Йәшая 60

1 — Орнуңдин тур, нур чач! Чүнки нуруң йетип кәлди, Пәрвәрдигарниң шан-шәриви үстүңдә көтирилди!

١ قُومِي اسْتَضِيئِي، فَإِنَّ نُورَكِ قَدْ جَاءَ، وَمَجْدَ الرَّبِّ أَشْرَقَ عَلَيْكِ.

2 Чүнки қараңғулуқ йәр-зиминни, Қап қара зулмәт әл-жутларни басиду; Бирақ Пәрвәрдигар үстүңдә көтирилиду, Униң шан-шәриви сениңдә көрүниду;

٢ هَا إِنَّ الظُّلْمَةَ تَغْمُرُ الأَرْضَ، وَاللَّيْلَ الدَّامِسَ يَكْتَنِفُ الشُّعُوبَ، وَلَكِنَّ الرَّبَّ يُشْرِقُ عَلَيْكِ، وَيَتَجَلَّى مَجْدُهُ حَوْلَكِ،

3 Һәм әлләр нуруң билән, Падишаһлар сениң көтирилгән йоруқлуғуң билән маңиду.

٣ فَتُقْبِلُ الأُمَمُ إِلَى نُورِكِ، وَتَتَوَافَدُ الْمُلُوكُ إِلَى إِشْرَاقِ ضِيَائِكِ.

4 Бешиңни көтәр, әтрапиңға қарап бақ; Уларниң һәммиси җәм болуп жиғилиду; Улар йениңға келиду, — Оғуллириң жирақтин келиду, Қизлириң янпашларға артилип көтирип келиниду.

٤ تَأَمَّلِي حَوْلَكِ وَانْظُرِي، فَهَا هُمْ جَمِيعاً قَدِ اجْتَمَعُوا، وَأَتَوْا إِلَيْكِ. يَجِيءُ أَبْنَاؤُكِ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ، وَتُحْمَلُ بَنَاتُكِ عَلَى الأَذْرُعِ.

5 Шу чағда көрисән, Көзлириң чақнап кетиду, Жүрәклириң типчәкләп, ич-ичиңгә патмай қалисән; Чүнки деңиздики байлиқлар сән тәрәпкә бурулуп келиду, Әлләрниң мал-дуниялири йениңға келиду.

٥ عِنْدَئِذٍ تَنْظُرِينَ وَتَتَهَلَّلِينَ، وَتَطْغَى الإِثَارَةُ عَلَى قَلْبِكِ، وَتَمْتَلِئِينَ فَرَحاً لأَنَّ ثَرْوَاتِ الْبَحْرِ تَتَحَوَّلُ إِلَيْكِ وَغِنَى الأُمَمِ يَتَدَفَّقُ عَلَيْكِ.

6 Топ-топ болуп кәткән төгиләр, Һәм Мидиян һәм Әфаһдики тайлақлар сени қаплайду; Шебадикиләрниң һәммиси келиду; Улар алтун һәм хушбуй елип келиду, Пәрвәрдигарниң мәдһийилирини җакалайду.

٦ تَكْتَظُّ أَرْضُكِ بِكَثْرَةِ الإِبِلِ. مِنْ أَرْضِ مِدْيَانَ وَعِيفَةَ تَغْشَاكِ بَوَاكِيرُ، تَتَقَاطَرُ إِلَيْكِ مِنْ شَبَا مُحَمَّلَةً بِالذَّهَبِ وَاللُّبَانِ وَتُذِيعُ تَسْبِيحَ الرَّبِّ.

7 Кедарниң барлиқ қой падилири йениңға жиғилиду; Небайотниң қочқарлири хизмитиңдә болиду; Улар Мениң қобул қилишимға еришип қурбангаһимға чиқирилиду; Шуниң билән гөзәллик-җулалиғимни аян қилидиған өйүмни гөзәлләштүримән.

٧ جَمِيعُ قُطْعَانِ قِيدَارَ تَجْتَمِعُ إِلَيْكِ، وَكِبَاشُ نَبَايُوتَ تَخْدُمُكِ، تُقَدِّمُ قَرَابِينَ مَقْبُولَةً عَلَى مَذْبَحِي، وَأُمَجِّدُ بَيْتِي الْبَهِيَّ.

8 Кәптәрханилириға қайтип кәлгән кәптәрләрдәк, Учуп келиватқан булуттәк келиватқан кимду?

