Йәшая 58
1 — Нида қилип җакалиғин, Авазиңни қоюп берип болушичә товла, Авазиңни канайдәк көтәр, Мениң хәлқимгә уларниң асийлиғини, Яқупниң җәмәтигә гуналирини баян қилғин.
Tha hoi hang ah, na lok to paquem hmah; mongkah tuen baktiah hang ah; kai ih kaminawk khaeah sakpazaehaih to thui paeh loe, Jakob imthung takoh khaeah zaehaihnawk to amtuengsak ah.
2 Бирақ улар Мени һәр күни издәйдиған, Һәққанийлиқни жүргүзидиған, Мениң йоллиримни билишни хошаллиқ дәп билидиған, Худасиниң һөкүм-пәрманлирини ташливәтмәйдиған бир әлгә охшайду; Улар Мәндин һәққанийлиқни бекитидиған һөкүм-пәрманларни сорайду; Улар Худаға йеқинлишишни хурсәнлик дәп билиду.
Nihcae loe toenghaih sah kami, angmacae Sithaw mah thuih ih lok pahnawt ai kami ah oh o baktih toengah, ni thokkruek kai ang pakrong o; kai ih loklam katoeng to panoek han koeh o; toenghaih loklamnawk to ang dueng o moe, Sithaw khaeah anghnaihaih to a koeh o.
3 [Андин улар]: — «Биз роза туттуқ, Әнди немишкә сән көзүңгә илмидиң? Биз җенимизни қийнидуқ, Әнди немишкә буниңдин хәвириң йоқ?» — [дәп сорайду]. — Қараңлар, роза күни өз көңлүңлардикини қиливерисиләр, Хизмәтчилириңларни қаттиқ ишлитисиләр;
Tipongah buhzahhaih ka sak o naah, nang khen ai loe? Tipongah pakhra patanghaih hoiah ka oh o naah, nang dawncang ai loe? tiah na thuih o, khenah, buhzahhaih niah na tamnanawk to angpho qawt ah tok na sak o sak moe, nangmacae loe kanawm ah na oh o.
4 Силәрниң роза тутушлириңлар җәңги-җедәл чиқириш үчүнму? Қәбиһ қоллириңлар мушт билән адәм урушни мәхсәт қилған охшимамду? Һазирқи роза тутушлириңларниң мәхсити авазиңларни әршләрдә аңлитиш әмәстур!
Khenah, nangcae loe lok angaekhaih, ban pathluem moe, maeto hoi maeto angbohhaih hoiah buhzahhaih to na sak o; nangcae ih lok to hmuensang hoiah thaih hanah, vaihni ah na sak o ih buhzahhaih baktiah buh na zaa o han om ai.
5 Мән таллиған шу роза тутуш күни — Адәмләрниң җенини қийнайдиған күнму? Бешини қомуштәк егип, Астиға бөз вә күлләрни йейиш керәк болған күнму? Силәр мошундақ ишларни «роза», «Пәрвәрдигар қобул қилғидәк бир күн» дәватамсиләр?
Kami maeto loe buhzah moe, poek patanghaih hoiah oh, anih loe phroh kazai baktiah zai sut moe, kazii to angzaeng hoi maiphu nuiah angsong sut, to tiah ohhaih ani to maw ka koeh ih buhzahhaih ah oh? To tiah sakhaih loe Angraeng mah tapom koi buhzahhaih ah oh, tiah thui thai tih maw?
6 Мана, Мән таллиған роза мошуки: — Рәзиллик-зулумниң асарәтлирини бошитиш, Боюнтуруқниң тасмилирини йешиш, Езилгәнләрни бошитип һөр қилиш, Һәр қандақ боюнтуруқни чеқип ташлаш әмәсмиди?
Ka qoih ih buhzahhaih loe, Sethaih qui hoiah kangzaeng kaminawk to khramh pae moe, hmuenzit amtiksak meo, pacaekthlaek ih kaminawk to loisak pacoengah, tahnong ih quinawk khram paehaih to na ai maw?
7 Аш-нениңни ачларға үләштүрүшүң, Һаҗәтмән мусапирларни һимайә қилип өйүңгә апиришиң, Ялаңачларни көргиниңдә, уни кийдүрүшүң, Өзүңни өзүң билән бир җан бир тән болғанлардин қачурмаслиғиңдин ибарәт әмәсму?
Zok amthlam kaminawk to buh pacah moe, ohhaih ahmuen tawn ai amtang kaminawk hanah ohhaih ahmuen paek pacoengah, khukbuen tawn ai kaminawk hanah khukbuen paek moe, aimah ih acaengnawk angqoi taak ving ai ah khosakhaih hae na ai maw?
