Йәшая 58
1 — Нида қилип җакалиғин, Авазиңни қоюп берип болушичә товла, Авазиңни канайдәк көтәр, Мениң хәлқимгә уларниң асийлиғини, Яқупниң җәмәтигә гуналирини баян қилғин.
Aad u qayli, oo waxba ha iskula hadhin, codkaagana sida buun oo kale kor u qaad, oo dadkayga xadgudubkooda u sheeg, oo reer Yacquubna dembiyadooda u sheeg.
2 Бирақ улар Мени һәр күни издәйдиған, Һәққанийлиқни жүргүзидиған, Мениң йоллиримни билишни хошаллиқ дәп билидиған, Худасиниң һөкүм-пәрманлирини ташливәтмәйдиған бир әлгә охшайду; Улар Мәндин һәққанийлиқни бекитидиған һөкүм-пәрманларни сорайду; Улар Худаға йеқинлишишни хурсәнлик дәп билиду.
Laakiinse iyagu maalin kasta way i doondoonaan, oo waxay jecel yihiin inay jidadkayga ogaadaan. Sidii quruun xaqnimo samaysay oo aan innaba amarkii Ilaahooda ka tegin waxay i weyddiistaan amarro xaq ah, oo waxay aad u jecel yihiin inay Ilaah ku soo dhowaadaan.
3 [Андин улар]: — «Биз роза туттуқ, Әнди немишкә сән көзүңгә илмидиң? Биз җенимизни қийнидуқ, Әнди немишкә буниңдин хәвириң йоқ?» — [дәп сорайду]. — Қараңлар, роза күни өз көңлүңлардикини қиливерисиләр, Хизмәтчилириңларни қаттиқ ишлитисиләр;
Waxay leeyihiin, Bal maxaannu u soonnay oo aad u arki weyday? Bal maxaannu naftayada u dhibnay oo aad u daymoon weyday? Bal eega, maalintii aad soontaan waad iska raaxaysataan, oo shaqaalihiinna oo dhanna waad dulantaan.
4 Силәрниң роза тутушлириңлар җәңги-җедәл чиқириш үчүнму? Қәбиһ қоллириңлар мушт билән адәм урушни мәхсәт қилған охшимамду? Һазирқи роза тутушлириңларниң мәхсити авазиңларни әршләрдә аңлитиш әмәстур!
Bal eega, idinku waxaad u soontaan dirir iyo dood keliya, iyo inaad feedhkii sharnimada wax ku dhufataan. Maanta uma soontaan si codkiinna xagga sare looga maqlo.
5 Мән таллиған шу роза тутуш күни — Адәмләрниң җенини қийнайдиған күнму? Бешини қомуштәк егип, Астиға бөз вә күлләрни йейиш керәк болған күнму? Силәр мошундақ ишларни «роза», «Пәрвәрдигар қобул қилғидәк бир күн» дәватамсиләр?
Soonkii aan doortay ma waxaas oo kalaa? Ma maalin nin naftiisa dhibo baa? Ma inuu madaxiisa sida cawsduur u foororsho, oo uu hoostiisa dhar joonyad ah iyo dambas ku goglo baa? Waxaa ma waxaad tidhaahdaan, Waa soon iyo maalin Rabbigu aqbali karo?
6 Мана, Мән таллиған роза мошуки: — Рәзиллик-зулумниң асарәтлирини бошитиш, Боюнтуруқниң тасмилирини йешиш, Езилгәнләрни бошитип һөр қилиш, Һәр қандақ боюнтуруқни чеқип ташлаш әмәсмиди?
Sow kanu ma aha soonkii aan doortay in silsiladihii sharnimada la furo, oo guntimihii harqoodka la debciyo, oo kuwa la dulmay la xoreeyo, oo aad harqood kasta jebisaan?
7 Аш-нениңни ачларға үләштүрүшүң, Һаҗәтмән мусапирларни һимайә қилип өйүңгә апиришиң, Ялаңачларни көргиниңдә, уни кийдүрүшүң, Өзүңни өзүң билән бир җан бир тән болғанлардин қачурмаслиғиңдин ибарәт әмәсму?
Sow ma aha inaad kibistaada ka gaajaysan u gooysid, oo aad masaakiinta aan hoy lahayn gurigaaga soo gelisid, oo markaad aragtid mid qaawan aad wax huwisid, oo aadan xigtadaada aad isku jiidhka tihiin ka dhuuman?