٨ مَنْ هُؤُلاءِ الطَّائِرُونَ كَالسَّحَابِ وَكَالْحَمَامِ إِلَى أَعْشَاشِهَا؟

9 Чүнки араллар Мени күтиду; Шулар арисидин оғуллириңни жирақтин елип келишкә, Өз алтун-күмүчлирини биллә елип келишкә, Таршиштики кемиләр биринчи болиду. Улар Худайиң Пәрвәрдигарниң намиға, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң йениға келиду; Чүнки У саңа гөзәллик-җулалиқ кәлтүрди.

٩ فَالْجَزَائِرُ تَنْتَظِرُنِي، وَفِي الطَّلِيعَةِ سُفُنُ تَرْشِيشَ حَامِلَةٌ أَبْنَاءَكِ لِتَأْتِيَ بِهِمْ مِنْ أَرْضٍ بَعِيدَةٍ، وَمَعَهُمْ فِضَّتُهُمْ وَذَهَبُهُمْ، تَكْرِيماً لاسْمِ الرَّبِّ إِلَهِكِ وَلِقُدُّوسِ إِسْرَائِيلَ لأَنَّهُ قَدْ مَجَّدَكِ.

10 Ят адәмләрниң балилири сепиллириңни қуриду, Уларниң падишалири хизмитиңдә болиду; Чүнки ғәзивимдә Мән сени урдум; Бирақ шапаитим билән саңа рәһим-меһриванлиқ көрсәттим.

١٠ يُعَمِّرُ الْغُرَبَاءُ أَسْوَارَكِ، وَيَخْدُمُكِ مُلُوكُهُمْ، لأَنِّي فِي غَضَبِي عَاقَبْتُكِ، وَفِي رِضَايَ رَحَمْتُكِ.

11 Дәрвазилириң һәрдайим очуқ туриду; (Улар кечә-күндүз етилмәйду) Шундақ қилғанда әлләрниң байлиқлирини саңа елип кәлгили, Уларниң падишалирини алдиңға йетәкләп кәлгили болиду.

١١ تَنْفَتِحُ أَبْوَابُكِ دَائِماً وَلا تُوْصَدُ لَيْلَ نَهَارَ، لِيَحْمِلَ إِلَيْكِ النَّاسُ ثَرْوَةَ الأُمَمِ، وَفِي مَوْكِبٍ يُسَاقُ إِلَيْكِ مُلُوكُهُمْ،

12 Чүнки саңа хизмәттә болушни рәт қилидиған әл яки падишалиқ болса йоқилиду; Мошундақ әлләр пүтүнләй бәрбат болиду.

١٢ لأَنَّ الأُمَّةَ وَالْمَمْلَكَةَ الَّتِي لَا تَخْضَعُ لَكِ تَهْلِكُ، وَهَذِهِ الشُّعُوبُ تَتَعَرَّضُ لِلْخَرَابِ السَّاحِقِ.

13 Мениң муқәддәс җайимни гөзәлләштүрүшкә, Ливанниң шәриви, — Арча, қариғай вә боксус дәрәқлириниң һәммиси саңа келиду; Шундақ қилип айиғим турған йәрни шәрәплик қилимән.

١٣ يَأْتِي إِلَيْكِ مَجْدُ لُبْنَانَ بِسَرْوِهِ وَسِنْدِيَانِهِ وَشِرْبِينِهِ لِتَزْيِينِ مَوْضِعِ مَقْدِسِي، فَأَجْعَلُ مَوْطِئَ قَدَمَيَّ مَجِيداً.

14 Сени харлиғанларниң балилири болса алдиңға егилгиничә келиду; Сени кәмситкәнләрниң һәммиси айиғиңға баш уриду; Улар сени «Пәрвәрдигарниң шәһири», «Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң Зиони» дәп атайду.

١٤ وَيُقْبِلُ إِلَيْكِ أَبْنَاءُ مُضَايِقِيكِ خَاضِعِينَ، وَكُلُّ الَّذِينَ احْتَقَرُوكِ يَنْحَنُونَ عِنْدَ قَدَمَيْكِ، وَيَدْعُونَكِ مَدِينَةَ الرَّبِّ، صِهْيَوْنَ قُدُّوسِ إِسْرَائِيلَ.

15 Сән ташливетилгән һәм нәпрәткә учриғанлиғиң үчүн, Һеч ким зиминиңдин өтмигән; Әндиликтә Мән сени мәңгүлүк бир шан-шөһрәт, Әвлат-әвлатларниң бир хурсәнлиги қилимән.