8 Шундақ қилғанда нуруң таң сәһәрдәк валлидә ечилиду, Саламәтлигиң тездин әслигә келип яшнайсән; Һәққанийлиғиң алдиңда маңиду, Арқаңдики муһапизәтчиң болса Пәрвәрдигарниң шан-шәриви болиду.
To tiah ni na aanghaih loe akhawnbang ih ni aengh baktiah tacawt ueloe, karangah ngan na tui tih; na toenghaih to na hmaa ah caeh ueloe, Angraeng lensawkhaih mah hnukbang hoiah na pakaa tih.
9 Сән чақирсаң, Пәрвәрдигар җавап бериду; Нида қилисән, У: «Мана Мән!» дәйду. Әгәр араңлардин боюнтуруқни, Тәңләйдиған бармақни, Һәм төһмәт гәплирини йоқ қилсаң,
To tiah na sak nahaeloe na kawkhaih lok to Angraeng mah pathim tih; na hangh naah, haeah Ka oh, tiah na naa tih. Minawk pacaekthlaekhaih tongh kaminawk ih hmuenzit to na khring pae, ban pazung hoi takhih moe, kasae thuihaihnawk to nang hmatsak,
10 Җениңни ачлар үчүн пида қилсаң, Езилгәнләрниң һаҗәтлиридин чиқсаң, Шу чағда нуруң қараңғулуқта көтирилиду; Зулмитиң чүштәк болиду;
zok amthlam kaminawk hoi pakhra patangkhang kaminawk ih angaihaihnawk to paek pacoengah, tahmenhaih palung na tawnh nahaeloe, vinghaih thungah na aanghaih to tacawt ueloe, na vinghaih loe athun ih ni aengh baktiah om tih boeh.
11 Һәм Пәрвәрдигар сениң дайимлиқ йетәклигүчиң болиду, Җениңни қурғақчилиқ болған вақтидиму қамдайду, Устиханлириңни күчәйтиду; Сән суғирилидиған бир бағ, Сулири урғуп түгимәйдиған, адәмни алдимайдиған бир булақ болисән;
Nang loe Angraeng mah na caeh haih poe tih, zok amthlam naah zok amhahsak ueloe, na huhongnawk to thacaksak tih; nang loe tui paek ih dum baktiah om ueloe, tui kang vai ai tuipuek baktiah na om tih.
12 Сәндин төрәлгәнләр кона харабиләрни қайтидин қуруп чиқиду; Нурғун дәвирләр қалдурған һулларни қайтидин көтирисән, Шуниң билән «Бөсүлгән тамларни қайтидин ясиғучи, Коча-йол вә туралғуларни әслигә кәлтүргүчи» дәп атилисән.
Na caengnawk mah canghnii hoiah kapong sut ahmuen amaenawk to pakhraih o let ueloe, canghnii hoi kaom im sakhaih ahmuennawk to raemh o let tih; to naah nang loe kamro tapangnawk pakraih kami, kami ohhaih loklamnawk sah let kami, tiah kawk o tih.
13 Әгәр сән шабат күнидә қәдәмлириңни санап маңсаң, Йәни Мениң муқәддәс күнүмдә өзүңниңки көңлүңдикиләрни қилмай, Шабатни «хошаллиқ», Пәрвәрдигарниң муқәддәс күнини «һөрмәтлик күн» дәп билсәң, Һәм Уни һөрмәтләп, Өз йоллириңда маңмай, Өз билгиниңни издимәй, Қуруқ параң салмисаң,
Ciimcai kai ih ani ah, na koehhaih bangah na caeh ai, Sabbath ni to kahoih ah na zah, Sabbath ni loe koeh koi kaom ciimcai Angraeng ih niah oh pongah, pakoeh han oh, tiah na thuih; na koehhaih loklam ah na caeh ai, na koeh to na pakrong ai, na koeh ih lok doeh apae ai ah na oh moe, to ni to khingzahaih na paek nahaeloe,
14 Ундақта Пәрвәрдигарни көңлүңниң хошаллиғи дәп билисән, Һәм Мән сени йәр йүзидики жуқури җайларға мингүзүп маңдуримән; Атаң Яқупниң мираси билән сени озуқландуримән — Чүнки Пәрвәрдигар Өз ағзи билән шундақ сөз қилди.
Angraeng ah anghoehaih na tawn tih; long nui ih hmuensang koekah kang ohsak moe, nam pa Jakob ih qawk hoiah kang com han, tiah Angraeng ih pakha mah thuih.