8 Шундақ қилғанда нуруң таң сәһәрдәк валлидә ечилиду, Саламәтлигиң тездин әслигә келип яшнайсән; Һәққанийлиғиң алдиңда маңиду, Арқаңдики муһапизәтчиң болса Пәрвәрдигарниң шан-шәриви болиду.
Oo markaas iftiinkaagu wuxuu u soo kaahi doonaa sida kaaha waaberi, oo bogsiintaaduna dhaqso bay u soo bixi doontaa, oo xaqnimadaaduna way ku hor socon doontaa, oo ammaanta Rabbiguna way ku daba socon doontaa.
9 Сән чақирсаң, Пәрвәрдигар җавап бериду; Нида қилисән, У: «Мана Мән!» дәйду. Әгәр араңлардин боюнтуруқни, Тәңләйдиған бармақни, Һәм төһмәт гәплирини йоқ қилсаң,
Markaasaad dhawaaqi doontaa, oo Rabbiguna waa kuu jawaabi doonaa, waad u qayshan doontaa, oo isna wuxuu ku odhan doonaa, Waa i kan. Haddaad dhexdaada ka fogaysid harqoodka, iyo farta fiiqiddeeda, iyo hadlidda sharka ah,
10 Җениңни ачлар үчүн пида қилсаң, Езилгәнләрниң һаҗәтлиридин чиқсаң, Шу чағда нуруң қараңғулуқта көтирилиду; Зулмитиң чүштәк болиду;
oo haddaad ka gaajaysan quudkaaga siisid, oo aad nafta dhibaataysan dherjisid, markaas iftiinkaagu gudcur buu ka soo dhex kaahi doonaa, oo madowgaaguna wuxuu noqon doonaa sida hadh cad oo kale.
11 Һәм Пәрвәрдигар сениң дайимлиқ йетәклигүчиң болиду, Җениңни қурғақчилиқ болған вақтидиму қамдайду, Устиханлириңни күчәйтиду; Сән суғирилидиған бир бағ, Сулири урғуп түгимәйдиған, адәмни алдимайдиған бир булақ болисән;
Oo Rabbiguna had iyo goorba wuu ku hoggaamin doonaa, oo iyadoo abaar ah ayuu naftaada dherjin doonaa, lafahaagana wuu adkayn doonaa, oo adna waxaad noqon doontaa sida beer la waraabiyey, iyo sida il biya ah oo aan innaba biyeheedu gudhin.
12 Сәндин төрәлгәнләр кона харабиләрни қайтидин қуруп чиқиду; Нурғун дәвирләр қалдурған һулларни қайтидин көтирисән, Шуниң билән «Бөсүлгән тамларни қайтидин ясиғучи, Коча-йол вә туралғуларни әслигә кәлтүргүчи» дәп атилисән.
Oo kuwaaga ayaa meelihii hore oo burburay dhisi doona, oo waxaad sara kicin doontaa aasaasyada qarniyada badan, oo waxaa laguugu yeedhi doonaa Jabniinkabe, iyo kan jidadka cusboonaysiiya si loo dego.
13 Әгәр сән шабат күнидә қәдәмлириңни санап маңсаң, Йәни Мениң муқәддәс күнүмдә өзүңниңки көңлүңдикиләрни қилмай, Шабатни «хошаллиқ», Пәрвәрдигарниң муқәддәс күнини «һөрмәтлик күн» дәп билсәң, Һәм Уни һөрмәтләп, Өз йоллириңда маңмай, Өз билгиниңни издимәй, Қуруқ параң салмисаң,
Haddaad sabtida cagtaada ula hadhid si aadan maalintayda quduuska ah damacaaga u samayn, aadse sabtida ugu yeedhid farxad, iyo tan quduuska ah ee Rabbiga, oo sharafta badan, iyo haddaad sabtida sharaftid, adigoo aan siyaalahaaga samaynayn, ama aan damacaaga daba galayn, ama aan hadalkaaga ku hadlayn,
14 Ундақта Пәрвәрдигарни көңлүңниң хошаллиғи дәп билисән, Һәм Мән сени йәр йүзидики жуқури җайларға мингүзүп маңдуримән; Атаң Яқупниң мираси билән сени озуқландуримән — Чүнки Пәрвәрдигар Өз ағзи билән шундақ сөз қилди.
markaasaad Rabbiga ku farxi doontaa, oo anna waxaan ku marsiin doonaa meelaha sarsare ee dhulka, oo dhaxalkii awowgaa Yacquub ayaan kugu quudin doonaa, waayo, afkii Rabbiga ayaa saas ku hadlay.
