< Йәшая 54 >

1 — Тәнтәнә қил, и пәрзәнт көрмигән туғмас аял! Нахшиларни яңрат, шатлинип товла, и толғақ тутуп бақимиған аял! — Чүнки ғериб аялниң балилири ери бар аялниңкидин көптур! — дәйду Пәрвәрдигар, —
Веселися ж, неплі́дна, яка не родила, співа́нням утішайся й радій, що мук породі́льних не мала, бо в покиненої буде більше синів від синів заміжньо́ї, говорить Господь!
2 Чедириңниң орнини кеңәйтип, Туралғулириңниң етиклирини улар яйсун; Күчүңни һеч айимай чедир танилириңни узартқин, Қозуқлириңни чиңайтқин;
Пошир місце наме́ту свого́, а заві́си наме́тні поме́шкань твоїх повитяга́й, не затри́муй! Свої шнури продо́вж, а кіло́чки свої позміцня́й!
3 Чүнки сән оң вә сол тәрәпкә кеңийисән; Сениң әвладиң башқа әлләрни егиләйду; Улар ғериб шәһәрләрни аһалилик қилиду.
Бо право́руч і ліво́руч поши́ришся ти, а насіння твоє одіди́чать наро́ди, і заселять міста́ опусто́шені.
4 Қорқма, чүнки сән һеч хиҗаләттә болмайсән, Һеч уятқа қалдурулмайсән, Чүнки йәргә һеч қаритилип қалмайсән, Чүнки яшлиғиңдики хиҗилчанлиқни унтуйсән, Туллуғуңниң аһанитини һеч есиңгә кәлтүрәлмәйсән.
Не бійся, бо со́рому ти не зазнаєш, і не соро́мся, бо не будеш засти́джена, бо про сором свого юна́цтва забудеш, а га́ньби уді́вства свого́ ти не будеш уже пам'ятати!
5 Чүнки сени яритип Шәкилләндүргүчиң болса сениң ериң, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар Униң нами; Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң болса Исраилдики Муқәддәс Болғучи, У барлиқ йәр-зиминниң Худаси дәп атилиду.
Бо Муж твій, Творе́ць твій, — Господь Саваот йому Йме́ння, а твій Викупи́тель — Святий Ізраїлів, — Він Богом усієї землі буде зва́ний!
6 Чүнки Пәрвәрдигар сени чақирди, — Худди ери өзидин ваз кәчкән, көңли сунуқ бир аялдәк, Яшлиғида ятлиқ болуп андин ташливетилгән бир аялни чақирғандәк чақирди» — дәйду сениң Худайиң;
Бо Господь був покликав тебе, як поки́нуту жінку й засму́чену духом, й як жінку юна́цтва Свого, як була ти відки́нена, каже твій Бог.
7 Мән бир дәқиқә сәндин айрилип кәттим, Бирақ зор көйүмчанлиқ билән сени йенимға жиғимән;
На хвильку малу́ Я тебе був покинув, але з милосердям великим тебе позбира́ю.
8 Ғәзивимниң тешиши билән Мән бир дәқиқила йүзүмни сәндин йошуруп қойдум; Бирақ мәңгүлүк меһир-муһәббитим билән саңа көйүмчанлиқ көрситимән» — дәйду Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң Пәрвәрдигар.
У за́палі гніву Я сховав був обличчя Своє на хвилину від тебе, та вічною милістю зми́луюся над тобою, каже твій Викупи́тель, Госпо́дь.
9 Мошу ишлар худди Нуһ [пәйғәмбәр] дәвридики топан сулиридәк болиду — Мән Нуһ дәвридики сулар иккинчи йәр йүзини бесип өтмәйду дәп қәсәм ичкинимдәк, — Мән шундақ қәсәм ичкәнмәнки, Сәндин иккинчи ғәзәпләнмәймән, Саңа иккинчи тәнбиһ бәрмәймән.
Бо для Мене оце — мов ті Но́єві во́ди: як Я присягнув був, що Но́єві во́ди не при́йдуть уже над землею, так Я присягну́в, щоб на тебе не гні́ватися й не карта́ти тебе!
10 Чүнки тағлар йоқилиду, Дөңләрму йөткилип кетиду, Бирақ меһир-муһәббитим сәндин һәргиз кәтмәйду, Саңа арам-хатирҗәмлик бәргән әһдәмму сәндин нери болмайду» — дәйду саңа көйүмчанлиқ қилғучи Пәрвәрдигар.
Бо зру́шаться го́ри й холми́ захита́ються, та милість Моя не віді́йде від тебе, і заповіт Мого миру не захита́ється, каже твій милости́вець, Господь.
11 И хар болған, боранда уян-буян чайқалған, һеч тәсәлли қилинмиған [қиз], Мана, Мән ташлириңни рәңдар семонт лай билән қирлаймән, Көк яқутлар билән һулуңни салимән;
Моя до́чко убога та бурею гнана, невті́шна, — ось камі́ння твої покладу́ в малахі́ті, основи ж твої закладу́ із сапфі́рів!
12 Пақирақ мунарлириңни ләәлләрдин, Дәрвазилириңни чақнақ яқутлардин, Барлиқ сепиллириңни җаваһиратлардин қилип ясаймән.
І пороблю́ із рубі́ну карні́зи твої, твої ж брами — з каміння карбу́нкула, а всю горо́жу твою — з дорогого камі́ння.
13 Сениң балилириңниң һәммиси Пәрвәрдигар тәрипидин үгитилиду; Балилириңниң арам-хатирҗәмлиги зор болиду!
Всі сини твої стануть за у́чнів Господніх, і спо́кій глибокий настане синам твоїм!
14 Сән һәққанийлиқ билән тиклинисән; Сән зулумдин жирақ, (Чүнки сән һеч қорқмайсән) Вәһшәттинму жирақ турғучи болисән, Чүнки у саңа һеч йеқинлашмайду.
Будеш міцно поста́влена праведністю, стань дале́ко від у́тиску, бо не боя́тимешся, і від стра́ху, бо до тебе не збли́зиться він.
15 Мана, бирәрси һаман жиғилип саңа һуҗум қилса, (Бирақ бу иш Мениң ихтияримда болған әмәс), Кимки жиғилип саңа һуҗум қилса сениң сәвәвиңдин жиқилиду.
Коли́ хто чіпля́тися буде до тебе, то це не від Мене, хто чіпля́тися буде до те́бе, той перед тобою впаде́.
16 Мана, көмүр отини йәлпүтүп, Өзигә мувапиқ бир қурални ясиғучи төмүрчини Мән яратқанмән, Һәм хар қилиш үчүн һалак қилғучиниму Мән яратқанмән;
Отож, Я створив коваля́, який дме на огонь із вугі́лля, і виро́блює збро́ю свого ремесла́; і вигу́бника теж Я створив, який нищить ту збро́ю.
17 Саңа қарши ясалған һеч қандақ қурал карға кәлмәйду; Саңа әрз-шикайәт қилғучи һәр бир тилни сән мат қилисән. Мана шулар Пәрвәрдигарниң қуллириниң алидиған мирасидур! Уларниң һәққанийлиғи болса мәндиндур!
Жодна збро́я, що зро́блена буде на тебе, не матиме у́спіху, і кожні́сінького язика́, який стане з тобою до су́ду, осудиш. Це спа́дщина Господніх рабів, а їхнє оправда́ння від Мене, говорить Госпо́дь!

< Йәшая 54 >

A Dove is Sent Forth from the Ark
A Dove is Sent Forth from the Ark