, Һәсрәт-қайғулуқ күнлириңгә хатимә берилиду.
Aduun kee deebitee hin dhiitu; jiʼi kee hin badu; Waaqayyo ifa kee bara baraa ni taʼa; barri gadda kees ni raawwatama.
21 Сениң хәлқиңниң һәммиси һәққаний болиду; Йәр-зиминға мәңгүгә егидарчилиқ қилиду; Уларниң Мениң гөзәл җулалиғимни аян қилиши үчүн, Улар Өз қолум билән тиккән майса, Өз қолум билән ишлигиним болиду.
Yoos uummanni kee hundi qajeelaa ni taʼa; bara baraanis lafa ni dhaala. Isaan biqiltuu ani dhaabbadhee dha; hojii harka koo, kan ani ittiin ulfina koo mulʼisuuf jedhee hojjedhee dha.
22 Сәбий бала болса миңға, Әң кичиги болса улуқ әлгә айлиниду, Мәнки Пәрвәрдигар буларни өз вақтида тездин әмәлгә ашуримән.
Maatiin muraasni kuma, gareen xinnaan immoo saba guddaa taʼa. Ani Waaqayyoo dha; waan kana yeroo isaatti dafee nan hojjedha.”