١٥ وَبَعْدَ أَنْ كُنْتِ مَهْجُورَةً مَمْقُوتَةً لَا يَعْبُرُ بِكِ أَحَدٌ، سَأَجْعَلُكِ بَهِيَّةً إِلَى الأَبَدِ، وَفَرَحَ كُلِّ الأَجْيَالِ،

16 Әлләрниң сүтини емисән, Падишаһларниң әмчигидин әмгәндәк [меһри-шәпқитигә] еришсән; Шуниң билән сән Мән Пәрвәрдигарни өзүңниң Ниҗаткариң һәм Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң, «Яқуптики қудрәт Егиси» дәп билисән.

١٦ وَتَشْرَبِينَ لَبَنَ الأُمَمِ، وَتَرْضَعِينَ ثُدِيَّ الْمُلُوكِ، وَتُدْرِكِينَ أَنِّي أَنَا الرَّبُّ مُخَلِّصُكِ وَفَادِيكِ عَزِيزُ يَعْقُوبَ.

17 Мисниң орниға алтунни, Төмүрниң орниға күмүчни әпкелип алмаштуримән; Яғачниң орниға мисни, Ташларниң орниға төмүрни әпкелип алмаштуримән; Сениң һакимлириңни болса тинич-арамлиқ, Бәглириңни һәққанийлиқ қилимән.

١٧ وَعِوَضاً عَنِ النُّحَاسِ أَجْلِبُ لَكِ الذَّهَبَ، وَبَدَلَ الْحَدِيدِ آتِي لَكِ بِالْفِضَّةِ، وَعِوَضَ الْخَشَبِ نُحَاساً، وَبَدَلَ الْحِجَارَةِ حَدِيداً، وَأَجْعَلُ وُلاتَكِ مَصْدَرَ سَلامٍ، وَمُسَخِّرِيكِ يَعَامِلُونَكِ بِالْعَدْلِ.

18 Зиминиңда зораванлиқниң һеч садаси болмайду, Чегаралириң ичидә вәйранчилиқ вә һалакәтму йоқ болиду; Сән сепиллириңни «ниҗат», Дәрвазилириңни «мәдһийә» дәп атайсән.

١٨ وَلا يُسْمَعُ بِظُلْمٍ فِي أَرْضِكِ، وَلا بِدَمَارٍ أَوْ خَرَابٍ دَاخِلَ تُخُومِكِ، وَتَدْعِينَ أَسْوَارَكِ خَلاصاً، وَبَوَّابَاتِكِ تَسَابِيحَ.

19 Нә қуяш күндүздә саңа нур болмайду, Нә айниң җуласи саңа йоруқлуқ бәрмәйду; Бәлки Пәрвәрдигар сениң мәңгүлүк нуруң болиду, Сениң Худайиң гөзәл җулалиғиң болиду.

١٩ وَلا تَعُودُ الشَّمْسُ نُوراً لَكِ فِي النَّهَارِ وَلا يُشْرِقُ ضَوْءُ الْقَمَرِ عَلَيْكِ لأَنَّ الرَّبَّ يَكُونُ نُورَكِ الأَبَدِيَّ، وَإِلَهُكِ يَكُونُ مَجْدَكِ.

20 Сениң қуяшиң иккинчи патмайду, Ейиң толунлуғидин янмайду; Чүнки Пәрвәрдигар сениң мәңгүлүк нуруң болиду, Һәсрәт-қайғулуқ күнлириңгә хатимә берилиду.

٢٠ وَلا تَغْرُبُ شَمْسُكِ مِنْ بَعْدُ، وَلا يَتَضَاءَلُ قَمَرُكِ، لأَنَّ الرَّبَّ يَكُونُ نُورَكِ الأَبَدِيَّ، وَتَنْقَضِي أَيَّامُ مَنَاحَتِكِ.

21 Сениң хәлқиңниң һәммиси һәққаний болиду; Йәр-зиминға мәңгүгә егидарчилиқ қилиду; Уларниң Мениң гөзәл җулалиғимни аян қилиши үчүн, Улар Өз қолум билән тиккән майса, Өз қолум билән ишлигиним болиду.

٢١ وَيَكُونُ شَعْبُكِ جَمِيعاً أَبْرَاراً وَيَرِثُونَ الأَرْضَ إِلَى الأَبَدِ، فَهُمْ غُصْنُ غَرْسِي وَعَمَلُ يَدَيَّ لأَتَمَجَّدَ.

22 Сәбий бала болса миңға, Әң кичиги болса улуқ әлгә айлиниду, Мәнки Пәрвәрдигар буларни өз вақтида тездин әмәлгә ашуримән.

٢٢ وَيَضْحَى أَقَلُّهُمْ أَلْفاً، وَأَصْغَرُهُمْ أُمَّةً قَوِيَّةً، أَنَا الرَّبُّ أُسْرِعُ فِي تَحْقِيقِ ذَلِكَ فِي حِينِهِ.